Wednesday, November 26, 2008

«Αντιδράστε και διεκδικήστε»


Η Ντομινίκ Σιμιζιάκ είναι απόλυτα ενημερωμένη «εδώ και χρόνια» για το Μουσείο Τεριάντ. Συζητάμε μαζί της για το τι μπορεί να γίνει έτσι ώστε το μουσείο της Μυτιλήνης, που μια αόρατη κλωστή το συνδέει με το μεγάλο Μουσείο Matisse, το οποίο διευθύνει σε ένα χωριό λίγων εκατοντάδων κατοίκων, δύο ώρες έξω από το Παρίσι, να γίνει αντάξιο των δυνατοτήτων του.

«Δεν μπορείτε να καταλάβετε», λέει η δυναμική Σιμιζιάκ, «τι δυνατότητες κρύβει η δυστυχώς θαμμένη στο Μουσείο της Βαρειάς συλλογή. Αλλά πρέπει να αντιδράσετε. Να συγκροτήσετε άμεσα μια ένωση φίλων του μουσείου Τεριάντ και να διεκδικήσετε ό,τι αρνούνται στο μουσείο και μέσω αυτού σε σας».

«Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι δυνατότητες κρύβει η θαμμένη στο μουσείο της Βαρειάς συλλογή», λέει η Ντομινίκ Σιμιζιάκ, βασική ομιλήτρια στο συμπόσιο του Μουσείου Μπενάκη
Ξέρει και λεπτομέρειες από την πολύχρονη ταλαιπωρία τόσο του ίδιου του μουσείου ως θεσμού όσο και των εκτιθέμενων σε αυτό έργων. Ξέρει ότι τα προβλήματα είναι εγγενή, πηγάζουν από την αρχή της λειτουργίας του. Ξέρει και για τα διοικητικά προβλήματα, παλιά και νεότερα. Ξαφνιάζεται όταν της λέμε ότι η προϊσταμένη αρχή θεωρεί, ίσως, το μουσείο βιβλιοθήκη και διορίζει φιλολόγους. Γελά...

«Τα ίδια είχαμε κι εμείς», λέει. «Μια δημοτική αρχή που κάποτε ήθελε και να γκρεμίσει το μουσείο για να περάσει κάποιο άλλο έργο. Τα ξεπεράσαμε όλα με πολλή δουλειά. Με τη συνεργασία ανθρώπων που πίστεψαν στο μουσείο και σε εμάς. Σήμερα το Μουσείο Matisse, το 20ό μουσείο της Γαλλίας σε σύνολο 80 και περισσότερων, δέχεται περισσότερους από 70 χιλιάδες επισκέπτες που ταξιδεύουν ώρες για να δουν μόνο τις συλλογές. Τα έργα του μεγάλου Ματίς αλλά, και τη δωρεά της Αλίς Τεριάντ».

Στενή φίλη της συζύγου του Στρατή Ελευθεριάδη Τεριάντ, Αλίς, η Ντομινίκ Σιμιζιάκ ήταν από τους ανθρώπους που εμπιστευόταν η γυναίκα που η Μυτιλήνη προσπερνούσε. Για τούτο και φρόντισε η μεγάλης οικονομικής και καλλιτεχνικής αξίας συλλογή του Τεριάντ να περάσει στο μουσείο που διευθύνει. Εργα Ματίς, Πικάσο, Σαγκάλ, Τζιακομέτι, Μιρό, Λορένς, Λεζέ και άλλων, που θα μπορούσαν να έρθουν στο μουσείο του ίδιου του Τεριάντ, έμειναν στη Γαλλία. Η Μυτιλήνη έμεινε με τα πρώτα έργα που ο μεγάλος δωρητής τής άφησε.

«Κι αυτά, όμως, σε απαράδεκτες συνθήκες. Σε υγρασία, με τον ήλιο να τα τρώει, σκονισμένα, σε συνθήκες πραγματικής ντροπής. Χωρίς καν μια πινακίδα να δείχνει στους επισκέπτες του Μουσείου Θεόφιλου, πού είναι το Μουσείο του Τεριάντ», λέει η κ. Σιμιζιάκ. Εκείνη να χαίρεται για τη δωρεά της Αλίς Τεριάντ κι εγώ να αναρωτιέμαι ποιος καταράστηκε ετούτον τον τόπο...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/11/2008

No comments: