Sue
Mac Dougall: Abstract Poppies II, ακρυλικά, 2013. Σωτήρης Σόρογκας:
Πέτρες και Παπαρούνες, λιθογραφία, 1972. Γιώργος Πάλλης: Χωρίς Τίτλο,
υψιτυπία, 2015
Η έκθεση αποτελεί εκδήλωση τιμής για την επέτειο των 100 χρόνων από την εκστρατεία της Καλλίπολης και μετά τη Θεσσαλονίκη, όπου θα μείνει έως τις 15 Μαΐου, θα φιλοξενηθεί στη Λήμνο (12 Ιουνίου - 19 Ιουλίου 2015), σε μια πρωτοβουλία του Χώρου Τέχνης «Ωχρα Μπλε» και με την υποστήριξη των Δήμων Θεσσαλονίκης και Λήμνου.
Με κοινό στοιχείο στα περισσότερα έργα το κόκκινο χρώμα, ως σύμβολο όλων εκείνων που χάθηκαν στα πεδία της μάχης, η διατήρηση της μνήμης γίνεται το ζητούμενο και η υπόμνηση της υποχρέωσης, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Η κόκκινη παπαρούνα, που καθιερώθηκε ως σύμβολο μνήμης των πεσόντων στρατιωτών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, παρούσα και αυτή στα πιο πολλά από τα 31 έργα, διατηρεί την ένταση των μηνυμάτων της -της αξιοπρέπειας και της ζωής- στη σύγχρονη εποχή των συγκρούσεων και της μισαλλοδοξίας.
Ζωγραφικές και χαρακτικές συνθέσεις, φωτογραφίες και εγκαταστάσεις δημιουργούν ένα σύνολο πλούσιο και μεστό σε περιεχόμενο, εικονοποιούν συναισθήματα και μεταγράφουν με μια εντελώς υποκειμενική ματιά την ιστορική πραγματικότητα, ενώ μεταδίδουν με ευαισθησία και εκφραστική δύναμη τη συγκινησιακή διάσταση του θέματος.
Τα έργα αναφέρονται στον πόλεμο και τη βία, επικεντρώνονται στις ανείπωτες μικρές ιστορίες και προβάλλουν τα μηνύματα της Καλλίπολης στη σύγχρονη εποχή.
Η εκστρατεία της Καλλίπολης ξεκίνησε στις 25 Απριλίου 1915 και αποτελούσε μια κοινή βρετανική και γαλλική επιχείρηση με στόχο την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την εξασφάλιση θαλάσσιας διόδου στη Ρωσία. Η απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης, στο ευρωπαϊκό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σήμανε μια από τις πιο άγριες συγκρούσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Επειτα από σκληρές μάχες οκτώ μηνών και χιλιάδες νεκρούς, οι Σύμμαχοι ηττήθηκαν και υποχώρησαν, ενώ η Λήμνος αποτέλεσε χώρος υποδοχής και ανακούφισης για χιλιάδες τραυματίες και νεκρούς.
No comments:
Post a Comment