Ι. ΜΟΡΑΛΗΣ, Αυτοπροσωπογραφία, 1938, Λάδι σε μουσαμά
«Ι. ΜΟΡΑΛΗΣ. ΜΙΑ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ»
29 Ιουνίου έως 28 Σεπτεμβρίου 2008
Εικαστικό αφιέρωμα στον ζωγράφο Γιάννη Μόραλη πρόκειται να οργανώσει το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Άνδρο. Μια μεγάλη έκθεση που θα περιλαμβάνει ελαιογραφίες, σχέδια και γλυπτά, τα οποία έχουν επιλεγεί από τον ίδιο και προέρχονται από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Η δομή της -όπως διαβάζω στη σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος- θα είναι τέτοια, ώστε να προσφέρει στον επισκέπτη την δυνατότητα της ανιχνευτικής αναδρομικής προσέγγισης, του εντυπωσιακού σε πλαστικότητα αλλά και εννοιολογική πυκνότητα έργου, το οποίο αναπτύχθηκε ανάμεσα σε ένα ιδιόμορφο μετεμπρεσιονιστικό ρεαλισμό -με έμφαση στην προσωπογραφία- και την αφαιρετική σχηματοποίηση, η οποία διέπεται από μία προϊούσα γεωμετρική λογική.
Το αφιέρωμα αποτελεί μία σύνθεση της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Ι. Μόραλη, η οποία καλύπτει, όπως μας είναι γνωστό, μία μακρά περίοδο έντονης και περιεκτικής πληρότητας στον χώρο όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρύτερης εικονογραφικής ιστοριογραφίας. Και τούτο, γιατί, πέρα από την μεσογειακή του ευαισθησία και τις διαρκείς αναφορές στο ουμανιστικό αποθεματικό της παιδείας του, ο Ι. Μόραλης δεν παρέμεινε ζωγράφος του δικού του μόνο τόπου. Οι προτάσεις του, ναι μεν αποτελούν σύνθεση του παλιού με το νέο, σηματοδοτούν, όμως, ένα δυναμικό άνοιγμα προς τις πρωτοποριακές ζυμώσεις του μεγάλου ρεύματος του μοντερνισμού.
Ο εικαστικός του λόγος, επειδή ανταποκρίθηκε, προφανώς, στις απαιτήσεις του δικού του δημιουργικού χρόνου, τον ανέδειξε σε έναν από τους κορυφαίους δασκάλους του σύγχρονου εικονοποιητικού μας πολιτισμού. Παρά τα όσα, αφειδώς, προσέφερε, ως φίλος και δάσκαλος, σε μία πλειάδα διαπρεπών σήμερα ζωγράφων μας και παρά την ανανεωτική πνοή που κατάφερε να εμφυσήσει στην ζωγραφική της εποχής του, ο Ι. Μόραλης στάθηκε ικανός να παραμείνει, πίσω από την μεγάλη ζωγραφική του, ο άνθρωπος των χαμηλών τόνων.
No comments:
Post a Comment