Ο ιταλός υπουργός Πολιτισμού κ. Σάντρο Μπόντι συνοδεύει την ηθοποιό Κλάουντια Καρντινάλε στους χώρους του Φεστιβάλ της Βενετίας τον περασμένο Αύγουστο. Σε αυτόν ανήκει η ιδέα για τη θέσπιση θέσης γενικού διευθυντή των ιταλικών μουσείων. ΕΡΑ/CLΑUDΙΟ ΟΝΟRΑΤΙ
ΡΩΜΗ. Γενικό έφορο για όλα τα μουσεία της αναζητεί η Ιταλία, μια χώρα η οποία, παρ΄ ότι διαθέτει τεράστιο αριθμό αριστουργημάτων τέχνης και αρχαιολογικών θησαυρών, θεωρείται ότι δεν είναι σε θέση να τα αναδείξει και να τα εκμεταλλευθεί σωστά.
Η ιδέα ανήκει στον υπουργό Πολιτισμού κ. Σάντρο Μπόντι, ο οποίος και ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού «κυνηγώντας» τον καλύτερο υποψήφιο προκειμένου να αναλάβει τη νέα θέση του γενικού διευθυντή των ιταλικών μουσείων. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι ο επερχόμενος «τσάρος» των μουσείων, όπως ήδη τον αποκαλούν, δεν αποκλείεται να μην είναι Ιταλός. «Αυτό το πρόσωπο θα έχει ως κύριο έργο του τη φροντίδα των μουσείων,την επισήμανση της αξίας τους και την τόνωση της φήμης τους,ακόμη και την εξασφάλιση πόρων, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών» δήλωσε ο κ. Μπόντι. Ας σημειωθεί άλλωστε ότι η Ιταλία διαθέτει περί τα 1.500 μουσεία, ενώ οι πολιτιστικοί θησαυροί της, που είναι ενταγμένοι στον σχετικό κατάλογο της UΝΕSCΟ, είναι οι περισσότεροι κάθε άλλης χώρας. Σύμφωνα με έρευνες όμως, τα έσοδα πέντε ιταλικών μουσείων αντιστοιχούν στο 12,7% των εσόδων του Βρετανικού Μουσείου, στο 6% του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης και στο 13% των εσόδων του Λούβρου.
Η υπόθεση φαίνεται να άρχισε μετά τη διαπίστωση της παρακμής στην οποία έχουν περιέλθει μερικοί σπουδαίοι πολιτιστικοί θησαυροί της χώρας, όπως για παράδειγμα η Πομπηία, ένα από τα κορυφαία τουριστικά αξιοθέατα της Ιταλίας. Και μπορεί μεν η Πομπηία να κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, υπάρχουν όμως πολλά άλλα μνημεία τα οποία κινδυνεύουν. Και όχι μόνο από τον χρόνο αλλά και από τα έργα εκσυγχρονισμού των πόλεων, όπως οι νέες γραμμές του μετρό της Ρώμης και του Μιλάνου, όπου οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να διασώσουν τα αρχαία που ήρθαν στο φως από τις μπουλντόζες. Οι αποφάσεις έτσι λαμβάνονται ανάμεσα στις αντικρουόμενες απαιτήσεις των αρχαιολόγων για τη συντήρηση των ευρημάτων, του τουρισμού και της αναγκαιότητας έργων υποδομής στις πόλεις.
Ολα αυτά ασφαλώς θυμίζουν πολύ τα ελληνικά πράγματα, τόσο ως προς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αρχαιότητες όσο και ως προς τις πιέσεις που ασκούνται υπέρ των έργων υποδομής με όποιο κόστος. Οσο για τον «γενικό διευθυντή μουσείων», είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω, εγκλωβισμένη σε κρατικές και γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Η ιδέα ανήκει στον υπουργό Πολιτισμού κ. Σάντρο Μπόντι, ο οποίος και ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού «κυνηγώντας» τον καλύτερο υποψήφιο προκειμένου να αναλάβει τη νέα θέση του γενικού διευθυντή των ιταλικών μουσείων. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι ο επερχόμενος «τσάρος» των μουσείων, όπως ήδη τον αποκαλούν, δεν αποκλείεται να μην είναι Ιταλός. «Αυτό το πρόσωπο θα έχει ως κύριο έργο του τη φροντίδα των μουσείων,την επισήμανση της αξίας τους και την τόνωση της φήμης τους,ακόμη και την εξασφάλιση πόρων, τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών» δήλωσε ο κ. Μπόντι. Ας σημειωθεί άλλωστε ότι η Ιταλία διαθέτει περί τα 1.500 μουσεία, ενώ οι πολιτιστικοί θησαυροί της, που είναι ενταγμένοι στον σχετικό κατάλογο της UΝΕSCΟ, είναι οι περισσότεροι κάθε άλλης χώρας. Σύμφωνα με έρευνες όμως, τα έσοδα πέντε ιταλικών μουσείων αντιστοιχούν στο 12,7% των εσόδων του Βρετανικού Μουσείου, στο 6% του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης και στο 13% των εσόδων του Λούβρου.
Η υπόθεση φαίνεται να άρχισε μετά τη διαπίστωση της παρακμής στην οποία έχουν περιέλθει μερικοί σπουδαίοι πολιτιστικοί θησαυροί της χώρας, όπως για παράδειγμα η Πομπηία, ένα από τα κορυφαία τουριστικά αξιοθέατα της Ιταλίας. Και μπορεί μεν η Πομπηία να κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, υπάρχουν όμως πολλά άλλα μνημεία τα οποία κινδυνεύουν. Και όχι μόνο από τον χρόνο αλλά και από τα έργα εκσυγχρονισμού των πόλεων, όπως οι νέες γραμμές του μετρό της Ρώμης και του Μιλάνου, όπου οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να διασώσουν τα αρχαία που ήρθαν στο φως από τις μπουλντόζες. Οι αποφάσεις έτσι λαμβάνονται ανάμεσα στις αντικρουόμενες απαιτήσεις των αρχαιολόγων για τη συντήρηση των ευρημάτων, του τουρισμού και της αναγκαιότητας έργων υποδομής στις πόλεις.
Ολα αυτά ασφαλώς θυμίζουν πολύ τα ελληνικά πράγματα, τόσο ως προς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αρχαιότητες όσο και ως προς τις πιέσεις που ασκούνται υπέρ των έργων υποδομής με όποιο κόστος. Οσο για τον «γενικό διευθυντή μουσείων», είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω, εγκλωβισμένη σε κρατικές και γραφειοκρατικές διαδικασίες.
No comments:
Post a Comment