 |
Αν και η θεματική του συνεδρίου έχει περισσότερο «τεχνοκρατικό χαρακτήρα» (π.χ. «ψηφιακές εφαρμογές και νέα μέσα στην ερευνητική πρακτική της αρχαιολογίας και της πολιτιστικής διαχείρισης, πληροφοριακά συστήματα, βάσεις δεδομένων, οπτικοακουστικά μέσα, γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών, κ.ά.»), ενδιαφέρεται και για τη «διεύρυνση» των «πεδίων συμμετοχής στη διαμόρφωση του νέου περιβάλλοντος γνώσης».
Το τι σημαίνουν τα παραπάνω, το απέδωσε σαφέστατα πριν λίγους μήνες η επίτροπος Βίβιαν Ρέντινγκ - αναφερόμενη στην ψηφιοποίηση των βιβλιοθηκών - λέγοντας ότι «απαιτούνται περισσότερες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για να επιταχυνθεί η ψηφιοποίηση» και φέρνοντας παραδείγματα «συμπράξεων» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε χώρες όπως η Σλοβενία. Οι διοργανωτές του συνεδρίου εκτιμούν ότι η «διεθνής ερευνητική κοινότητα» αντιμετωπίζει «διλήμματα» «ως προς τη διατήρηση και βιωσιμότητα της νέας συσσωρευμένης ψηφιακής κληρονομιάς, τη διαλειτουργικότητα εφαρμογών και συστημάτων, αλλά και ως προς την παραγωγή, προσβασιμότητα και διάχυση του ψηφιακού περιεχομένου».
Ο υπουργός Πολιτισμού, Μιχ. Λιάπης, στην ομιλία του χαιρέτισε «κάθε συμβολή και τη συνεργασία ενός ευρέως φάσματος επαγγελματιών, περιλαμβανομένου του δημόσιου τομέα, των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων, καθώς επίσης και των ιδιωτικών και δημόσιων φορέων που διαθέτουν εκτενή εμπειρία στην παραγωγή και τη διαχείριση ψηφιακών τεκμηρίων (...) στο πλαίσιο ανάπτυξης συνεργασιών υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού» που «θα διασφαλίσει την αποτελεσματική διαχείριση της εθνικής προσπάθειας για την ψηφιοποίηση του πολιτιστικού πλούτου της χώρας». Πρόσθεσε ότι «η μεγάλη ζήτηση ψηφιακού πολιτιστικού περιεχομένου στις μέρες μας, αυξάνει την ανάγκη για την εξασφάλιση της προσβασιμότητας, αλλά και της αξιοποίησης του διαθέσιμου ψηφιακού αποθέματος». Ανάγκη που «προκαλεί αλλαγές στο πεδίο της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς» και «ξεπερνά τις παραδοσιακές μεθόδους και διαδικασίες διαχείρισης συλλογών».
Ουσιαστικά, τα παραπάνω είναι ένας άλλος τρόπος να πεις αυτό που το ΥΠΠΟ, στους «βασικούς άξονες» άσκησης πολιτιστικής πολιτικής μέχρι και το 2013, δηλώνει ξεκάθαρα ως «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας για την αξιοποίηση του πολιτιστικού προϊόντος (...)». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Σάββατο 1 Νοέμβρη 2008
No comments:
Post a Comment