Δεκαπέντε εκθέσεις διοργανώθηκαν εφέτος ανά τον κόσμο για να τιμήσουν τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Ζορζ Ρουό (1871-1958) και μόνο μία μεγάλη έκθεση στη Γαλλία, στην Πινακοθήκη του Παρισιού. Ο Ρουό, συμπεραίνει το δημοσίευμα που δίνει την πληροφορία, είναι ένας ακόμη σπουδαίος γάλλος ζωγράφος που είναι γνωστότερος στο εξωτερικό παρά στην πατρίδα του. Επιπλέον, η παρισινή έκθεση, όπως το δείχνει και ο τίτλος της, Ζορζ Ρουό:τα αριστουργήματα της συλλογής Ιντεμίτσου, παρουσιάζει έργα που κατοικοεδρεύουν και αυτά στο εξωτερικό, στο Τόκιο. Κατά τα άλλα, ο Ρουό είναι μάλλον ασυνήθιστη περίπτωση: χαρακτηρίζεται ο μεγαλύτερος θρησκευτικός ζωγράφος τού ελάχιστα ευλαβούς, αν όχι άθεου, 20ού αιώνα. Γεννημένος στο Παρίσι, μαθήτευσε κοντά στον Γουστάβο Μορό, από τον οποίο επηρεάστηκε αρχικά, και συγγένεψε επιφανειακά με τους φωβ ώσπου να βρει τον δικό του εντυπωσιακά προσωπικό και έντονα αναγνωρίσιμο δρόμο. Κατά τη μακρά πορεία του ο Ρουό ζωγράφισε, όπως διαβάζουμε, αμαρτωλούς και αγίους, πόρνες και κλόουν, δικαστές και βασιλιάδες, αλλά στο ώριμο έργο του με τα έντονα χρώματα και τα μαύρα περιγράμματα κύριο διακριτικό του αποτελεί η βαθιά θρησκευτική πίστη, στην οποία τον είχε εδραιώσει η γνωριμία του με τα μυθιστορήματα του καθολικού γάλλου συγγραφέα Λεόν Μπλουά. Αυτή η λαχτάρα του Ρουό για το ιερό, υποστηρίζει γάλλος σχολιαστής, είναι «εξίσου αυθεντική με του Τισιανού ή του Γκόγια». Ως τις 18 Ιανουαρίου 2009.
No comments:
Post a Comment