Επιτέλους μπήκε το νερό στο αυλάκι για την επέκταση της Εθνικής Πινακοθήκης. Ενα αίτημα χρόνων θα πάρει -όπως όλα δείχνουν- σάρκα και οστά, καθώς το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού ενέκρινε ομόφωνα την οριστική μελέτη της ολοκλήρωσης του κτιριακού συγκροτήματος του Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.
Μια σημαντική εξέλιξη για ένα έργο που καθυστέρησε, καθώς «ταλαιπωρήθηκε» αναζητώντας πόρους.Το σημαντικότερο στοιχείο της μελέτης είναι η προσθήκη γ’ ορόφου στο κτίριο Β’ της Εθνικής Πινακοθήκης (αυτό προς τη μεριά της οδού Μιχαλακοπούλου). Συνολικά δημιουργούνται 6.000 τ.μ. νέοι χώροι που θα «ελευθερώσουν» τα εργαστήρια, τη βιβλιοθήκη, τις διοικητικές υπηρεσίες και φυσικά τις 15.000 έργα τέχνης της μόνιμης συλλογής που ασφυκτιούν στις υπάρχουσες κτιριακές εγκαταστάσεις.
Η δυνατότητα προσθήκης του γ’ ορόφου στην Εθνική Πινακοθήκη νομοθετήθηκε το 2001 ενώ προβλεπόταν και στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 1956 που κέρδισαν οι Παύλος Μυλωνάς (1904-2005) και Δημήτρης Φατούρος. Ποτέ όμως δεν είχε υλοποιηθεί. Στην ουσία η Εθνική Πινακοθήκη είναι ένα ημιτελές κτίριο. Η Πινακοθήκη στεγάστηκε αρχικά στο κεντρικό κτίριο του Πολυτεχνείου. Εκεί παρέμεινε μέχρι την κήρυξη του πολέμου το 1940.
Η συνένωσή της το 1954 με το κληροδότημα Αλεξάνδρου Σούτζου συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξή της, αλλά παρέμενε ουσιαστικά άστεγη μέχρι το 1976 όταν και εγκαινιάστηκε το σημερινό κτίριο των Μυλωνά-Φατούρου.Δική τους είναι και η προμελέτη της επέκτασης ενώ για την οριστική μελέτη, που ενέκρινε το ΚΣΝΜ, έγινε πανελλήνιος διαγωνισμός. Την εκπόνησε το αρχιτεκτονικό γραφείο των Χ. Πανουσάκη-Π. Γραμματόπουλου.Οπως ειπώθηκε στο συμβούλιο, ο γ’ όροφος που προστίθεται θα γίνει με μεταλλική κατασκευή και γυαλί για να διαφοροποιείται από το υπάρχον κτίριο το οποίο το 2002 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο. Εκτός όμως από τον όροφο, θα δημιουργηθεί και ένα τριώροφο υπόγειο ανάμεσα στα δύο κτίρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Τα κτίρια θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω του υπογείου.
Ενα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο της μελέτης είναι η εξωτερική ράμπα και ο γυάλινος «τοίχος» της όψης του κτιρίου Β’. Η ράμπα θα συνδέει το χαμηλότερο υπόγειο με το τέλος του 3ου ορόφου, ενώ το βράδυ, πάνω στο γυάλινο τοίχο, θα μπορούν να προβάλλονται εικόνες και σχέδια αλλά και διάφορα γεγονότα της Πινακοθήκης. Η μελέτη εφαρμογής θα παρουσιαστεί προς έγκριση στο ΚΣΝΜ στις 31/12. Το έργο «θεωρείται ώριμο για να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ» με προϋπολογισμό 35 εκατ. ευρώ. Αν όλα πάνε καλά, οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν το 2010. Οταν συμβεί αυτό, λειτουργίες της Εθνικής Πινακοθήκης θα μετακομίσουν για λίγο καιρό στη Γλυπτοθήκη.
Μια σημαντική εξέλιξη για ένα έργο που καθυστέρησε, καθώς «ταλαιπωρήθηκε» αναζητώντας πόρους.Το σημαντικότερο στοιχείο της μελέτης είναι η προσθήκη γ’ ορόφου στο κτίριο Β’ της Εθνικής Πινακοθήκης (αυτό προς τη μεριά της οδού Μιχαλακοπούλου). Συνολικά δημιουργούνται 6.000 τ.μ. νέοι χώροι που θα «ελευθερώσουν» τα εργαστήρια, τη βιβλιοθήκη, τις διοικητικές υπηρεσίες και φυσικά τις 15.000 έργα τέχνης της μόνιμης συλλογής που ασφυκτιούν στις υπάρχουσες κτιριακές εγκαταστάσεις.
Η δυνατότητα προσθήκης του γ’ ορόφου στην Εθνική Πινακοθήκη νομοθετήθηκε το 2001 ενώ προβλεπόταν και στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 1956 που κέρδισαν οι Παύλος Μυλωνάς (1904-2005) και Δημήτρης Φατούρος. Ποτέ όμως δεν είχε υλοποιηθεί. Στην ουσία η Εθνική Πινακοθήκη είναι ένα ημιτελές κτίριο. Η Πινακοθήκη στεγάστηκε αρχικά στο κεντρικό κτίριο του Πολυτεχνείου. Εκεί παρέμεινε μέχρι την κήρυξη του πολέμου το 1940.
Η συνένωσή της το 1954 με το κληροδότημα Αλεξάνδρου Σούτζου συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξή της, αλλά παρέμενε ουσιαστικά άστεγη μέχρι το 1976 όταν και εγκαινιάστηκε το σημερινό κτίριο των Μυλωνά-Φατούρου.Δική τους είναι και η προμελέτη της επέκτασης ενώ για την οριστική μελέτη, που ενέκρινε το ΚΣΝΜ, έγινε πανελλήνιος διαγωνισμός. Την εκπόνησε το αρχιτεκτονικό γραφείο των Χ. Πανουσάκη-Π. Γραμματόπουλου.Οπως ειπώθηκε στο συμβούλιο, ο γ’ όροφος που προστίθεται θα γίνει με μεταλλική κατασκευή και γυαλί για να διαφοροποιείται από το υπάρχον κτίριο το οποίο το 2002 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο. Εκτός όμως από τον όροφο, θα δημιουργηθεί και ένα τριώροφο υπόγειο ανάμεσα στα δύο κτίρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Τα κτίρια θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω του υπογείου.
Ενα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο της μελέτης είναι η εξωτερική ράμπα και ο γυάλινος «τοίχος» της όψης του κτιρίου Β’. Η ράμπα θα συνδέει το χαμηλότερο υπόγειο με το τέλος του 3ου ορόφου, ενώ το βράδυ, πάνω στο γυάλινο τοίχο, θα μπορούν να προβάλλονται εικόνες και σχέδια αλλά και διάφορα γεγονότα της Πινακοθήκης. Η μελέτη εφαρμογής θα παρουσιαστεί προς έγκριση στο ΚΣΝΜ στις 31/12. Το έργο «θεωρείται ώριμο για να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ» με προϋπολογισμό 35 εκατ. ευρώ. Αν όλα πάνε καλά, οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν το 2010. Οταν συμβεί αυτό, λειτουργίες της Εθνικής Πινακοθήκης θα μετακομίσουν για λίγο καιρό στη Γλυπτοθήκη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΣ ΠΑΝΟΣ, Ελεύθερος Τύπος, Δευτέρα, 08.12.08
No comments:
Post a Comment