Friday, November 28, 2008

Ιταλικό παλάτσο και ελληνικό χρώμα


ΡΩΜΗ. Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Στη Ρώμη όπου και να σταθείς θα βρεθείς μπροστά σε εκατοντάδες αρχαιότητες. Αν θέλεις να ξεκουράσεις για λίγο το μάτι σου μπορείς να αναζητήσεις μια εικαστική έκθεση σ' ένα από τα δεκάδες «παλατάκια», από την εποχή της Αναγέννησης. Ενα τέτοιο μνημείο είναι το Palazzo Venezia. Σ' ένα από τα μπαλκόνια του ο Μπενίτο Μουσολίνι εκφωνούσε τους λόγους του, ενώ στον ίδιο χώρο διατηρούσε το προσωπικό του γραφείο, στην περίφημη Sala del Mappamondo.

Εργο από τα πολλά που διάλεξε ο Τάκης Μαυρωτάς, μια προσπάθεια του ζωγράφου (κάτω) να «εκφράσει τον ιδεατό κόσμο»
Ελληνικό χρώμα πήρε το αρχιτεκτονικό κόσμημα από τα διακόσια έργα του Βασίλη Θεοχαράκη, ζωγράφου ήδη από τη δεκαετία του '50, όταν μαθήτευσε δίπλα στον μεγάλο Σπύρο Παπαλουκά (1892-1957). Η αναδρομική έκθεσή του «Ζωγραφική: 1952-2008» θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 11 Ιανουαρίου. Την επιμέλεια υπογράφει ο Τάκης Μαυρωτάς.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις δημιουργίες της αφηρημένης του περιόδου (1966 έως 1980) και σε συνθέσεις, οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν από τα τέλη της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Οι θεματικοί τίτλοι είναι χαρακτηριστικοί των εικαστικών εμμονών του: «Σύννεφα» (1987-1993), «Αγιον Ορος» (1995-2008), «Τοπία του βυθού» (2001-2008), «Βάλτοι» (1992), «Συνοικισμοί» (2007), «Τοπία» (2007 - 2008).

Στα εγκαίνια της έκθεσης, ο έφορος των Μουσείων της Ρώμης Κλαούντιο Στρινάτι, που υπογράφει και κείμενο του καταλόγου, επισήμανε: «Είναι λάτρης του σχεδίου και της ακρίβειάς του. Οχι όμως με την έννοια της ακριβούς αναπαράστασης της πραγματικότητας, αλλά της αρμονικής κατανομής των μερών του πίνακα. Αυτός πρέπει να φαίνεται ως ένα τέλειο σύμπαν, όπου οι φόρμες και τα χρώματα καθρεφτίζονται οι μεν στα δε, ώστε να αποδώσουν στον θεατή το οπτικό συναίσθημα του ζωγράφου τη στιγμή που παίρνει τη θέση μπροστά στον κόσμο που επιθυμεί να απεικονίσει».

Ο Βασίλης Θεοχαράκης παραδέχθηκε ότι η ζωγραφική είναι τρόπος ζωής, για τον οποίο δεν μετάνιωσε ποτέ: «Αφιερώθηκα ολόψυχα στο πάθος του χρώματος και της φόρμας», είπε. Και συνέχισε: «Εάν με ρωτούσατε "τι είναι ζωγραφική;" θα σας απαντούσα ότι είναι η ατελείωτη και αγωνιώδης προσπάθεια να συλλάβω μια νέα εικόνα που αντανακλά την ψυχή μας. Με άλλα λόγια να εκφράσω τον ιδεατό κόσμο».

Με την ευκαιρία της έκθεσης κυκλοφόρησαν δύο κατάλογοι: «Θεοχαράκης. Ζωγραφική 1952-2008» και «Θεοχαράκης. Ακουαρέλες 1990-2008». Τα κείμενα υπογράφουν οι Α. Δεληβορριάς, Χ. Χρήστου, Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, Πατριάρχης Βαρθολομαίος, Μαίρη Μιχαηλίδου, C. Maulard, Ντόρα Ηλιοπούλου - Ρογκάν, Δ. Παπαστάμου, Νέλλη Μισιρλή, Χ. Καμπουρίδης, Σάνια Παπά, G. Xuriguera, Μ. Παπανικολάου. *


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/2008

No comments: