O Γιώργος Ζογγολόπουλος (1903 - 2004) δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη δημοσιότητα. Η μόνη του έγνοια στον μακρύ και πυκνό βίο του ήταν να εργάζεται ως δημιουργός με τους δικούς του όρους. Συνέχισε να φτιάχνει γλυπτά ακόμα και όταν έφτασε 90 ετών, ενώ εκείνη τη χρονιά συμμετείχε στην Μπιενάλε της Βενετίας. Κάποια έργα του βρίσκονται σε κεντρικά σημεία του αστικού ιστού: Οι «Ομπρέλες» στην οδό Κηφισίας (στην είσοδο του Ψυχικού), στο Μετρό του Συντάγματος και στην παραλία της Θεσσαλονίκης όπως και το γλυπτό που έχει τοποθετηθεί στην πλατεία Ομονοίας, ως σιωπηλή υπόμνηση της σημαντικής του πορείας.
Φόρος τιμής
Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ατομική του έκθεση, φόρο τιμής στον καλλιτέχνη που διοργανώνεται στο Μέγαρο Μουσικής με τη σύμπραξη και συμπαράταξη του Ιδρύματος Ζογγολόπουλου.
Συγκεκριμένα θα παρουσιαστούν 54 γλυπτά, 28 ζωγραφικά έργα καθώς και 56 σχέδια αρχιτεκτονικά και προσχέδια γλυπτών. Τρία εξ αυτών, τα γλυπτά «Τρεις Ρόδες», «Ποσειδώνας» και «Ασπίδα», έχουν τοποθετηθεί στον προαύλιο χώρο. Ολα τα εκθέματα προέρχονται από το Ιδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου εκτός από δέκα γλυπτά της Συλλογής Πορταλάκη. Σ’ αυτήν την παρουσίαση εκτός από τα εμβληματικά έργα της μακράς πορείας του γλύπτη, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν για πρώτη φορά σχέδια-προσχέδια, προπλάσματα, αρχιτεκτονικές μελέτες αλλά και μια σειρά από έργα ζωγραφικής άγνωστη στο κοινό.
Έλλειψη σεβασμού
Δυστυχώς η έκθεση αυτή έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι συχνά δεν αντιμετωπίζουμε με τον δέοντα σεβασμό το έργο που μας κληροδοτούν οι σπουδαίοι καλλιτέχνες. Το γλυπτό του Ζογγολόπουλου στην Ομόνοια είναι παραμελημένο. Ενώ στον αρχικό σχεδιασμό προβλεπόταν να έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το νερό, ο μηχανισμός αυτός δεν έχει λειτουργήσει ποτέ μέχρι σήμερα. Ο συλλέκτης Ζαχαρίας Πορταλάκης που είχε γνωρίσει σε βάθος τον εικαστικό και το έργο του, εξέφρασε επίσης το παράπονο ότι ο Ζογγολόπουλος θα όφειλε να έχει εντονότερη παρουσία στη συλλογή της Εθνικής Γλυπτοθήκης στου Γουδή. Το Μουσείο έχει αγοράσει -όσο ο γλύπτης ήταν εν ζωή- ένα μεγάλο έργο του.
Ο Ζογγολόπουλος παρακολούθησε δημιουργικά όλες τις καλλιτεχνικές μεταλλάξεις του 20ού αιώνα. Γνώρισε και συναναστράφηκε με σημαντικούς εικαστικούς και αρχιτέκτονες του καιρού του, συνδιαμορφώνοντας έναν διάλογο για την τέχνη. Ενδιαφερόταν πάντοτε για τη θέση και τη σχέση των γλυπτών του με τον χώρο, ενώ δήλωνε ότι «είσαι νεκρός όταν ενδίδεις στο κατεστημένο γούστο και την ομοιομορφία». Παρέμεινε ενεργός μέχρι τα βαθιά γεράματα, με ενθουσιασμό εφήβου και τη βαθύτατη ευγένεια που τον χαρακτήριζε πάντοτε.
No comments:
Post a Comment