Wednesday, January 20, 2010

«Τα πιο πολλά μού είναι αδιάφορα»

«Από όλο τον όγκο των έργων που έχω κάνει, ίσως πέντε - έξι να έχουν ένα ενδιαφέρον». Ο Χρόνης Μπότσογλου δεν είναι από τους καλλιτέχνες που πλέκουν μόνοι τους το εγκώμιο του εαυτού τους. Είναι σεμνός και αυστηρός. Μερικές φορές και μελαγχολικά αιφνιδιαστικός.

Εργο του Χρόνη Μπότσογλου με τίτλο «Sex». Η αναδρομική του καλλιτέχνη ξεκινά στις 28 Ιανουαρίου στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Εργο του Χρόνη Μπότσογλου με τίτλο «Sex». Η αναδρομική του καλλιτέχνη ξεκινά στις 28 Ιανουαρίου στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

- Τι σημαίνει μια αναδρομική έκθεση για έναν ενεργό ζωγράφο;, τον ρωτάμε με αφορμή την αναδρομική του, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Ωδείο Αθηνών, 28 Ιανουαρίου - 18 Απριλίου). «Σημαίνει ότι γέρασα», απαντά, γελώντας μάλλον μελαγχολικά. Ο 69χρονος ζωγράφος, από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της μεταπολεμικής τέχνης, αντιμετωπίζει την αναδρομική σαν μια «σούμα». Τι συμπέρασμα προκύπτει; «Μερικά έργα μου αρέσουν και χαίρομαι που τα έκανα. Τα πιο πολλά μου είναι αδιάφορα, δεν πέτυχαν».

Η «Νέκυια» είναι μία από τις βασικές ενότητες που θα παρουσιαστούν μαζί με τις: «Εικόνα του σώματος» (1979-1992), «Λιοτριβιά» (1978-1986), «Σελίδες ημερολογίου» (1980-1990). Για πρώτη φορά θα εκτεθεί η τελευταία ενότητα «Αναφορές» (2002-2009), με φανταστικά πορτρέτα πέντε καλλιτεχνών που επέδρασαν στη ζωγραφική του σκέψη (Φρ. Μπέικον, Βαν Γκογκ, Τζακομέτι, Μπουζιάνης, Χαλεπάς).

Στα 170 έργα (ζωγραφική, σχέδια, γλυπτική, κατασκευές, χαρακτικά κ.ά.) θα δούμε και μερικά που ο Μπότσογλου δημιούργησε σε μικρή ηλικία, καθώς ζωγράφιζε από εννέα ετών. Ανάμεσά τους, ένα πολύπτυχο που έφτιαξε στα 13 του, το 1954, το οποίο θεωρεί ένα από τα καλύτερά του.

Προ διετίας καταπιάστηκε με κάτι που θεωρεί πολύ δύσκολο: το τοπίο. «Ισως σε μερικά χρόνια», λέει, «τα καταφέρω».

Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ εξοργίζεται όταν του ζητάμε να σχολιάσει το γεγονός ότι το ΕΜΣΤ δεν έχει ακόμη στέγη:

«Τι να σχολιάσω! Η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν έχει Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι η Αθήνα. Κουβαλάμε τον Παρθενώνα και δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε μια αξιοπρεπή πρόσοψη. Τι καθόμαστε και μιλάμε για όλα τα άλλα! Μας χαρακτηρίζει η υποκρισία, η ευκολία να λέμε ότι είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είμαστε οι κομπιναδόροι, που δεν μας πιστεύει κανείς. Σε όλη μου τη ζωή έκανα διάφορες προσπάθειες. Πολύ λίγα έγιναν, κολοβά και κουτσά».

Πάντως, δεν είναι αρνητικός να συμμετάσχει, ως μέλος κι όχι ως πρόεδρος, λέει, στο νέο ΔΣ του ΕΜΣΤ.

  • Πεταμένα λεφτά

«Για την ελληνική πολιτεία, μόνο η εύκολη κατανάλωση είναι τέχνη. Πετάμε τόσα λεφτά για τη Γιουροβίζιον και δεν έχουμε ένα Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης»

  • Δήμητρα Ρουμπούλα, ΕΘΝΟΣ, 20/01/2010

No comments: