Η Αθηνά Τάχα είναι μία περίπτωση καλλιτέχνιδος, Ελληνίδας της διασποράς, για την οποία ομολογώ ότι είχαμε σχετική άγνοια. Η έκθεσή της στην Αθήνα, οργανωμένη από το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σε επιμέλεια της Συραγώ Τσιάρα, μας εισάγει στο κλίμα μιας ιδιαίτερης διαπραγμάτευσης του αστικού χώρου από μέρους της, ανοίγοντάς μας την όρεξη και προτρέποντάς μας να ευχηθούμε να υπάρξει η δυνατότητα δημιουργίας ενός έργου της in situ στον ελληνικό δομημένο χώρο.
Η Αθηνά Τάχα ανάμεσα σε έργα της
Το σύνολο της δουλειάς, που βλέπουμε σε φωτογραφίες, αφορά τον τομέα της αρχιτεκτονικής του τοπίου, της δημόσιας γλυπτικής στις ΗΠΑ όπου ζει και εργάζεται, ένα πλούσιο υλικό υλοποιημένων δημόσιων έργων που τεκμηριώνουν την πολύπλευρη και πολυδιάστατη προσωπικότητα της ίδιας και του έργου της. Δεν θα επεκταθώ, δεδομένου ότι πρόκειται για μια δουλειά που πρέπει να δει ο θεατής ζωντανά ή να μελετήσει το βιβλίο, το οποίο έχει εκδοθεί με την ευκαιρία. Αλλωστε η όποια αναφορά θα χρειαζόταν τουλάχιστον μεγάλο αριθμό σελίδων. Ας πούμε ότι καλύφθηκε ένα πρώτο κενό, μια σύντομη προεισαγωγή σε ένα σημαντικό θέμα που έχει καταγωγή τον τόπο και απεύθυνση το μεγάλο κόσμο.
- Και πάλι ο Β. Ζηδιανάκης
Και ας έρθουμε σ' έναν νεότερο ιδιοφυή Ελληνα, τον Βασίλη Ζηδιανάκη, που γνωρίσαμε από την επιμέλεια της έκθεσης «Πτυχώσεις», το 2004, στο Μουσείο Μπενάκη και στη συνέχεια από την άλλη δαιμονική έκθεση με τον τίτλο «Χρατς-Μόδα στο χαρτί», το 2007, στον ίδιο χώρο. Ο Ζηδιανάκης οργανώνοντας την Atopos συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς και μουσεία, με πιο ενδιαφέρον το ίδρυμα Issey Miyake στο Τόκιο ή το Musee d' Orsay στο Παρίσι.
Ολη αυτή η κατεύθυνση μεταξύ τέχνης και μόδας, είναι μια φρέσκια και ενδιαφέρουσα ιδέα, την οποία υπηρετεί εξαιρετικά. Και δεν μιλάμε για τη μόδα στο μουσείο, ιδέα που από χρόνια έχουν εισαγάγει οι Αμερικάνοι και στην συνέχεια οι Ευρωπαίοι, αλλά για το είδος της τέχνης που μοιάζει εφήμερη όσο και η μόδα (αναρωτιέμαι, βέβαια, πόσο εφήμερο μπορεί να είναι ένα ρούχο του Μιγιάκε ή του Γιαμαμότο), τη στάση απέναντι σ' αυτή αλλά και την εμπλοκή της τέχνης, όχι μόνο ως χειροπιαστό προνόμιο αλλά και ως συμπεριφορά.
Στην οδό Σαλαμίνος 72, στην καρδιά του Μεταξουργείου, ο Ζηδιανάκης και η παρέα του μεταμόρφωσαν ένα ερείπιο σε σύγχρονο επαγγελματικό χώρο, διατηρώντας την τυπική αθηναϊκή μορφή του οικήματος του 1912 και τις μετέπειτα παρεμβάσεις. Ο επισκέπτης βλέπει ένα σπίτι με ανοιχτή εσωτερική αυλή (το λεγόμενο αίθριο, μικρογραφία του αρχαίου μεγάρου) γύρω από την οποία αναπτύσσονται δύο όροφοι με δωμάτια και μικρή ταράτσα. Στην ανακατασκευή έχουν διατηρηθεί τα παλιά πλακάκια, κάποια γύψινα και έχουν ενταχτεί τα σύγχρονα λιτά υλικά.
Ανοίγοντας το κτίριο φιλοξενεί μια γιγαντιαία εγκατάσταση, τα τέρατα του Shoboshobo, που ξεκινούν από την αυλή, μπαίνουν στα δωμάτια, ανεβαίνουν στο πρώτο όροφο, περνούν από γραφεία, βιβλιοθήκες, συλλογές και παράθυρα. Πίσω από το project Shoboshobo βρίσκεται ο καλλιτέχνης εικαστικός και μουσικός Mehdi Hetcberg, ο οποίος υποστηρίζει το δημιούργημά του, που επαναλαμβάνεται συνεχώς, εκφράζεται με όρους θεατρικούς διαμορφώνοντας επιθετικά και βίαια το ανθρώπινο σώμα. Πρόκειται για μια διαδρομή του πλαστικού τέρατος, που οργανώνεται με αποσπάσματα τεράτων, χαρακτήρων που συναντάμε όλοι μας και που, ως πορεία, εγκλείει εν δυνάμει το performance.
- Μαύρο χιούμορ
Ουσιαστικά, το σπίτι της οδού Σαλαμίνος είναι ο χώρος δουλειάς του Βασίλη Ζηδιανάκη και της ομάδας Atopos, χώρος που ενίοτε θα προβάλλει μια κάπως πιο ανεπίσημη τέχνη, που συνδιαλέγεται με τα events, καθώς και καλλιτέχνες με ποικίλα ενδιαφέροντα και εκφράσεις τέχνης, που συνομιλούν. Ενα, ας το πούμε, στέκι για ενδιαφερόμενους, όπου ετοιμάζεται και η έκθεση που θα δούμε τον Μάιο του 2011 στο Μπενάκη της Πειραιώς, η «Arrrgh. Τέρατα και Σημεία στη Μόδα», όπου το τέρας, προς το παρόν, επιζητεί ένα νόημα που θα του δώσει το κοινό. Γιατί, όπως καταλαβαίνετε, ο Ζηδιανάκης, αρκετά συγκεντρωτικός, δεν αφήνει περιθώρια πειραματισμού στις εκθέσεις που οργανώνει, αλλά εκ των προτέρων πειραματίζεται με το κοινό σ' ένα γόνιμο επίπεδο επικοινωνίας.
Η όλη παρουσία του έργου Shoboshobo παίρνει διαστάσεις μαύρου χιούμορ, αλλά και παιχνιδιού τόσο απαραίτητου σ' ένα τόπο, που όλοι έχουμε ανάγκη να χαμογελάσουμε αλλά και να βγούμε από τα στερεότυπα της σοβαροφάνειάς μας και του δήθεν, που μπορεί και να μας οδήγησε ως τυποποιημένη συμπεριφορά στην αγκαλιά της χρεοκοπίας και του ΔΝΤ. Γι' αυτό σας λέω, επισκεφτείτε το σπίτι του τέρατος και αφεθείτε στο ένστικτό σας ώστε να χαμογελάσετε. *
1 comment:
Got Pope, Need no Bart. The Holy Father gone to Turkey to redeem and consecrate the Greeks, so don't need no more soviet temples. Don't need no gyro blimpie Bart when got a regular Pope without the diner attitude. My pop kept hitting momma with a skillet on the head. Friends ended up in the hospital after their pop beat them. Pops got drunk and ruined my first car. Killed two cats and a dog, thrown out the window. Neighbor drowned the canaries in ouzo, lit, ate them. Ma overdid whip so she could give less pie. All our stuff came pilfered, with logos. Greeks overcook all meat so no one knows is bad. Another banned tenants flushing toilet paper. Waiters inpune sanitation because "dirty is natural and healthy." Priests just answered "behave, respect, tradition!" Now priest comes "no intercommunion!" Where was he when we needed him to protect us from our crazy parents? Don't sell me "educated Greeks" because we know all them Trojan Horse cheated on the exams. Besides it's just TV repair school. Remember all those jailed old disco Greeks, tax cheats to "protest" Jerome Ford stopping the Trojan Horse in Chyprious? We can't get good jobs because no one trusts Greeks, because of Trojan Horse. They always faked reading Greek. That's why we borrowed regular Catholic books instead of read Greek. Sure, we sacrifice to Greek myths three times a year to please yiayia, and she's nun the wiser when we go to regular Catholic Mass on Sundays when she bummed from bouzaki dances. Ain't need no more Bart, just the regular Pope. That's why we all married regular Catholic when we grew up. So they can trust us.
Post a Comment