Γεννημένος στη Λιβαδειά, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησε την εικαστική του περιπέτεια το 1958, αυτοδίδακτος, ενώ αργότερα παρακολούθησε για τρία χρόνια, ελεύθερο σχέδιο. Η βιοπάλη και η δίψα για μάθηση ήταν τα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στην Τέχνη. Ο ίδιος θεωρούσε πως «στόχος του καλλιτέχνη είναι να παίρνει τα μηνύματα της ζωής και της εποχής του και να τα μεταφέρει στα έργα του». Αυτή η αρχή διακατείχε όλη του τη δημιουργία.
Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1982 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αγ. Αναργύρων, για να ακολουθήσουν οι αίθουσες: «Πλειάδες» (1984), «Γαλλικό Ινστιτούτο» (1987), «Αέναον» (1992), «Επίπεδα» (1996) κ.ά. Τα έργα χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό, αλλά και χιούμορ. Στις ενότητες: «Δοκίμια», «Σειρές της αγωνίας», «Σύγχρονη ναΐφ τέχνη», «Οδοιπορικό» κ.ά. αποδίδει τις άμεσες προσωπικές εντυπώσεις του από το ελληνικό αγροτικό και αστικό τοπίο, υπογραμμίζοντας το δέσιμο των ανθρώπων με τη γη. Ταυτόχρονα, εκφράζει τον προβληματισμό του για τους αγώνες και το μόχθο τους. Τη δεκαετία του '90 έδωσε έργα με συμβολικές προεκτάσεις και με διάθεση κριτικής της σύγχρονης αστικής ζωής, στο πλαίσιο της ποπ αρτ. [ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Σάββατο 27 Νοέμβρη 2010
No comments:
Post a Comment