Ακόμη μία απόδειξη για τον χυδαίο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτιστική κληρονομιά του λαού ο καπιταλισμός αποτελεί η είδηση ότι το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, ζητάει τη «βοήθεια του κοινού προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για να αγοραστεί ένας πίνακας του 16ου αιώνα, ο οποίος θεωρείται από τους ειδικούς εθνικός θησαυρός» σύμφωνα με το ΑΠΕ.
Πρόκειται για το έργο «Τρεις Χάριτες» του Γερμανού Λούκας Κράναχ του πρεσβύτερου και φιλοτεχνήθηκε το 1531. Το Λούβρο έχει ήδη συγκεντρώσει τρία εκατομμύρια ευρώ και χρειάζεται ακόμη μισό εκατομμύριο ευρώ για την τιμή που έχουν θέσει οι ιδιοκτήτες του έργου. Μάλιστα, το μουσείο «έχει προθεσμία μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου για να συγκεντρώσει τα χρήματα, χωρίς τα οποία το έργο τέχνης κινδυνεύει να περάσει στα χέρια κάποιου ιδιώτη συλλέκτη και να μην εκτεθεί ποτέ δημόσια ή ακόμη χειρότερα ...να βγει εκτός Γαλλίας»!
Ο εκβιαστικός κυνισμός της «αγοράς» είναι προφανής, όπως και η αντιμετώπιση της τέχνης ως ενός ακόμη επενδυτικού «προϊόντος». Οπως και ο κυνισμός του αστικού κράτους που επιλέγει να φορτώσει την απόκτηση του πίνακα στις τσέπες των εργαζομένων. Την ίδια βάση έχει και ο κυνισμός και το θράσος του ίδιου του Μουσείου, το οποίο, εκτός από το μέγεθος και τη σημασία του, είναι και ένας επιφανής εκπρόσωπος του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Από το 2007 το Λούβρο έκλεισε συμφωνία 30χρονης διάρκειας με το Αμπού Ντάμπι, η οποία προβλέπει: Η Γαλλία να δημιουργήσει στο εμιράτο ένα μουσείο με την επωνυμία «Λούβρο του Αμπού Ντάμπι», που θα φιλοξενεί τα καλύτερα δυτικά έργα τέχνης. Σε αντάλλαγμα, το εμιράτο θα δώσει στη Γαλλία 1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 400 εκατ. μόνο για τη χρήση του ονόματος «Λούβρο».
Κλασικό παράδειγμα «φραντσάιζ». Οπως συμβαίνει και με τα «φαστ φουντ»...- Γ. Τ., ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Σάββατο 20 Νοέμβρη 2010
No comments:
Post a Comment