Ο Μάης του ΄68, η βία, η νεότητα και η φύση όπως τα «είδαν» οι καλλιτέχνες του Utopia Ρroject
«Ξεκινήσαμε χωρίς πολλές-πολλές φιλοδοξίες» λέει ο εικαστικός καλλιτέχνης και λέκτωρ της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας Βασίλης Βλασταράς. «Εκεί, στο Ρέθυμνο, στον πνιγμένο στα δέντρα καλλιτεχνικό σταθμό της ΑΣΚΤ, αρχίσαμε από το 2006 να προσεγγίζουμε μαζί με τους φοιτητές την έννοια της ουτοπίας που ανέκαθεν γοήτευε τους καλλιτέχνες ως ελεύθερη έκφραση του ιδανικού και της επιθυμίας».
Το workshop ξεκίνησε με την αναζήτηση απαντήσεων για την προέλευση του όρου και τις προεκτάσεις του σε συνεργασία με την εικαστικό Μαρία Γλύκα, τον βρετανό καλλιτέχνη Γκάρι Γούντλεϊ, καθηγητή του Slade School of Fine Αrt του Λονδίνου, και τον ολλανδό εικαστικό Κlaas Ηoek, καθηγητή του Ηogeschool voor de Κunsten της Ουτρέχτης. Η απήχηση υπήρξε τόση ώστε, με διαφορετικές αφορμές, συνεχίστηκε ως το 2010.
«Ουτοπία και Νησί» (2006), «Ουτοπία και Βία» (2007), «Ουτοπία και Πράξη με αφορμή τον Μάη του 1968» (2008), «Ουτοπία και Νεότητα» (2009), «Ουτοπία και Φύση» (2010)... Οι δουλειές ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και καλλιτεχνικών ομάδων, θεωρητικών και επιστημόνων που συμμετείχαν στο Utopia Ρroject τα τέσσερα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται στην πρώτη έκθεση του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης στον ιστορικό χώρο των Νέων Μορφών σε επιμέλεια των Βασίλη Βλασταρά, Μαρίας Γλύκα και Κατερίνας Γκουτζιούλη .
«Στην ουσία πρόκειται για το Αρχείο Utopia Ρroject 2006-2010, δεδομένου ότι πολλά από τα έργα είναι εφήμερα και καθημερινά» εξηγεί ο Βασίλης Βλασταράς. «Το Αρχείο έχει πολύπλευρη και πολύπλοκη δομή. Η παρουσίαση αυτής της πολυμορφίας απεικονίζεται με τρεις βασικούς τρόπους έκφρασης, σημαντικούς και απαραίτητους για να μεταφερθούν η ουσία και ο λόγος ύπαρξης αυτού του εγχειρήματος: την έκθεση στο Ινστιτούτο, την έκδοση από την ΑΣΚΤ και ένα table talk καθ΄ όλη τη διάρκεια της έκθεσης. Ως σήμερα το Utopia project έχουν παρακολουθήσει περίπου 70 καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Ισλανδία, την Κορέα, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Δανία, την Αίγυπτο, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη, την Πορτογαλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Ζιμπάμπουε».
«Νιώθουμε μεγάλη τιμή που η έκθεσή μας στην ουσία εγκαινιάζει τη λειτουργία του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης στον ιστορικό χώρο των “Νέων Μορφών”» καταλήγει ο Βασίλης Βλασταράς. Μέσα από τα performances, τις μικρές προβολές και το περιεχόμενο του Αρχείου τους επιχειρούν να παρουσιάσουν στους επισκέπτες τα συμπεράσματά τους «που κατακτήθηκαν από το 2006 ως σήμερα τον μήνα Ιούλιο, κάτω από τις σκιές των δέντρων του καλλιτεχνικού σταθμού της ΑΣΚΤ στο Ρέθυμνο. Θέλουμε επίσης να αντιληφθεί ο κόσμος το πώς, στην πορεία αυτών των χρόνων, άρχισε να διαμορφώνεται ένας ιστός από καλλιτέχνες, επιστήμονες, θεωρητικούς και άλλους που μέσα από αυτό το πολύπλευρο θέμα της Ουτοπίας μπόρεσαν να αναζητούν κοινούς προβληματισμούς».
Το workshop ξεκίνησε με την αναζήτηση απαντήσεων για την προέλευση του όρου και τις προεκτάσεις του σε συνεργασία με την εικαστικό Μαρία Γλύκα, τον βρετανό καλλιτέχνη Γκάρι Γούντλεϊ, καθηγητή του Slade School of Fine Αrt του Λονδίνου, και τον ολλανδό εικαστικό Κlaas Ηoek, καθηγητή του Ηogeschool voor de Κunsten της Ουτρέχτης. Η απήχηση υπήρξε τόση ώστε, με διαφορετικές αφορμές, συνεχίστηκε ως το 2010.
«Ουτοπία και Νησί» (2006), «Ουτοπία και Βία» (2007), «Ουτοπία και Πράξη με αφορμή τον Μάη του 1968» (2008), «Ουτοπία και Νεότητα» (2009), «Ουτοπία και Φύση» (2010)... Οι δουλειές ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και καλλιτεχνικών ομάδων, θεωρητικών και επιστημόνων που συμμετείχαν στο Utopia Ρroject τα τέσσερα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται στην πρώτη έκθεση του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης στον ιστορικό χώρο των Νέων Μορφών σε επιμέλεια των Βασίλη Βλασταρά, Μαρίας Γλύκα και Κατερίνας Γκουτζιούλη .
«Στην ουσία πρόκειται για το Αρχείο Utopia Ρroject 2006-2010, δεδομένου ότι πολλά από τα έργα είναι εφήμερα και καθημερινά» εξηγεί ο Βασίλης Βλασταράς. «Το Αρχείο έχει πολύπλευρη και πολύπλοκη δομή. Η παρουσίαση αυτής της πολυμορφίας απεικονίζεται με τρεις βασικούς τρόπους έκφρασης, σημαντικούς και απαραίτητους για να μεταφερθούν η ουσία και ο λόγος ύπαρξης αυτού του εγχειρήματος: την έκθεση στο Ινστιτούτο, την έκδοση από την ΑΣΚΤ και ένα table talk καθ΄ όλη τη διάρκεια της έκθεσης. Ως σήμερα το Utopia project έχουν παρακολουθήσει περίπου 70 καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Ισλανδία, την Κορέα, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Δανία, την Αίγυπτο, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη, την Πορτογαλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Ζιμπάμπουε».
«Νιώθουμε μεγάλη τιμή που η έκθεσή μας στην ουσία εγκαινιάζει τη λειτουργία του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης στον ιστορικό χώρο των “Νέων Μορφών”» καταλήγει ο Βασίλης Βλασταράς. Μέσα από τα performances, τις μικρές προβολές και το περιεχόμενο του Αρχείου τους επιχειρούν να παρουσιάσουν στους επισκέπτες τα συμπεράσματά τους «που κατακτήθηκαν από το 2006 ως σήμερα τον μήνα Ιούλιο, κάτω από τις σκιές των δέντρων του καλλιτεχνικού σταθμού της ΑΣΚΤ στο Ρέθυμνο. Θέλουμε επίσης να αντιληφθεί ο κόσμος το πώς, στην πορεία αυτών των χρόνων, άρχισε να διαμορφώνεται ένας ιστός από καλλιτέχνες, επιστήμονες, θεωρητικούς και άλλους που μέσα από αυτό το πολύπλευρο θέμα της Ουτοπίας μπόρεσαν να αναζητούν κοινούς προβληματισμούς».
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
- Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, Βαλαωρίτου 9
- Από 18.11.2010 ως 29.1.2011
- ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ | Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
- Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=366368&dt=11/11/2010#ixzz14zajxCDC
No comments:
Post a Comment