«Είναι δολοφονία να μη μιλάς». Ο Γιάννης Κουνέλλης αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής ζωγραφικής της ΑΣΚΤ

«Το όνειρο διατάσσει την τρικυμία, ψηλώνει την αυλαία, γράφει την τραγωδία, σκοτώνει τον καλλιτέχνη που δεν έχει όραμα. Είμαι εδώ συγκινημένος που με τιμά σήμερα η ΑΣΚΤ», είπε χθες το βράδυ ο Γιάννης Κουνέλλης, ολοκληρώνοντας την ομιλία του. Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της διεθνούς πρωτοπορίας του 20ού αιώνα, πρωτεργάτης της arte povera, πολίτης του κόσμου, από τους πιο διάσημους Ελληνες της Διασποράς, αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής Ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Πλήθος κόσμου είχε κατακλύσει από νωρίς την αίθουσα Τζόρτζιο ντε Κίρικο, όπου πραγματοποιήθηκε η αναγόρευσή του.

Ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς απέστειλε χαιρετιστήριο μήνυμα, η ιστορικός τέχνης Νίκη Λοϊζίδου μίλησε για το έργο του και στη συνέχεια ο καθηγητής του Τμήματος Φωτογραφίας Μανώλης Μπαμπούσης παρουσίασε ένα σύντομο οπτικό ταξίδι με εικόνες από τις δουλειές του και το εργαστήριό του. Ακολούθησε η αναγόρευσή του σε καθηγητή Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ από τον πρύτανη Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη.

Ηρεμος, με ανατρεπτικό λόγο, όπως και έργο, ο καλλιτέχνης που έβγαλε τη ζωγραφική από τον καμβά μίλησε για την οδυσσειακή περιπέτεια, για την Ιθάκη, για την τέχνη, για την Ελλάδα: «Σ’ αυτούς τους καιρούς, να μιλάει κανείς είναι αυτοκτονία. Αλλά να μη μιλάει είναι δολοφονία. Μιλάμε αναθέτοντας την επιβίωση στην τέχνη. Ο λόρδος Μπάιρον πέθανε στο Μεσολόγγι για μια ελεύθερη Ελλάδα. Οι καιροί αλλάζουν, αλλά δεν γνωρίζουμε σε τι», ανέφερε ξεκινώντας την ομιλία του. «Ο καλλιτέχνης βάζει στοίχημα τη ζωή του και καμιά φορά τη χάνει», είπε απαντώντας στο ερώτημα «ποιο στιλ ζωγραφικής θα επικρατήσει στο μέλλον, ώστε να το ακολουθήσουν οι νέοι ζωγράφοι». Λίγο πριν είχε πει: «Ποτέ δεν ήθελα να βάλω καμιά δουλειά μου σε οποιαδήποτε κρεβατοκάμαρα». Για να προσθέσει αργότερα: «Η τέχνη που περιορίζεται σε αισθητικά πεδία διακόσμησης, διαμέσου των δρόμων της αγοράς και των χρηματικών συναλλαγών, είναι σήμερα νεκρή».

• Εικαστικά γεγονότα

Γεννημένος το 1936 στον Πειραιά, εγκαταστάθηκε το 1956 στη Ρώμη όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Από την πρώτη έκθεσή του στη Ρώμη το 1960 μέχρι σήμερα, βρίσκεται στο επίκεντρο της πρωτοπορίας και της δημιουργίας, με έργα που αποτελούν εικαστικά γεγονότα. Χρησιμοποιώντας υλικά όπως σίδερο, κάρβουνο, ξύλο, πέτρα, σακιά από λινάτσα, δημιούργησε τη δική του εικαστική γλώσσα σε έργα εμβληματικά που αποκαλύπτουν «μια καινούργια γλώσσα της ζωγραφικής», όπως έχει πει χαρακτηριστικά ο Μπρούνο Κορά, μελετητής του έργου του και διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Λουγκάνο, τονίζοντας: «Πρόκειται για μια ζωγραφική που δεν έχει ανάγκη τα κλασικά εργαλεία της ζωγραφικής, αλλά τις αρχές της. Aναγνωρίζουμε σε αυτόν κάτι από τον Kαραβάτζιο, τον Πόλοκ και τον Φοντάνα».

Μέχρι σήμερα ο Γιάννης Κουνέλλης έχει συμμετάσχει στις μεγαλύτερες διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις.

• ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Ελεύθερος Τύπος, Τετάρτη, 25.02.09