«Εφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 91 χρόνων
 |
Ηταν σεμνός, ευγενικός, διακριτικός αγωνιστής και άνθρωπος κι ακόμα καθημερινά ακάματος «εργάτης»- δημιουργός, μέχρι και τη στερνή του μέρα. Ο κομμουνιστής ζωγράφος και συγγραφέας Γιάννης Στεφανίδης «έφυγε» την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς, προδομένος από την καρδιά του.Στις 29 του Δεκέμβρη, όπως κάθε ημέρα, σηκώθηκε, έφαγε, διάβασε τον «Ριζοσπάστη», φιλοτέχνησε τη γελοιογραφία της ημέρας (καθημερινά σχεδίαζε μια επίκαιρη γελοιογραφία) και το βράδυ αφού είδε μια αγαπημένη του όπερα, ξάπλωσε και χαράματα της επόμενης μέρας τον πήρε ο αιώνιος ύπνος... Οπως ήταν η θέλησή του, η σορός του μεταφέρθηκε για καύση στη Βουλγαρία. Η στάχτη του επέστρεψε ανήμερα της ονομαστικής γιορτής του και από τότε «αναπαύεται» στη θάλασσα της Ραφήνας - όπου μεγάλωσε - μετά από μια τρυφερή «τελετή» της από την οικογένειά του. Στο «ταξίδι» της στάχτης του στα νερά της Ραφήνας, τον συνόδευσαν μια ζωγραφιά φιλοτεχνημένη από τη ζωγράφο κόρη του, Φωτεινή Στεφανίδη, για το πρώτο, βιωματικό νεανικό του αφήγημα «Η αγάπη πάει σχολείο», το φύλλο του «Ριζοσπάστη», κόκκινα γαρίφαλα για την αγωνιστική πορεία του και ανεμώνες - το αγαπημένο του λουλούδι - για την τρυφερότητα και το ρομαντισμό του.
Ο Γιάννης Στεφανίδης γεννήθηκε το 1919 στην ΕΣΣΔ. Το 1922 η οικογένειά του ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Ραφήνα. Στην αρχή της κατοχής εισήχθη στη Σχολή Καλών Τεχνών, για να σπουδάσει ζωγραφική. Νιώθοντας «στρατευμένος» στην ΕΠΟΝ Φοιτητών και στην Εθνική Αντίσταση, και «όχι στην Τέχνη», διακόπτει τις σπουδές του για να βοηθήσει τον απελευθερωτικό αγώνα, ενταγμένος στην ΕΠΟΝίτικη ομάδα καλλιτεχνών - φοιτητών του ΕΜΠ. Στη μεγάλη ιστορική διαδήλωση του ΕΑΜ, ανήμερα της επετείου της 25ης Μαρτίου, το 1943, τραυματίζεται σοβαρά στο πόδι και μένει κλινήρης, αλλά όχι άπραγος. Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΠΟΝ του αναθέτει να φιλοτεχνήσει το σήμα της ΕΠΟΝ.
 |
Μετά την κατοχή επιστρέφει στη Σχολή και αποφοιτά. Δάσκαλοί του στη σχολή ήταν ο Μπισκίνης, ο Αργυρός, ο Παρθένης, αλλά στη ζωή ο πιο σπουδαίος δάσκαλος «ήταν η Μακρόνησος», όπως έλεγε.Οι μεταπολεμικές διώξεις των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης «οδηγούν» και τον Γιάννη Στεφανίδη - όπως και τον αδελφό του, συγγραφέα Μενέλαο, στο Μακρονήσι, όπου «ζει» στην ίδια σκηνή με τον Γιάννη Ρίτσο και, παράλληλα με τη ζωγραφική, ασκείται και στην τέχνη του λόγου, όπως έκανε και εξόριστος στο Κοντοπούλι της Λήμνου. «Καρπός» αυτής της περιόδου, το λεύκωμά του «Ζωγραφική στην εξορία», που περιλαμβάνει 24 ακουαρέλες και 30 σχέδια («Σύγχρονη Εποχή», 1988).
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Τρίτη 11 Γενάρη 2011
No comments:
Post a Comment