Χένρι Μουρ στην Τέιτ

Καινοτόμος και ανήσυχος, ο Χένρι Μουρ (1898-1986) υπήρξε μια από τις κορυφαίες μορφές στη γλυπτική του 20ού αιώνα. Εμπνευσμένος από τη ζωντάνια της αρχαίας και της πρωτόγονης γλυπτικής, ανανέωσε την παράδοση του άμεσου σκαλίσματος πάνω σε πέτρα ή ξύλο, δίνοντας έτσι έμφαση στη φυσική υφή των υλικών του. Προχώρησε τολμηρά προς την αφαίρεση (εδώ η «Ξαπλωμένη μορφή», 1938), ωστόσο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στράφηκε σε πιο παραστατικό στυλ για να ανταποκριθεί στην ανάγκη για τέχνη προσιτή στο ευρύτερο κοινό στην ταλαιπωρημένη από τον πόλεμο Βρετανία. Η έκθεση που παρουσιάζεται στην πινακοθήκη Τέιτ του Λονδίνου (έως 13/6), περιλαμβάνει 150 έργα του -γλυπτά από πέτρα και ορείχαλκο, ξυλόγλυπτα, σχέδια- ανάμεσά τους πολλά με θέμα τη δυάδα μητέρα-παιδί, που ο ίδιος ο Μουρ αποκαλούσε «η θεμελιακή εμμονή μου».