ΜΟΥΣΕΙΑ: Νέοι ορίζοντες, νέες ανάγκες

ΕΡΕΥΝΑ

ΤΕΤΗ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

Το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα, η διεύρυνση της έννοιας της πολιτιστικής κληρονομιάς, η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, η διαμόρφωση πολυπολιτισμικών κοινωνιών άλλαξαν την οπτική των μουσείων ανοίγοντας νέους ορίζοντες. Εκτός από την προστασία, τεκμηρίωση και ανάδειξη των πολιτιστικών αγαθών, τα μουσεία καλούνται πλέον να αποκτήσουν εξωστρέφεια απαντώντας στις απαιτήσεις ενός διευρυμένου κοινού.

Μπορούν όμως τα μουσεία να ανταποκριθούν στον νέο τους ρόλο; Ο προβληματισμός αυτός, μαζί με τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις για εξεύρεση πόρων, τόσο από τον δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, άνοιξαν μια ευρεία συζήτηση για την αξιολόγηση και «πιστοποίηση» των μουσειακών οργανισμών. Η συζήτηση αυτή οδήγησε το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (International Council of Museums - ICOM) στην επεξεργασία και διατύπωση του πρώτου Κώδικα Δεοντολογίας (Code of professional Ethics, 1986) που αποτέλεσε τη βάση για τον καθορισμό βασικών αρχών στη λειτουργία των μουσείων και για τη θέσπιση νομικών ρυθμίσεων σε πολλές χώρες.

Τα συστήματα αξιολόγησης και πιστοποίησης που υιοθετήθηκαν δεν είναι ταυτόσημα. Ποικίλλουν ανάλογα με τις συνθήκες κάθε χώρας, την εφαρμοζόμενη πολιτική προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, το νομικό καθεστώς των μουσείων, τους διαθέσιμους πόρους για την οικονομική τους ενίσχυση, τις πολιτικές περιφερειακής και τουριστικής ανάπτυξης.

Η πιστοποίηση (accreditation) είναι μια διαδικασία με την οποία, βάσει σαφώς καθορισμένων κριτηρίων (standards), διαπιστώνεται αν ένας φορέας ανταποκρίνεται στον ορισμό του μουσείου, όπως αυτός έχει διατυπωθεί από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων. Σκοπός είναι η βελτίωση των παρεχομένων από τα μουσεία υπηρεσιών με απώτερο στόχο την περαιτέρω ανάπτυξή τους ως θεσμών... [ΤΟ ΒΗΜΑ, 18/5/2008]