ΣΤΟ ΜΟΔΑΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ «798» ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Και η ελληνική σύγχρονη τέχνη ταξιδεύει στο Πεκίνο! Την Κυριακή, στο περίφημο «798», τον πρωτοποριακό και μοδάτο χώρο της σύγχρονης τέχνης στην Κίνα, εγκαινιάζεται ομαδική έκθεση 23 Ελλήνων καλλιτεχνών οργανωμένη από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) και το ΥΠΠΟ, στο πλαίσιο του πολιτιστικού έτους της Ελλάδας στην Κίνα. Την επιμέλεια της έκθεσης, με τίτλο «Διεμπειρίες Ελλάδα 2008», ανέλαβε η διευθύντρια του ΕΜΣΤ Αννα Καφέτση.

Στο περίφημο «798», που τα τελευταία χρόνια έχει φιλοξενήσει κορυφαίους εικαστικούς, θα παρουσιαστεί η έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Ο όρος «διεμπειρίες» (transexperiences) ανήκει στον διάσημο Κινέζο καλλιτέχνη Τσεν Ζεν (1955-2000) και επιλέχθηκε γιατί συνοψίζει τον ανοιχτό χαρακτήρα της εικαστικής σκηνής στην Ελλάδα σήμερα. Στόχος της έκθεσης, άλλωστε, είναι η δημιουργία πολλών «διεμπειριών», ώστε οι επισκέπτες μέσω ποικίλων ανθρωπογεωγραφιών, μύθων, θρησκευτικών τελετουργιών και γεωπολιτικών γεγονότων, τοπικού ή παγκόσμιου ενδιαφέροντος, να έχουν την ευκαιρία να ανοιχτούν σε «άλλες» αφηγήσεις και να ταξιδέψουν σε διαφορετικές πολιτισμικές περιοχές. Χωρίς βεβαίως να αποκλείονται οι πολιτισμικές ή διανοητικές συγκλίσεις, ακόμη και η ανάδειξη των κοινών τόπων.

«Η συνύπαρξη, αλλά και η διασταύρωση των πολιτισμών στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δημιουργούν την απαραίτητη συνθήκη τόσο για την παραγωγή όσο και για την υποδοχή της σύγχρονης τέχνης. Η νομαδική, στις μέρες μας, εμπειρία τόσο των καλλιτεχνών όσο και των θεατών εξασφαλίζει την ανάγκη να υπερβούμε τα σύνορα, αλλά και να επικοινωνήσουμε παγκόσμια», διαβάζουμε στο κείμενο της επιμελήτριας. «Τα Εθνικά Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης δεν μπορούν να παραμείνουν αδιάφορα μπροστά σ' αυτήν τη διαπολιτισμική κινητικότητα. Χωρίς να υποτιμούν καθόλου τον εθνικό πολιτισμό και τη συνέχειά του, που συνιστά την κοινή ιστορική μνήμη των ανθρώπων και των κοινωνιών, είναι καθήκον τους σήμερα να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους ώστε να συνεισφέρουν στην κατανόηση του "άλλου", αλλά και στην κριτική της σύγκλισης του τοπικού με το παγκόσμιο»... [συνεχίζεται στην Ελευθεροτυπία, 30/5/2008]