Οι ημέρες που το γκραφίτι ήταν μια σκοτεινή τέχνη διαμαρτυρίας των περιθωριακών ανήκουν στο παρελθόν. Τουλάχιστον αυτή είναι η αίσθηση που αποκομίζει κανείς όταν επισκέπεται ένα παλιό, εγκαταλειμμένο τούνελ στο νότιο Λονδίνο όπου διοργανώθηκε το Cans Festival (λογοπαίγνιο που παραπέμπει στο φεστιβάλ των Κανών και στα μεταλλικά δοχεία σπρέι που χρησιμοποιούνται για τα γκραφίτι).
Ο πασίγνωστος πλέον Μπάνκσι και άλλοι 42 καλλιτέχνες γκραφίτι κάλυψαν με τη μοναδική τους τέχνη τους τοίχους ενός τούνελ κάτω από την παλιά πλατφόρμα του τρένου Γιούροσταρ στο Ουότελου.
Επί τρεις ημέρες, οι Λονδρέζοι μπορούσαν να το επισκεφθούν και μάλιστα να προσθέσουν το δικό τους γκραφίτι. Τη διοργάνωση είχε αναλάβει να προωθήσει εταιρεία δημόσιων σχέσεων και, παρ' όλο που η τοποθεσία του φεστιβάλ διατηρούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι λίγες ώρες πριν ανοίξει τις πύλες του στο κοινό, η δημοσιότητα που πήρε ήταν τόσο μεγάλη (ρεπορτάζ είχαν προβληθεί την προηγούμενη ημέρα σε όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα), που, όταν έφτασα εκεί, η ουρά ξεπερνούσε τα 800 άτομα. Ανδρες ασφαλείας επιτηρούσαν τον χώρο και υποδείκνυαν στους ενδιαφερόμενους πού μπορούσαν να ζωγραφίσουν. Λονδρέζοι όλων των ηλικιών, οικογένειες με μικρά παιδιά και καρότσια με μωρά συνωστίστηκαν για να δουν ένα δείγμα της τέχνης που συνδυαζόταν κάποτε με την παρανομία, το περιθώριο και τον βανδαλισμό δημόσιων χώρων...
[Κείμενο-φωτογραφίες ΑΛΙΝΑΣ ΣΑΡΑΝΤΗ, Κυριακάτικηλευθεροτυπία, 11/5/2008]
[Κείμενο-φωτογραφίες ΑΛΙΝΑΣ ΣΑΡΑΝΤΗ, Κυριακάτικηλευθεροτυπία, 11/5/2008]
No comments:
Post a Comment