Η μικρή πόλη της Νότιας Γαλλίας, Λινέλ, υποδέχεται την ελληνική τέχνη. Η σπάνια συλλογή ελληνικών συγγραμμάτων του Λουίς Μεντάρ (1768-1841) παρουσιάζεται στο κοινό μέσα από την έκθεση που ανοίγει σε λίγες μέρες τις πόρτες της και συναντά τη χαρακτική δημιουργία της Αριας Κομιανού. Από 5 έως 28 Ιουνίου, η σημαντική μας χαράκτρια θα εκθέσει στο Salle Louis Feuillade ξυλογραφίες της. Αντιπροσωπευτικά έργα από τη μακρόχρονη χαρακτική της πορεία, που με τόλμη, αφοσίωση, γνώση και συνέπεια, υπηρετεί μέχρι σήμερα. Η Α. Κομιανού έλαβε πρόσκληση να εκθέσει στη Λινέλ, μετά τη βράβευσή της σε διαγωνισμό ex libris που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος «Οι φίλοι της συλλογής Μεντάρ» που εδρεύει εκεί. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν δεκάδες καλλιτέχνες από πολλές χώρες. Η παραπάνω βράβευση αποτελεί μία από τις πολλές διακρίσεις που η δημιουργός έχει κερδίσει στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες. Ανάμεσά τους οι: Ετήσια Διεθνής Εκθεση Χαρακτών στο Κιότο της Ιαπωνίας, Ετήσια Διεθνής Εκθεση Χαρακτών στη Στοκχόλμη, Διεθνής Μπιενάλε Χαρακτικής στην Ταϊπέι, Διεθνής Εκθεση Καλών Τεχνών στην Ουκρανία κ.ά. Μέχρι σήμερα η Α. Κομιανού έχει παρουσιάσει έργα της σε 25 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Ζάκυνθο, Γερμανία, Βοσνία κ.α.), ενώ συμμετείχε σε περισσότερες από 100 ομαδικές εκθέσεις, οι περισσότερες διεθνείς.
Σε πείσμα των καιρών και της εύκολης «χαρακτικής» δημιουργίας που προσφέρει η τεχνολογία της εποχής μας, η Α. Κομιανού δουλεύει παραδοσιακά. Η χαρακτική της, «ρωμαλέα και ευαίσθητη, διαυγής και υπαινικτική, γνήσια και αληθινή, εύγλωττη και πλήρης στην εκφραστική λακωνικότητά της, είναι η έκφραση του μέτρου και της ισορροπίας...». Φως και σκιά είναι οι λέξεις που σηματοδοτούν την εικαστική της διαδρομή.
Ο επίκουρος καθηγητής Θάνος Χρήστου χαρακτηρίζει, στον καλαίσθητο κατάλογο της έκθεσης, το έργο της Α. Κομιανού «ομιλητικό, σύγχρονο, μεστό περιεχομένου». «Δε χρειάζεται» καταλήγει «να εξαντληθεί σε περιγραφές, δεν έχει ανάγκη τον εντυπωσιασμό, δεν επικαλείται το αυτονόητο. Προχωρά με μια βασανιστική επιμονή στην αποκάλυψη της αλήθειας της μέσα από το δύσκολο δρόμο της συνεχούς αναζήτησης, της αδιάκοπης εργασίας, της επιτακτικής ανάγκης της να εκφραστεί. Και αυτή η γνήσια φωνή δικαιώνεται, δίχως άλλο, από το τελικό αποτέλεσμα, το πλήρες νοημάτων και έμφυτο εκφραστικής δύναμης».
No comments:
Post a Comment