Οι πέντε βιντεοεγκαταστάσεις μάς ξεναγούν στα ταραγμένα για το Ιράν χρόνια των αρχών της δεκαετίας του ‘50, μέσα από τις ιστορίες ισάριθμων γυναικών που διεκδικούν τον απαγορευμένο καρπό της ελευθερίας. «Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να διαχωριστεί η διαφορά του cinema από την εικαστική τέχνη», δηλώνει η 52χρονη καλλιτέχνις για την προσπάθειά της να αποδώσει το ομότιτλο μυθιστόρημα της συμπατριώτισσάς της Σαρνούς Παρσιπούρ, σε ένα διπλό project το οποίο περιλαμβάνει τα πέντε βίντεο και την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της. «Η υποδοχή ενός έργου τέχνης διαφέρει από χώρα σε χώρα και το ελληνικό κοινό έχει αντιληφθεί το χαρακτήρα της τέχνης μου εξαιτίας ορισμένων κοινών χαρακτηριστικών που μοιράζονται οι λαοί μας», είπε χθες. Η Shirin Neshat επισκέπτεται για δεύτερη φορά την Αθήνα. Η πρώτη ήταν το 2004, όταν παρουσίασε το πρώτο μέρος του κύκλου «Mahdokht», παραγγελία του ΕΜΣΤ, στις μόνιμες συλλογές του οποίου και ανήκει.
«Παρόλο που οι αφηγηματικές μνήμες δεν έλειπαν ποτέ, ο κεντρικός πυρήνας όλων των έργων της απευθύνεται σε υπερεθνικό κοινό και υπερβαίνει το τοπικό στοιχείο», ανέφερε η Αννα Καφέτση, επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του ΕΜΣΤ. Οι ηρωίδες αποτελούν μόνο την αφορμή: η Μαχντόχ ζει με τον τρόμο της απώλειας της παρθενίας της, η Ζαρίν είναι μια νεαρή πόρνη με αυτοκαταστροφικές τάσεις, η Μουνίς μόνο μετά το θάνατό της απελευθερώνει την ακτιβιστική της φύση, η Φαεζέ βιώνει έναν κτηνώδη βιασμό που της καταστρέφει το όνειρό της για γάμο και οικογενειακή ζωή, ενώ τέλος η Φαρόχ Λαγκά στα πενήντα της χρόνια μάταια προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, να γίνει καλλιτέχνις.
- Ο κήπος στον οποίο βρίσκουν καταφύγιο γίνεται σύμβολο της απελευθέρωσης των γυναικών από την ανδρική κυριαρχία. Η ίδια η συγγραφέας φυλακίστηκε για πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου, το οποίο είναι απαγορευμένο στο Ιράν μέχρι σήμερα.
- Ελεύθερος Τύπος, Τετάρτη, 18.03.09
No comments:
Post a Comment