Η μεγάλη περιπέτεια της Ελληνικής Τέχνης, έτσι όπως εξελίσσεται στον ιστορικό καμβά έξι αιώνων, ξεδιπλώνεται στη μνημειακή έκδοση «Ελληνομουσείον» που υπογράφει ο Μάνος Στεφανίδης. Η πολυσέλιδη πολυτελής έκδοση ανθολογεί τα κυριότερα ρεύματα, τις Σχολές, τις τάσεις και τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Ελληνικής Τέχνης μέσα από τεχνοκριτικά σημειώματα, φωτογραφικό υλικό και εμπεριστατωμένες μελέτες-αναφορές στους καλλιτέχνες και το έργο τους. Το επόμενο διάστημα ο ΕΤ αναλαμβάνει μια μεγάλη πρωτοβουλία για τον Ελληνικό Πολιτισμό, καθώς θα προσφέρει στους αναγνώστες του τη μνημειώδη έκδοση με την Ιστορία της Ελληνικής Ζωγραφικής από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι τις ημέρες μας.
Η έκδοση επανέρχεται ανανεωμένη κι εμπλουτισμένη με ειδικά λήμματα, βιογραφικά σημειώματα και γλωσσάρι με τους όρους της Διεθνούς Τέχνης. Η αναδρομή στην Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης δεν φωτίζει απλώς το παρελθόν, ανοίγει παράθυρο στο παρόν και το μέλλον, γίνεται εργαλείο ανάλυσης και κατανόησης.
«Το “Ελληνομουσείον” είναι μια προσωπική ματιά στην πρόσφατη και παλαιότερη Ιστορία της Ζωγραφικής μας και μια προσπάθεια να ενταχθεί το φαινόμενο της Ελληνικής Τέχνης ισότιμα στη γενικότερη Ευρωπαϊκή Καλλιτεχνική Ιστορία», μας λέει ο Μάνος Στεφανίδης, ιστορικός Τέχνης, επιμελητής και καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής.
Στις σελίδες του «Ελληνομουσείου» ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη στην Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης ανά τους αιώνες μέσα από ένα πλήθος εικόνων-έργων που συνοδεύονται από επεξηγηματικές λεζάντες. Γιατί, αν δεν έχεις οπτική επαφή με το έργο και την εποχή του, είναι δύσκολο να την κατανοήσεις από το θεωρητικό κείμενο κι αυτό είναι ένα στοίχημα που το έχει κερδίσει η συγκεκριμένη έκδοση.
«Το “Ελληνομουσείον” παρουσιάζει τη ζωγραφική που δημιουργήθηκε από το μεταβυζαντινό Ελληνισμό -υπόδουλο ή διεσπαρμένο- έως τη γέννηση του εθνικού κράτους κατά την εποχή του Ρομαντισμού, με τις ιδιαιτερότητες και τις εξαρτήσεις του. Η αφήγηση διαπερνά τον 20ό αιώνα και φτάνει στα κράσπεδα του 21ου, με κύριο αίτημα τη διασάφηση των εντόπιων και των δάνειων στοιχείων που διαμορφώνουν το χαρακτήρα και την όποια ιδιαιτερότητα της Ελληνικής Τέχνης…», όπως γράφει στον πρόλογο της έκδοσης ο συγγραφέας.
Η έκδοση επανέρχεται ανανεωμένη κι εμπλουτισμένη με ειδικά λήμματα, βιογραφικά σημειώματα και γλωσσάρι με τους όρους της Διεθνούς Τέχνης. Η αναδρομή στην Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης δεν φωτίζει απλώς το παρελθόν, ανοίγει παράθυρο στο παρόν και το μέλλον, γίνεται εργαλείο ανάλυσης και κατανόησης.
«Το “Ελληνομουσείον” είναι μια προσωπική ματιά στην πρόσφατη και παλαιότερη Ιστορία της Ζωγραφικής μας και μια προσπάθεια να ενταχθεί το φαινόμενο της Ελληνικής Τέχνης ισότιμα στη γενικότερη Ευρωπαϊκή Καλλιτεχνική Ιστορία», μας λέει ο Μάνος Στεφανίδης, ιστορικός Τέχνης, επιμελητής και καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής.
Στις σελίδες του «Ελληνομουσείου» ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη στην Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης ανά τους αιώνες μέσα από ένα πλήθος εικόνων-έργων που συνοδεύονται από επεξηγηματικές λεζάντες. Γιατί, αν δεν έχεις οπτική επαφή με το έργο και την εποχή του, είναι δύσκολο να την κατανοήσεις από το θεωρητικό κείμενο κι αυτό είναι ένα στοίχημα που το έχει κερδίσει η συγκεκριμένη έκδοση.
«Το “Ελληνομουσείον” παρουσιάζει τη ζωγραφική που δημιουργήθηκε από το μεταβυζαντινό Ελληνισμό -υπόδουλο ή διεσπαρμένο- έως τη γέννηση του εθνικού κράτους κατά την εποχή του Ρομαντισμού, με τις ιδιαιτερότητες και τις εξαρτήσεις του. Η αφήγηση διαπερνά τον 20ό αιώνα και φτάνει στα κράσπεδα του 21ου, με κύριο αίτημα τη διασάφηση των εντόπιων και των δάνειων στοιχείων που διαμορφώνουν το χαρακτήρα και την όποια ιδιαιτερότητα της Ελληνικής Τέχνης…», όπως γράφει στον πρόλογο της έκδοσης ο συγγραφέας.
- Πανόραμα
Το έργο, μεταξύ άλλων, εξετάζει την Επτανησιακή Σχολή (Π. και Ν. Δοξαράς, Π. Προσαλέντης κ.ά.), την Ομάδα του Μονάχου (Θ. Βρυζάκης, Ν. Λύτρας κ.ά.), τον αβρό Γύζη, τα σχέδια του δαιμόνιου Χαλεπά, τους πρωτοπόρους Πανταζή και Αλταμούρα, τους δασκάλους του 19ου αιώνα (Κ. Βολανάκης, Π. Λεμπέσης, Γ. Ιακωβίδης κ.ά.), την καλλιτεχνική ωρίμανση μέσα από τη γενιά του Κωνσταντίνου Παρθένη και του Κωνσταντίνου Μαλέα, τη σχέση της ζωγραφικής με τη φωτογραφία, τους Ελληνες της διασποράς στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ (Χρύσα, Παύλος,Αντωνάκος, Κουνέλης, Σαμαράς κ.ά.), τη γενιά του ’60 (Κεσσανλής, Κανιάρης, Τσόκλης κ.ά.) και φθάνει ως τις μέρες μας.
ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Ελεύθερος Τύπος, Τρίτη, 20/01/09
No comments:
Post a Comment