«Η Αρτεμις και ο Ακταίων», ο πίνακας του Τισιανού που έχει κινητοποιήσει το βρετανικό έθνος προκειμένου να παραμείνει στη χώρα. ΑΡ/ΝΑΤΙΟΝΑL GΑLLΕRΥ
Πριν από περίπου 220 χρόνια, ένας εκκεντρικός βρετανός αριστοκράτης έκανε μια από τις σημαντικότερες αγορές έργων τέχνης όλων των εποχών αποκτώντας 305 αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων και δύο πίνακες του Τισιανού που ανήκαν στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΣτ΄ ο οποίος είχε μόλις αποκεφαλιστεί. Η τιμή στην οποία τα αγόρασε; Το αστρονομικό για τα δεδομένα της εποχής ποσό των 43.000 στερλινών. Ο αριστοκράτης αυτός ήταν ο 3ος Δούκας του Μπριτζγουότερ, εργένης διά βίου, καθώς είχε ματαιώσει τον γάμο του με μια καλλονή προκειμένου να πλουτίσει μέσω της διάνοιξης καναλιών. Προχθές λοιπόν ο απόγονός του, ο 7ος Δούκας του Σάδερλαντ, ο οποίος προφανώς έχει κληρονομήσει το επιχειρηματικό του μυαλό, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να γευθεί τους καρπούς του ξακουστού γενεαλογικού του δέντρου, ζητώντας από το βρετανικό έθνος 100 εκατ. στερλίνες για τα δύο έργα του Τισιανού, τα οποία ο ζωγράφος Λούσιαν Φρόιντ είχε κάποτε χαρακτηρίσει ως τις «ωραιότερες εικόνες του κόσμου». Η Εθνική Πινακοθήκη της Σκωτίας, η οποία φιλοξενεί τα δύο αριστουργήματα μαζί με 26 ακόμη έργα της συλλογής του Μπριτζγουότερ- είχαν δοθεί ως δάνεια στο Μουσείο του Εδιμβούργου από το 1945 και έκτοτε κανένας απόγονος δεν είχε ζητήσει να επωφεληθεί από αυτά - ανακοίνωσε προχθές ότι θα ενώσει τις δυνάμεις της με την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου προκειμένου να αγοράσουν τους δύο πίνακες αντί 50 εκατ. στερλινών έκαστον. Τα έργα που έχουν προκαλέσει άγχος δίχως προηγούμενο στο βρετανικό έθνος- η επιχείρηση διατήρησής τους στην Πινακοθήκη έχει αναχθεί σε εθνικό ζήτημα, με τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά δελτία να αφιερώνουν εκτενέστατα ρεπορτάζ και αφιερώματα- είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία: «Η Αρτεμις και ο Ακταίων» και «Η Αρτεμις και η Καλλιστώ». Και ο χρόνος κυλά πλέον αντίστροφα, καθώς τα κρατικά αυτά ιδρύματα έχουν διορία ως τις 31 Δεκεμβρίου να συγκεντρώσουν τα χρήματα για την αγορά του πρώτου πίνακα και να αποκλείσουν τον κίνδυνο να πέσει στα γαμψά νύχια της ανοιχτής αγοράς ή να βγει ο πίνακας εκτός συνόρων, ακολουθώντας κάποιον νέο ιδιοκτήτη. Οπως εκτιμούν οι ειδικοί πάντως, μπορεί η κίνηση αυτή του δούκα να είναι αιφνιδιαστική, η τιμή όμως είναι... φιλική, μιας και οι δύο πίνακες θα μπορούσαν κάλλιστα να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. στερλίνες. Αν αναλογιστούμε πάντως ότι ο προϋπολογισμός και των δύο Πινακοθηκών μαζί (Σκωτίας και Λονδίνου) για νέα αποκτήματα δεν ξεπερνά τα 4 εκατ. στερλίνες, η τιμή διόλου φιλική είναι, αλλά αντιθέτως τις εξαναγκάζει να χτυπήσουν πολλές πόρτες ώσπου να γεμίσουν τον κουμπαρά τους. Η λύση του ειδικού δανείου είναι αναπόφευκτη, όπως επίσης και η βοήθεια από ιδιωτικούς φορείς, τα έσοδα από λαχνούς, ενώ φυσικά οι Αρχές της Σκωτίας δεν πρόκειται να καθήσουν με σταυρωμένα χέρια και ραμμένες τσέπες. «Η απώλεια αυτών των δύο έργων είναι αδιανόητη. Οι περισσότεροι μεταφράζουν ό,τι συνέβη σε κρίση, εμείς όμως το αντιμετωπίζουμε ως πρόκληση. Πάντα ξέραμε ότι ανά πάσα στιγμή οι πίνακες αυτοί θα ήταν ανοιχτοί προς πώληση, αλλά είχαμε εφησυχαστεί. Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε δράση. Πέρα και πάνω από την ιστορική και καλλιτεχνική τους σημασία, έχουν και συναισθηματική αξία για εμάς. Την 1η Ιανουαρίου λοιπόν, μία ημέρα μετά το τέλος της προθεσμίας, θα έχουμε έναν ακόμη λόγο για να γιορτάζουμε πέρα από την αλλαγή του χρόνου» δηλώνει ο ετοιμοπόλεμος διευθυντής της σκωτσέζικης Πινακοθήκης Τζον Λέιτον.ΤΟΥ CΑΗΑLMΙLΜΟ, ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή, 29 Αυγούστου 2008
No comments:
Post a Comment