Monday, August 25, 2008

Στις βιτρίνες, όπου η τέχνη συναντά τη μόδα

Καλλιτέχνες κοσμούν με τα έργα τους διάσημους οίκους, μεταμορφώνοντας τις μπουτίκ της Αθήνας σε μικρές γκαλερί

[Tης Σαντυς Τσαντακη, Η Καθημερινή, 24-08-2008]

Τη νύχτα η Αθήνα αλλάζει. Περπατάς στους κεντρικούς δρόμους, στην Πανεπιστημίου, τη Σταδίου, τη Βουκουρεστίου και ανηφορίζεις στη Χάρητος ή την Αναγνωστοπούλου, για να δεις χρώματα και ιδέες, να τσεκάρεις στιγμές και εικόνες, να τις δανειστείς ή να τις οικειοποιηθείς, να ξεχάσεις ό,τι σε βασανίζει και το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι να ψωνίσεις. Αυτή είναι η μαγεία του windowshopping: χορταίνεις χωρίς να ξοδεύεις. Η εμπορική Αθήνα είναι ομορφότερη το βράδυ. Ειδικά τώρα που η μόδα φλερτάρει με την τέχνη...

Οπως στο έργο του Μίλτου Μανέτα που δημιουργεί αντιθέσεις στη βιτρίνα του οίκου Ηermes με το έργο με τίτλο «Dust». «Η μόδα είναι η όμορφη αδερφή της τέχνης. Η μία παίρνει και φοράει τα ρούχα της άλλης προσπαθώντας και οι δύο να γλιτώσουν την τρέλα που φέρνει η διαρκής υποκρισία», μας λέει ο καλλιτέχνης. Ευκαιρία να ξεσκονίσουμε μερικά στερεότυπα, με έναν σύγχρονο ζωγράφο, που ζωγραφίζει ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καλώδια, ηλεκτρονικά παιχνίδια και τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν. Σαν καλλιτέχνης που αποκαλύπτεται μέσα από τη δουλειά του και το προσωπικό του site (www.manetas.com), δεν τρέφει αυταπάτες: «Να εκθέτεις τους πίνακές σου στον οίκο Hermes είναι για ένα ζωγράφο ακριβώς αυτό: Λέει την αλήθεια, βάζει την τέχνη του εκεί που δεν πρόκειται να παρεξηγηθεί για κάτι το επαναστατικό».

Ενα ταξίδι

Ναι, οι σχεδιαστές και οι οίκοι μόδας πουλάνε ρούχα και αξεσουάρ και εμείς καταναλώνουμε το παραμύθι με χαρακτηριστική άνεση. Αλλά συχνά επενδύουμε και υιοθετούμε και μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Μια εμπειρία... Ενα ταξίδι. Οπως εξηγεί και ο καλλιτέχνης: «Το ταξίδι αναψυχής, όπως και η σύγχρονη τέχνη, αποτελούν προνόμια ενός πολύ μικρού κομματιού της κοινωνίας μας, οι υπόλοιποι είναι ελεύθεροι να τα κοιτάζουν στις βιτρίνες».

Στα ταξίδια μας πάντα ζηλεύουμε τις βιτρίνες του Harrods, του Selfridges, του Bloomingdales, αλλά και πιο ψαγμένων, μικρότερων μπουτίκ. Και τι σχέση μπορεί να έχει τότε ένα κατάστημα, μικρό ή μεγάλο, με μία γκαλερί; Ο Μίλτος Μανέτας δίνει τη δική του απάντηση: «Οι βιτρίνες της σύγχρονης τέχνης είναι ακόμα πιο θολές από εκείνες των καταστημάτων: το αντικείμενο που εκτίθεται στα μουσεία και στις γκαλερί δεν έχει καθορισμένη τιμή, η αξία του μεταβάλλεται από τις αποφάσεις ανθρώπων του “χώρου” και όχι του πελάτη, μια και στην τέχνη όλοι αγοράζουν και πωλούν ή επενδύουν και κανένας δεν “καταναλώνει” πραγματικά. Σήμερα, η τέχνη έχει οικειοποιηθεί τον πραγματικό χώρο: ό,τι και να κάνεις σ’ ένα δωμάτιο ή σε μια πόλη, είναι για κάποιον επιμελητή, έργο τέχνης. Μόνο στο Ιντερνετ ξεχωρίζει το κοινότοπο από το εξαιρετικό και ουσιαστικά μόνο στο Ιντερνετ έχει διαφορά πού εκθέτεις».

Μέρα ή νύχτα; «Δεν υπάρχει μέρα ή νύχτα στον πλανήτη του θεάματος. Είναι πάντα ένα τεχνητό απόγευμα». Και η ωραιότερη βιτρίνα που έχει δει μέχρι σήμερα ο Μίλτος Μανέτας; «Τα περίπτερα των διαφόρων κρατών στην Μπιενάλε της Βενετίας. Ιδιαίτερα η Αμερική ξέρει πάντα να προβάλλει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο τα προϊόντα της».

Κι άλλες βιτρίνες

Μαθαίνουμε όμως ότι και ο Σωκράτης Σωκράτους ετοιμάζει αυτές τις μέρες έργα τα οποία θα φιλοξενηθούν στις βιτρίνες του οίκου Hermes στο Ντουμπάι και στο Μπαχρέιν τα Χριστούγεννα. Στην Αθήνα είχαν φιλοξενηθεί δικές του εικόνες… παραδείσου, όπως ήταν ο τίτλος του έργου του, στις βιτρίνες του γαλλικού οίκου τον Μάιο του 2007, ενώ είχε προηγηθεί ο Νίκος Αλεξίου ένα χρόνο νωρίτερα. Τον Σεπτέμβριο θα εγκαινιαστούν τρεις νέες μπουτίκ σε Αθήνα και Κηφισιά, «εισαγόμενες» κι αυτές: Bottega Veneta, Lanvin, Manolo Blahnik. Δεν ξέρουμε ποια είναι τα σχέδια των δύο πρώτων, αλλά ο Μανόλο Μπλάνικ, ο βασιλιάς της γόβας στιλέτο, συνηθίζει να βάζει καταχωρίσεις στα περιοδικά με δικά του σχέδια που θυμίζουν αληθινά έργα τέχνης, οπότε θα πρέπει να προετοιμαστούμε για υπερμεγέθη σχέδια των άκρων με υπογραφή ενός ζωγράφου που δηλώνει υποδηματοποιός.

Το παραμύθι

Μέχρι τότε μπορούμε να τραγουδάμε «χάρτινο το φεγγαράκι», έξω από το Linea Piu με το πάντοτε καλοστημένο παραμύθι της Chanel και συνοδευτικά αντικείμενα που θυμίζουν installations μόδας, να θαυμάζουμε απομιμήσεις Μοντριάν, στο Attica με τις εξαιρετικά φωτισμένες βιτρίνες του το βράδυ, τις κιτς πάντα υπερβολές των Dolce & Gabbana, του Τζον Γκαλιάνο για τον οίκο Dior, τα χάιτεκ πλυντήρια με άσπρο και μαύρο φόντο στον Λάκη Γαβαλά, το τιρκουάζ κάδρο στον Αντόνιο Μάρκο που θυμίζει θάλασσα, τις πάντα αψεγάδιαστες βιτρίνες διεθνώς του Louis Vuitton που συνεργάζεται κάθε σεζόν και με έναν καλλιτέχνη.

Ο Balenciaga στο Free Shop με τις γνωστές μαύρες πινελιές στο τζάμι, η φουτουριστική ματιά στην Βettina στην Αναγνωστοπούλου, και από εκεί και πέρα το… χάος. Βραβείο ωραιότερης βιτρίνας για το φετινό καλοκαίρι; Στην Ιλεάνα Μακρή. Και στη Μαγεία της οδού Χάρητος. Με ένα σούπερ κέντημα-εργόχειρο στη μία βιτρίνα, και στην άλλη η… απομυθοποίηση: τεράστιες κλωστές σε όλες τις αποχρώσεις σαν ζωντανός αργαλειός και ένα μονάχα φόρεμα.

No comments: