Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΩΝ

Εκθεση με έργα του Αntoine Μayo εγκαινιάζεται αύριο στους Δελφούς

«Βlancheurs» («Λευκότητα»), έργο του Αntoine Μayo

«Δεν προσκολλώμαι στις παράξενες όψεις του ονείρου αλλά στην απείθαρχη και ανεξέλεγκτη ποίηση » είχε πει ο Αntoine Μayo ( Αντώνης Μαλλιαράκης ), ένας από τους πλέον χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της μεταπολεμικής γενιάς των ελλήνων καλλιτεχνών στο Παρίσι. Το κλίμα της δουλειάς του καλλιτέχνη που συγγένεψε με τους υπερρεαλιστές αλλά ποτέ δεν έγινε ευρύτερα γνωστός στην πατρίδα του, την Ελλάδα, παρουσιάζει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στο πλαίσιο των εκδηλώσεών του με θέμα «Πολιτισμός και περιβάλλον».

Η έκθεση με τίτλο «Αntoine Μayo: Ενας Ελληνας στο Παρίσι» είναι η εφετινή εικαστική πρόταση του Κέντρου και πραγματοποιείται με αφορμή τις εκδηλώσεις που διοργανώνει η Ελλάδα προς τιμήν της γαλλικής προεδρίας στην ΕΕ. Ο λόγος για την παρουσίαση 34 έργων σε λάδι, μελάνι ή τέμπερα του καλλιτέχνη στην έκθεση που σε επιμέλεια της κριτικού τέχνης Εφης Ανδρεάδη εγκαινιάζεται αύριο στην αίθουσα εκθέσεων του Κέντρου Δελφών. Θα προηγηθεί ειδική συνεδρία για τη μεταπολεμική γενιά των ελλήνων καλλιτεχνών στο Παρίσι με τη συμμετοχή της προέδρου του ΔΣ του Κέντρου κυρίας Ελένης Γλύκατζη- Αρβελέρ, της κυρίας Ανδρεάδη, των ιστορικών τέχνης κυρίας Λίνας Τσίκουτα, κ. Εμμανουήλ Μαυρομάτη, κ. Ζαν-Μαρί Ντρο, κυρίας Νίκης Λοϊζίδη και του γιου του καλλιτέχνη Jean-Gilles Μalliarakis.

Ο Αntoine Μayo με ελληνική καταγωγή από τη μεριά του πατέρα του και γαλλική από τη μεριά της μητέρας του, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1905 και έφτασε στο Παρίσι πριν από τον πόλεμο, έζησε από κοντά όλες τις περιπέτειες της εικαστικής σκηνής της γαλλικής πρωτεύουσας, συνδέθηκε με στενή φιλία με τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της εποχής του, ταξίδεψε, έζησε έντονα και δημιούργησε ένα αρκετά ομοιογενές έργο όπου συνειδητά ή ασυνείδητα υπάρχουν στοιχεία που τον συνδέουν με την πατρίδα του πατέρα του. Πέθανε στη Γαλλία, το 1990.

«Ο κόσμος του Μayo έχει μια εγγενή στατικότητα. Ακόμη και οι μετέωρες πέτρες του μοιάζουν σταματημένες. Αυτό το στοιχείο τονίζεται από τον ίδιο τον χειρισμό του υλικού. Στον Μayo δεν υπάρχει σημάδι της γρήγορης ενστικτώδους χειρονομίας που εκμεταλλεύεται “τυχαία” επεισόδια του υλικού στη διάρκεια της διαδικασίας. Ζωγραφίζει αργά, με μικρές επαναληπτικές πινελιές, τεχνική που τον πλησιάζει στους εμπρεσιονιστές, και αυτός ο ρυθμός μεταδίδεται τελικά και στο ύφος του έργου» σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης. Με την ευκαιρία της έκθεσης που θα διαρκέσει ως τις 10 Αυγούστου, θα εκδοθεί κατάλογος με κείμενα ελλήνων και γάλλων φίλων και ειδικών.