Ο Γιανγκ Φουντόνγκ ανήκει στη γενιά των Κινέζων καλλιτεχνών που μπορούν να χαρακτηρίζονται διεθνείς. Οχι μόνο γιατί έχει παρουσιάσει έργα του σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις (Ντοκουμέντα, Κάσελ 2002, Μπιενάλε Βενετίας 2003 και 2007), αλλά επειδή μετέχει πρακτικά και φιλοσοφικά σε ένα διεθνές γίγνεσθαι, που παραλαμβάνει και προχωρεί ιδέες πέραν των ορίων της τέχνης.
Κατά περίεργο τρόπο, αν και Κινέζος, η κινηματογραφική δομή της εικόνας του και το περιεχόμενό της έχουν καταγωγή ευρωπαϊκή, συνδέονται περισσότερο με τους κλασικούς του ρωσικού και του γαλλικού σινεμά. Βέβαια, δεν ξέρω αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κινηματογραφιστή έναν καλλιτέχνη που δεν έχει ακριβές σενάριο και που δεν προαποφασίζει για τον τρόπο που θα γυρίσει τις ταινίες του, και όπου όλα λειτουργούν ιδιοφυώς «τυχαία». Βλέπετε, στην τέχνη όλα μπορούν να συμβούν, στις περιπτώσεις των καλλιτεχνών που ξεπερνούν το όριο του καλού, του ενδιαφέροντος, του σύγχρονου. Ο Φουντόνγκ κατατάσσεται σε μια εντελώς ξεχωριστή χορεία, εκείνη που μπορεί να περιλαμβάνει τον Τισιανό και τον Αϊζενστάιν, τον Προυστ και τον Φελίνι. Τα ονόματα και το είδος της τέχνης φτάνουν ασύνδετα, το ξέρω, όλες οι προαναφερόμενες περιπτώσεις ωστόσο διαπερνούν το όριο παραμένοντας ανένταχτες στη βαθύτερη συνείδηση της τέχνης.
Η εικόνα του, ζωγραφική ή κινηματογραφική, είναι μια μεγάλη εικόνα και όσα προάγει επικοινωνούν με την ανθρώπινη εμπειρία χιλιάδων χρόνων έως σήμερα. Για να κατανοήσουμε τη δουλειά του «Επτά διανοούμενοι στο δάσος από μπαμπού» χρειάζεται υπομονή και νομίζω δυνατότητα του επισκέπτη να αφήνεται ανοικτός σε ό,τι βλέπει. Και αυτό, γιατί δεν υπάρχει ακριβής σχολή, οι πληροφορίες, ευτυχώς, δεν επαρκούν, μόνο εισάγουν. Ο Κινέζος φίλος μας μιλά πολύ προσωπικά για το σήμερα μέσα από την προφορική παράδοση μιας αφήγησης γύρω από μια ομάδα επτά ποιητών του 3ου μ.Χ. αιώνα που, μη αντέχοντας να ζουν μέσα σε μια πολιτική και κοινωνική διαφθορά, αποσύρονται και ενώνονται με τη φύση μέσω της μουσικής και της ποίησης.[...] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
No comments:
Post a Comment