Για τον Παύλο Μοσχίδη

ΠΑΥΛΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ | ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΩΜΑ

Ο ζωγράφος, Παύλος Μοσχίδης, γεννήθηκε το 1927 στην Καβάλα, όπου για πρώτη φορά σε μικρή ηλικία θα ανακαλύψει πως η ζωγραφική είναι ένας ολόκληρος εκφραστικός κόσμος για τις ανάγκες της ψυχής.
Από τα νεανικά του χρόνια μέχρι το 2004, που αφήνει την τελευταία του πνοή, έχει καταγραφεί στην ιστορία των μεταπολεμικών Ελλήνων ζωγράφων ως ο καλλιτέχνης που το προσωπικό του βίωμα ταυτίζεται απόλυτα με το έργο του, ένα έργο "ειλικρινές" και "ασυμβίβαστο".
Ο Μοσχίδης θεωρείται από τους σημαντικότερους γυμνογράφους της γενιάς του.
Το γυναικείο σώμα πρωταγωνιστεί στο έργο του, καθώς ο ζωγράφος βλέπει τη γυναίκα ως το πιο δημιουργικό κύτταρο αυτής της πλάσης.

Πέθανε ο σκιτσογράφος της θρυλικής «Φρουτοπίας», Νίκος Μαρουλάκης

Το πενάκι των παιδικών παραμυθιών

Έφυγε από τη ζωή ο σκιτσογράφος που έδωσε μορφή στον Αιμίλιο το Μήλο, στον Βρασίδα το Κρεμμύδι, στη Μαρουλία το Μαρούλι και σε άλλους αγαπημένους ήρωες της θρυλικής «Φρουτοπίας», Νίκος Μαρουλάκης. Ο Νίκος Μαρουλάκης γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στο Κερατσίνι. Από το 1960 ασχολήθηκε με τη γελοιογραφία. Γελοιογραφίες του δημοσιεύτηκαν σε πολλά περιοδικά από το 1960 έως το 1967. Το πρώτο του παιδικό βιβλίο «Αυγουστίνος, η φάλαινα θαύμα», με κείμενο και εικόνες του ίδιου εκδόθηκε το 1979 από τις εκδόσεις Κέδρος.

Στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Χίου συμμετέχει το ΜΦΘ

Από 26 Ιουνίου - 18 Αυγούστου

Έργο της Αθηνάς Καζολέα   

Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συμμετέχει στο 1ο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Χίου με θέμα «Το Ταξίδι», που πραγματοποιείται από τις 26 Ιουνίου έως τις 18 Αυγούστου στη Χίο, υπό την οργανωτική και καλλιτεχνική επιμέλεια του φωτογράφου Δημήτρη Κοιλαλού.
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φωτογραφίας Χίου, το ΜΦΘ συνδιοργανώνει τις εκθέσεις:
- «Θραύσματα παρουσίας στα Χάνια της Κωνσταντινούπολης – Αθηνά Καζολέα», μία παραγωγή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια του διευθυντή του ΜΦΘ Βαγγέλη Ιωακειμίδη.

Καρτ-ποστάλ υπογεγραμμένη από τον Πικάσο πουλήθηκε για 166.000 ευρώ

• Με παραλήπτη τον Απολινέρ

Μια καρτ-ποστάλ υπογεγραμμένη από τον Πάμπλο Πικάσο πουλήθηκε σήμερα, Σάββατο, σε δημοπρασία στη Γερμανία για το ποσό-ρεκόρ των 166.000 ευρώ.
Το ποσό αυτό αποτελεί «παγκόσμιο ρεκόρ για μια καρτ-ποστλ», σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε ο οίκος δημοπρασιών Γκέρτνερ που εδρεύει στο Μπίτιγκχαϊμ-Μπίσινγκεν, κοντά στη Στουτγκάρδη.
Ο αγοραστής είναι συλλέκτης από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που πλειοδότησε μέσω τηλεφώνου και θα πληρώσει συνολικά πάνω από 200.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης και της προμήθειας.

ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ, ΚΕΝΤΡΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ

Ο Γερμανός φιλόσοφος Βάλτερ Μπένγιαμιν είχε υποστηρίξει ότι τα μεγάλα έργα της τέχνης είναι πάντοτε χρήσιμα διότι παρέχουν την δυνατότητα στους δημιουργούς να τα αντιγράψουν, να τα παρουσιάσουν για μια ακόμη φορά και να προσεγγίσουν με αυτόν τον τρόπο το τέλειο. Από την άποψη αυτή - υποστηρίζει - τα μουσεία έγιναν κέντρα ανανέωσης και αναπαραγωγής των μεγάλων έργων από ζωγράφους οι οποίοι είχαν αναμφισβήτητο ταλέντο.

Art-Athina, φινάλε με ρεκόρ επισκεπτών

 

Επισκέπτες της Art-Athina περιμένουν υπομονετικά στην ουρά, για να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις του Τάε Κβον Ντο.

Τις ημέρες που ζούμε, το γεγονός ότι ορισμένοι θεσμοί συνεχίζουν να υπάρχουν είναι από μόνο του σημαντικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι η επετειακή 20ή Art-Athina, που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής στο κλειστό γήπεδο Τάε Κβον Ντο του Παλαιού Φαλήρου, παρουσίασε μια διεκπεραιωτική διοργάνωση χωρίς ισχυρούς πόλους ενδιαφέροντος και γνήσιας εικαστικής απόλαυσης. Και αντίθετα σε κάθε πρόβλεψη, η προσέλευση του κόσμου κατέγραψε ρεκόρ επισκεψιμότητας στην ιστορία του θεσμού: 39.000 άτομα, από την Πέμπτη έως και την Κυριακή.

Ελληνοϊταλική εικαστική σύμπραξη στην Βούλα

Σκοπός να γνωρίσει το ελληνικό κοινό την νέα κουλτούρα της Ιταλίας

Πέντε νέοι Ιταλοί εικαστικοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν στην «Domus Art Gallery» στη Βούλα τα έργα τους σε ισάριθμες μικρές ατομικές εκθέσεις.  Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 28 Μαΐου και θα διαρκέσεις έως τις 28 Σεπτεμβρίου.  Η πρωτοβουλία ανήκει στην Γκλέντα Λορεντζάνι, μια Ιταλίδα που μετακόμισε από τον περασμένο Νοέμβριο στην Αθήνα με σκοπό να γνωρίσει στο ελληνικό κοινό τη νέα ιταλική κουλτούρα.

Η Τέχνη της γλυπτικής ως ελπίδα για την Ελλάδα

• Η έκθεση Terrapolis στη Γαλλική Σχολή Αθηνών, προκαλεί το ενδιαφέρον του βρετανικού Τύπου

«Τέχνη στα χαλάσματα: Μπορεί μια έκθεση γλυπτικής στην Αθήνα να δώσει ελπίδα στην Ελλάδα;». Αυτός είναι ο τίτλος ενός δημοσιεύματος της βρετανικής εφημερίδας "The Guardian" που αναφέρεται στην ομαδική έκθεση "Terrapolis", η οποία γίνεται στην Γαλλική Σχολή Αθηνών, μέχρι τις 26 Ιουλίου. Την έκθεση, επιμελείται η διευθύντρια της βρετανικής γκαλερί Whitechapel, Ιβόνα Μπλάζβικ και τα έργα που δημιούργησαν οι τριάντα επτά καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η βρετανίδα Σάρα Λούκας, οι Πορτορικανοί Τζένιφερ Αλόρα και Γκιγιέρμο Καλζαδίγια, ο Ιάπωνας Γιαγόι Κουσάμα, συνδυάζουν το ανθρώπινο με το ζωώδες.

Βραβείο ΔΕΣΤΕ, όταν η ανησυχία διασταυρώνεται με το παιχνίδι

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28.05.2015

 

Η καλλιτέχνις Μαρία Χασάπη, υποψήφια για το βραβείο ΔΕΣΤΕ, ξεχωρίζει για τις αληθοφανείς της φιγούρες.

«Ωχ! Ελπίζω να είναι έργο αυτό...» ήταν το χιουμοριστικό σχόλιο της προέδρου του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Σάντρας Μαρινοπούλου μπροστά σε μια κούκλα φυσικού μεγέθους πεσμένη μπρούμυτα στο πάτωμα, ντυμένη με σπορ ρούχα. Μέχρι να αντιληφθεί κανείς ότι δεν πρόκειται για μια κοπέλα που έχασε την ισορροπία της, περνάνε λίγα λεπτά. Η φιγούρα είναι ένα μέρος του έργου της Μαρίας Χασάπη, υποψήφιας για το φετινό βραβείο ΔΕΣΤΕ μαζί με άλλους πέντε υποψηφίους.

Τοιχογραφίες σπάνιας τεχνικής

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24.05.2015

 

Τοπίο Αθήνας. Η πανοραμική αποτύπωση του ανοιξιάτικου αθηναϊκού τοπίου, στη σύγχρονη με τον καλλιτέχνη μορφή του. Οι γεμάτες πνευματικότητα αφαιρετικές μορφές του Γουναρόπουλου είναι απόλυτα μοντέρνες.

Οι αρχαίοι άρχοντες των Αθηνών ήσαν υπό τη ζωντανή επιτήρηση σύσσωμου του λαού στην Πνύκα, όπου συνεδρίαζαν για να αποφασίσουν τα σημαντικά ζητήματα της πόλης. Οι σύγχρονοι δεν είναι εξίσου τυχεροί, ωστόσο η τέχνη είναι εκείνη που έχει αναλάβει να τους υπενθυμίζει την κληρονομιά και το μέγεθος της ευθύνης όσων ορίζουν τις τύχες της πόλης που την ανέδειξε όσο λίγες. Ο λόγος για τις υπέροχες τοιχογραφίες του Γιώργου Γουναρόπουλου που κοσμούν την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, τις οποίες αυτό τον καιρό μπορεί κανείς να μελετήσει σε βάθος και να κατανοήσει χάρη στη νέα έκθεση του Μουσείου Γ. Γουναρόπουλου του Δήμου Ζωγράφου. Σε αυτήν, εκτός από τις (υπό κλίμακα) υψηλής ανάλυσης ψηφιακές εκτυπώσεις των έργων, μπορεί κανείς να δει για πρώτη φορά τα δεκάδες προσχέδια, τις μελέτες και τους υπολογισμούς που έκανε ο καλλιτέχνης προκειμένου να φέρει σε πέρας το γιγάντιο έργο.

Τα θέματα των ζωγραφικών συνθέσεων της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου έχουν αντληθεί από την ιστορία και τη μυθολογία της Αθήνας: η έριδα του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για την ονοματοδοσία της πόλης, η Μάχη του Μαραθώνα, η Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Απόστολος Παύλος στον Αρειο Πάγο, ο θάνατος του Καραϊσκάκη. Στον τοίχο, ακριβώς πίσω από τις θέσεις της Δημοτικής Αρχής και του βήματος των ομιλητών, βρίσκεται η «Αποθέωση του Περικλή», του μεγαλύτερου πολιτικού τέκνου του τόπου· απέναντι –και πίσω από τον εξώστη για το κοινό– δεσπόζει η πανοραμική αποτύπωση του ανοιξιάτικου αθηναϊκού τοπίου, στη σύγχρονη με τον καλλιτέχνη μορφή του. Σύμφωνα με την έρευνα της επιμελήτριας της έκθεσης και ιστορικού τέχνης κ. Διονυσίας Γιακουμή, ο ζωγράφος είχε εξασφαλίσει την απαραίτητη εκφραστική ελευθερία: «Απ’ ό,τι δείχνουν τα έγγραφα του ιστορικού αρχείου, δεν του επιβλήθηκε τίποτα πέρα από τη γενική διατύπωση πως τα θέματα θα προέρχονταν από την ιστορία της Αθήνας. Τα συγκεκριμένα επεισόδια και η τεχνοτροπία ήταν αποκλειστικά δική του υπόθεση».

• Προσωπικό ύφος

Οι γεμάτες πνευματικότητα αφαιρετικές μορφές του Γουναρόπουλου είναι απόλυτα μοντέρνες. Ο ζωγράφος, ο οποίος είχε περάσει αρκετό διάστημα στο Παρίσι κατά τη δεκαετία του 1920, έγινε κοινωνός των εκεί καλλιτεχνικών εξελίξεων, αναπτύσσοντας παράλληλα το δικό του προσωπικό ύφος, το οποίο είναι φανερό και στις συνθέσεις του Δημαρχιακού Μεγάρου. Αποκαλυπτικές και ενδιαφέρουσες για την εργασία του ζωγράφου εκεί –η οποία ξεκίνησε το 1938 και ολοκληρώθηκε το 1940 με δουλειά αποκλειστικά του ιδίου– είναι οι σπουδές και τα προσχέδια, ειδικά σε σύγκριση με τα τελικά αποτελέσματα των συνθέσεων. Σε αυτά παρατηρούμε, για παράδειγμα, τα λεπτομερειακά σχέδια της μορφής του Περικλή ή της Ακρόπολης, ανεξάρτητα από τη μετέπειτα πιο αφαιρετική προσέγγιση των τελικών έργων. Αξιοπρόσεκτες είναι ακόμα οι αναλυτικές μετρήσεις και οι υπολογισμοί του, με τους κάθετους και τους οριζόντιους άξονες, ιδιαίτερα στην περίπτωση της απεικόνισης του τοπίου της Αθήνας. Η κ. Γιακουμή συμπληρώνει σχετικά: «Το ακαδημαϊκό υπόβαθρο του καλλιτέχνη και η δομή της δουλειάς του φαίνονται στα σχέδια, ενώ το σύνολο της τελικής σύνθεσης έχει γίνει με βάση την κίνηση του φωτός. Οπως είχε δηλώσει και ο ίδιος σε συνέντευξή του, είναι το φως και η καμπύλη τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να συνδέσει οργανικά τα διαφορετικά μέρη της σύνθεσης».

Εκτός από την έκθεση του ισογείου, ενδιαφέρον παρουσιάζουν και όσα μπορεί κανείς να δει στον πρώτο όροφο του μουσείου. Εκεί βρίσκονται οι ψηφιακές εκτυπώσεις των έργων που δημιούργησε ο Γουναρόπουλος, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, για τον Ι.Ν. της Αγίας Τριάδας στο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου. Οι τοιχογραφίες, οι οποίες πρόσφατα καθαρίστηκαν και φωτογραφήθηκαν με όλα τα σύγχρονα μέσα, θεωρούνται το μόνο δείγμα μοντέρνας ζωγραφικής στην εκκλησιαστική τέχνη, όσον αφορά την Ελλάδα. Παρόλο που και άλλοι σπουδαίοι Ελληνες μοντερνιστές (π.χ. ο Παρθένης) έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με την αγιογράφηση ναών, το έκαναν σε ύφος σχετικά συμβατικό και σύμφωνο με την παράδοση. Ο Γουναρόπουλος, αντίθετα, εμφύσησε στις θρησκευτικές μορφές το δικό του προσωπικό στιλ, ολοκληρώνοντας ένα σύνολο που αποπνέει εκπληκτική ευαισθησία και πνευματικότητα, απόλυτα εναρμονισμένο τελικά με την ατμόσφαιρα του ναϊκού οικοδομήματος.

• Η διαδρομή του

1889: Γεννιέται στη Σωζόπολη, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Από μικρός ξεχωρίζει για τη δημιουργική φαντασία και τις ζωγραφικές του ικανότητες οι οποίες και τον φέρνουν στη Σχολή Καλών Τεχνών το 1906. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, υπηρετεί στον Στρατό λαμβάνοντας μέρος και στους πολέμους της επταετίας 1912-1919.

1919: Φεύγει στο Παρίσι με υποτροφία του Αβερώφειου διαγωνισμού. Εκεί θα παρακολουθήσει μαθήματα και τελικά θα εγκαταστήσει το ατελιέ του, λαμβάνοντας παράλληλα μέρος σε όλες τις επίσημες εκθέσεις της γαλλικής πρωτεύουσας. Προς το τέλος της δεκαετίας του ’20 και απελευθερωμένος πια από τις παραδοσιακές τεχνικές του νεοκλασικισμού, ο Γουναρόπουλος γνωρίζει πλέον την καταξίωση χάρη στο δικό του προσωπικό στυλ.

1929: Επιστρέφει λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όπου και οι πρώτες του εκθέσεις προκαλούν τον θαυμασμό της κριτικής, αφού θεωρείται πως εκφράζει απόλυτα το πνεύμα των νέων καιρών. Παράλληλα χτίζει το ατελιέ του στα Ανω Ιλίσια, στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου.

1938: Του ανατίθεται η διακόσμηση της αίθουσας συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχιακού Μεγάρου. Τις επόμενες δεκαετίες θα ακολουθήσουν πολλές επιτυχημένες εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, που θα του χαρίσουν την οριστική αναγνώριση.

1975: Η Εθνική Πινακοθήκη διοργανώνει αναδρομική έκθεση των έργων του, στην οποία το κοινό έχει για πρώτη φορά την ευκαιρία να θαυμάσει το σύνολο της εξελικτικής του πορείας. Πεθαίνει τον Αύγουστο του 1977, παραμένοντας καλλιτεχνικά ενεργός μέχρι το τέλος.
​​Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου, «Τοιχογραφίες», Γουναροπούλου 6, Άνω Ιλίσια. Διάρκεια έως 29 Ιουλίου.

Καταγγελία ιερέα διέκοψε την προβολή βιντεοπερφόρμανς στην Κλαυθμώνος

Το έργο έχει παρουσιαστεί σε δημόσιους χώρους στη Ρώμη, τη Βουδαπέστη και τις Βρυξέλλες  

Στη διακοπή της προβολής, στην πλατεία Κλαυθμώνος, της βιντεοπερφόρμανς «Stills» του βέλγου δημιουργού Κρις Βερντόνκ οδήγησε η καταγγελία ιερέα στο αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως.
Η βιντεοπερφόρμανς προβάλλονταν στους τοίχους του άδειου πάρκινγκ, στη συμβολή των οδών Παρνασσού και Παπαρρηγοπούλου (πίσω από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός) από τις 21 Μαΐου καθημερινά, από τις 10 το βράδυ έως τη 1 τα ξημερώματα, και επρόκειτο να συνεχιστεί έως τις 31 Μαΐου, στο πλαίσιο του Fast Forward Festival 2 της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.

Documenta: 3.5 εκατομμύρια ευρώ από το Κάσελ της Γερμανίας στην Αθήνα

Άνοιξη του 2017

Ηλιάνα Φωκιανάκη, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, 20/05/201515

Ο επιμελητής της έκθεσης Adam Szymczyk και οι δήμαρχοι Κάσελ και Αθήνας κύριοι Hilden και Καμίνης

Η σημαντικότερη εικαστική έκθεση του πλανήτη, έρχεται στην Αθήνα και οι Γερμανοί είναι διατεθειμένοι να δώσουν ένα μεγάλο ποσό για να... «μάθουν από την Αθήνα»

Δεν είναι η γνωστή ιστορία. Δεν είναι η Ελλάδα που ζητά χρήματα από την Γερμανία.Είναι η Γερμανία που αποφασίζει να μοιραστεί μια διοργάνωση σταθμό για την ιστορία της τέχνης.

Η προτομή του Μωρεάς και η πολιτική για τη δημόσια τέχνη

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20.05.2015

 
Η προτομή του Ζαν Μωρεάς (1856-1910) είναι έργο του Γάλλου γλύπτη Αντουάν Μπουρντέλ. Στην αρχική του θέση, στον Εθνικό Κήπο, τοποθετήθηκε αντίγραφο και το πρωτότυπο τοποθετήθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη.

Οι μικρές ιστορίες πίσω από τα γλυπτά της πόλης αποκαλύπτουν όχι μόνο την όχι και τόσο γνωστή ιστορία της δημόσιας τέχνης στην πρωτεύουσα αλλά και τη διαχείριση σύνθετων ζητημάτων, όπως η φθορά και ο κίνδυνος βανδαλισμού.

Η περίπτωση της προτομής του ποιητή Ζαν Μωρεάς, επί σχεδόν 50 χρόνια τοποθετημένης στον Εθνικό Κήπο, είναι ενδεικτική μιας περισσότερο επεξεργασμένης πολιτικής για την προστασία της δημόσιας τέχνης. Ηδη, από τον περασμένο Δεκέμβριο η προτομή του Ζαν Μωρεάς, όπως ήταν το ψευδώνυμο του συμβολιστή ποιητή Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου (1856-1910), βρίσκεται στη νέα της θέση, στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, στο Μεταξουργείο. Η μοναδικότητα του γλυπτού είναι ο δημιουργός του, ο Αντουάν Μπουρντέλ. Είναι το μόνο δημόσιο γλυπτό του Μπουρντέλ που υπάρχει στην Αθήνα, δημιουργημένο το 1911 και τοποθετημένο στον Εθνικό Κήπο το 1963, όταν η Ελληνίδα χήρα του Μπουρντέλ, Κλεοπάτρα Σεβαστού, που ο Μπουρντέλ αποκαλούσε «L’Athénienne», το δώρισε στον Δήμο Αθηναίων.

Η απόφαση για τη συντήρηση, προστασία και μεταφορά της προτομής του Ζαν Μωρεάς μετράει, ήδη, μερικούς μήνες και συνδέεται με το διαρκές πρόγραμμα της Alpha Bank «Οι φθορές που πληγώνουν», το οποίο έχει ήδη προσφέρει στην Αθήνα την αποκατάσταση των γλυπτών της πλατείας Συντάγματος, του προαυλίου του Ιστορικού Μουσείου και των Προπυλαίων. Μέσα από αυτήν την εμπειρία και την προβληματική, προχώρησε η συνεργασία της Τράπεζας με τον Δήμο Αθηναίων, με αντικείμενο την προστασία του μοναδικού αυτού γλυπτού. Η φθορά από τις καιρικές συνθήκες και τον χρόνο ήταν προχωρημένη, αλλά κύριος σκοπός ήταν η πρόβλεψη έναντι πιθανού βανδαλισμού ή κλοπής.

Στον Εθνικό Κήπο υπάρχει, πλέον, το ακριβές αντίγραφο της προτομής, το οποίο «μετά την πατίνα με την οποία χρωματίστηκε τεχνητά, προστατεύτηκε επιφανειακά με μικροκρυσταλλικό κερί», εξηγεί ο συντηρητής Αθανάσιος Τζαμαλής. «Τοποθετήθηκε στη μαρμάρινη βάση στον Εθνικό Κήπο, στην έξοδο του Ζαππείου, με δύο στηρίγματα για την αποτροπή της δυνατότητας περιστροφής σε πιθανή απόπειρα κλοπής. Στην πίσω πλευρά της βάσης τοποθετήθηκε διακριτική επιγραφή σε πλέξιγκλας, που ενημερώνει για την αντικατάσταση του πρωτότυπου γλυπτού».

Η αυθεντική προτομή είχε χυτευθεί από το εργαστήριο του Μπουρντέλ κι είχε διατηρηθεί σε σχετικά καλή κατάσταση, με την αναμενόμενη επιβάρυνση ρύπων και τοπικής διάβρωσης. Ολα αυτά αντιμετωπίστηκαν.

Σήμερα, το γλυπτό του Μπουρντέλ βρίσκεται στη νέα του θέση στη Δημοτική Πινακοθήκη. «Η μετακίνηση του έργου και η αντικατάσταση του πρωτοτύπου με ένα ακριβές αντίγραφο από ορείχαλκο δεν επεμβαίνει ούτε διαφοροποιεί την ιδιαίτερη, ιστορική χωροταξία του Εθνικού Κήπου», λέει η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη, εκ μέρους της Alpha Bank. «Οι ισορροπίες δεν διαταράχτηκαν, το πλαίσιο της φύσης εναρμονίζεται με ένα ίδιο έργο. Η πρωτότυπη δημιουργία του Μπουρντέλ έχει διαφυλαχτεί και η κοινή αυτή προσπάθεια έγινε για το καλύτερο του ίδιου του έργου».

Προσεχώς, θα γίνει η επίσημη εκδήλωση εγκατάστασης της προτομής του Ζαν Μωρεάς στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, με συμμετοχή εκπροσώπων του Μουσείου Μπουρντέλ στο Παρίσι.

Συναγερμός από το πούρο του Ξυδάκη στο νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Όπου υπάρχει καπνός...

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, 16/05/2015

Το άνοιγμα του ΕΜΣΤ, είναι ένα γεγονός ιστορικό - Παρασυρθείς από τη χαλαρότητα της στιγμής και το ευφρόσυνο πνεύμα, ο κ. Ξυδάκης αγνόησε την αυτονόητη απαγόρευση καπνίσματος εντός κτηρίου -και δη μουσείου- και άναψε το (μικρού μήκους) πούρο του

Ήχησαν οι σειρήνες του συστήματος πυρανίχνευσης στο ολοκαίνουργιο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο παλιό εργοστάσιο του Φιξ, στη Συγγρού. Καπνίζοντας πούρο εντός του κτηρίου, στην ισόγεια σάλα υποδοχής του νέου Μουσείου, ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, κ. Νίκος Ξυδάκης, έγινε αιτία να ενεργοποιηθεί ο συναγερμός πυρκαγιάς.

Κάθε ρεκόρ έσπασε πίνακας του Πικάσο

AFP

Κάθε προηγούμενο ρεκόρ δημοπρασίας έργου τέχνης έσπασε το έργο «Γυναίκες του Αλγερίου, Εκδοχή Ο» του Πάμπλο Πικάσο, που αγοράσθηκε έναντι 179,4 εκατομμυρίων δολαρίων στη Νέα Υόρκη, ύστερα από φρενήρη διεκδίκηση, διάρκειας μόλις 11 λεπτών.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το έργο «Γυναίκες του Αλγερίου, Εκδοχή Ο» του Πάμπλο Πικάσο, έσπασε χθες κάθε προηγούμενο ρεκόρ δημοπρασίας, εξασφαλίζοντας 179,4 εκατ. δολάρια στη Νέα Υόρκη, με μικρό γλυπτό του Αλμπέρτο Τζιακομέτι να σπάει και αυτό το ρεκόρ γλυπτικής, με 141,3 εκατ. δολάρια.

Το λάδι του Πικάσο, το οποίο διακρίνεται για τα έντονα, προκλητικά του χρώματα και αποτελεί νεύμα του ζωγράφου στον κυβισμό, αλλά και το κίνημα των «φοβ», δεν αποτελούν παρά χαρακτηριστικά ενός έργου από σειρά 15 εκδοχών, βασισμένων στο έργο του Εζέν Ντελακρουά «Γυναίκες του Αλγερίου στο Σαλόνι τους». Το έργο του Πικάσο είναι, επίσης, φόρος τιμής αφενός στον μεγάλο δάσκαλο Ανρί Ματίς, λίγους μήνες μετά τον θάνατό του το 1955, αλλά και αφετέρου σύνθημα στήριξης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Αλγερινών ενάντια στον γαλλικό αποικιακό ζυγό που μόλις είχε ξεσπάσει.

Πέντε μικρά «θαύματα» διεκδικούν βραβείο

Μεταξύ Φλωρεντίας και Σιένας, το ιστορικό οινοποιείο Αντινόρι, στο Μπαρτζίνο της Τοσκάνης. Η αρχιτεκτονική γίνεται η ίδιαβρίσκεται τοπίο. (Φωτ.: Pietro Savorelli).

ΤΖΙΝΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.05.2015

Το σιωπηρά ηχηρό Ναυτικό Μουσείο της Δανίας ενθυλακώνεται στη ναυπηγοεπισκευαστική δεξαμενή πλοίων στο λιμάνι του Ελσινορ (Ελσινόρη), έργο του δανέζικου αρχιτεκτονικού γραφείου BIG. Νοτιότερα, το οινοποιείο Αντινόρι των Φλωρεντίνων Archea Associati βυθίζεται οργανικά στους αμπελώνες της Τοσκάνης. Αυτά είναι τα δύο φαβορί μεταξύ των πέντε φιναλίστ του Βραβείου Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική-Mies van der Rohe 2015.

Π. Τέτσης: «Ναι, η ομορφιά μπορεί να μας σώσει»

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06/05/2015

Στον πλακούντα που εξέθρεψε τη ζωγραφική του, την ομορφιά της ελληνικής φύσης, επιστρέφει ο Παναγιώτης Τέτσης, αποτυπώνοντας με τον χρωστήρα του απόψεις της Υδρας και του Αργοσαρωνικού.

«Πού είναι το λουλούδι που έφερα στο κορίτσι; Είναι μια αγγελικούλα ταπεινή. Κλεψιμέικη. Οπως κάναμε παλιά, που κόβαμε από τις αυλές».

Ο Παναγιώτης Τέτσης με υποδέχεται στον δεύτερο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη με μια αγκαλιά γλυκά λόγια και ένα άνθος. Μέσα στον εκθεσιακό χώρο επικρατεί μια χαρούμενη ακαταστασία: το συνεργείο που αναρτά τα έργα τα έχει τοποθετήσει ήδη στις κατάλληλες θέσεις στο δάπεδο, περιμένοντας τον ζωγράφο να δώσει την τελική του έγκριση για να μπουν τα καρφιά στον τοίχο.

Ενας μίνι «Δρομέας», στη μυκονιάτικη έπαυλη Τούρκου επιχειρηματία

Με φόντο τον υδάτινο ορίζοντα φωτογραφίζεται ο γνωστός «Δρομέας» του Κώστα Βαρώτσου, στη Μύκονο. Δεν είναι, βεβαίως, το περίφημο έργο μπροστά από το Χίλτον Αθηνών, αλλά ένα τρίμετρο ομοίωμά του, το οποίο δώρισε ο εικαστικός στον Τούρκο μεγιστάνα Ουγκούρ Οζκάν για να το τοποθετήσει στην έπαυλή του στις Κυκλάδες. 

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 05/05/2015
Πριν από μερικά χρόνια, το εμβληματικό γλυπτό του Κώστα Βαρώτσου, ο «Δρομέας», χρειάστηκε να διανύσει την απόσταση από την Ομόνοια, όπου ήταν η αρχική του θέση, μέχρι τη μικρή πλατεία μπροστά από το ξενοδοχείο «Χίλτον», όπου βρίσκεται σήμερα. Ομως, ένα ακριβές αντίγραφο τριών μέτρων έφτασε μέχρι τη Μύκονο, καθώς έχει τοποθετηθεί σε πολυτελή βίλα. Η κατοικία, με θέα το πέλαγος, ανήκει στον Τούρκο επιχειρηματία Ουγκούρ Οζκάν. Ο εκατομμυριούχος είχε διαμείνει στο αθηναϊκό ξενοδοχείο και ατένιζε από το παράθυρο του δωματίου του το γλυπτό. Το ερωτεύτηκε, αναζήτησε τον Ελληνα εικαστικό και τον παρακάλεσε να του φτιάξει ένα μικρότερο για την έπαυλή του στις Κυκλάδες.

Ο «πρώτος» Μοντιλιάνι

Ο ζωγράφος Αμεντέο Μοντιλιάνι φωτογραφημένος το 1915, πέντε χρόνια πριν από τον πρόωρο θάνατό του σε ηλικία 35 ετών Αν ρωτήσεις έναν ειδήμονα της Τέχνης τι χαρακτηρίζει τον ιταλό ζωγράφο Μοντιλιάνι, θα σου απαντήσει με κλειστά μάτια: απλές γραμμές, μακρόστενα κορμιά, οβάλ πρόσωπα με ανδρόγυνα χαρακτηριστικά. Ειδήμονες και απλοί θαυμαστές του ζωγράφου θα έχουν την ευκαιρία να δουν ορισμένα από τα πρωτόλεια έργα του στην έκθεση «Modigliani: A Unique Artistic Voice» που διοργανώνει η γκαλερί Estorick Collection του Λονδίνου ως τις 28 Ιουνίου.

Η Τέχνη αντιστέκεται στην θανατική ποινή

• Εκθεση έργων θανατοποινίτη στα γραφεία της Διεθνούς Αμνηστίας στο Λονδίνο

Εργο του Μιουράν Σουκουμαράν

Οι πίνακες ζωγραφικής ενός φυλακισμένου Αυστραλού στην Ινδονησία όπου σύντομα θα αντιμετωπίσει το εκτελεστικό απόσπασμα εκτίθενται στα γραφεία της Διεθνούς Αμνηστίας στο Λονδίνο. Ο ζωγράφος είναι ο 34χρονος Μιουράν Σουκουμαράν, πρώην αρχηγός μιας εννιαμελούς ομάδας διακίνησης ναρκωτικών, περισσότερο γνωστής ως "Bali Nine" (οι εννέα του Μπαλί). Μαζί με τον συνεργάτη του, επίσης, Αυστραλό, Άντριου Τσαν, καταδικάστηκαν το 2006 για διακίνηση δέκα κιλών ηρωίνης από την Ινδονησία στην Αυστραλία. Από τότε μέχρι σήμερα, ως κρατούμενος στις φυλακές, ζωγραφίζει ενώ δηλώνει πως η τέχνη του έχει επηρεαστεί από τον μέντορα του και βραβευμένο Αυστραλό καλλιτέχνη Μπεν Κουίλτι.

Το σινεμά μέσα από την ζωγραφική του Φραγκίσκου Δουκάκη

 

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 21.04.2015
Την μαγεία της 7ης Τέχνης μας έχει σκοπό να συστήσει στο κοινό της η νέα έκθεση του Φραγκίσκου Δουκάκη που εγκαινιάζεται στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά στις 22 Απριλίου, σε επιμέλεια της ιστορικού και κριτικού τέχνης Ίριδας Κρητικού υπό τον τίτλο «Σινεμά ο Απόλλων». Στην έκθεση «Σινεμά ο Απόλλων» ο Φραγκίσκος Δουκάκης παρουσιάζει 17 έργα αφηγήσεις λάδια σε μουσαμά: «Το θέμα της έκθεσης από μόνο του με οδήγησε σε έργα μεγάλων & μεσαίων διαστάσεων», λέει ο Φραγκίσκος Δουκάκης και προσθέτει: «Μετά το «Τοπίο της Σ.Ε.Κ»  ο κινηματογράφος ΑΠΟΛΛΩΝ  μου έδινε ένα άλλο διαφορετικό ερέθισμα.

Νικητής της αναμέτρησης με το μεγαλειώδες της φύσης

 

Ακαταπόνητα δημιουργικός, διανύει το 90ό έτος της ηλικίας του. 

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23/04/2015
Συναντηθήκαμε προχθές στον δρόμο. Συγκυριακά. Περπατούσε μπροστά μου, με βήμα σταθερό και κορμό ευθυτενή, πηγαίνοντας προς το σπίτι του, στο Κολωνάκι. Φέρει τα 90 του χρόνια με τόση ενεργητικότητα και αισιοδοξία, που είναι αδύνατον να μην τον καμαρώσεις. Με χαιρέτησε με τη γνωστή του εγκαρδιότητα, σχολίασε κάποια άρθρα της «Κ» με την τρυφερότητα του τακτικού αναγνώστη και χάθηκε στο στενό. Ο Παναγιώτης Τέτσης είναι μαχητικά παρών. Με επιστολές στη στήλη αναγνωστών, με την οξύνοια και την παρατηρητικότητά του σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά και με την ίδια του την τέχνη. Ζωγραφίζει όπως αναπνέει.

Το ΕΜΣΤ θα ανοίξει αλλά για μία ημέρα

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/4/2015

• Επιτέλους, στις 18 Μαΐου θα ανοίξουν για πρώτη φορά οι πόρτες του ΕΜΣΤ, ώστε να περιηγηθούμε στο κτίριο.

Η τελευταία φορά που επισκεφθήκαμε τους χώρους του ήταν πριν από το 2003, οπότε και έκλεισε για το κοινό, ώστε να αρχίσουν τα έργα για το νέο Μουσείο. Δώδεκα χρόνια μετά, στις 18 Μαΐου του 2015, θα έχουμε την ευκαιρία να διαβούμε ξανά το κατώφλι του Φιξ και να δούμε από κοντά πώς είναι ολόκληρο το κτίριο, από το ισόγειο μέχρι και την ταράτσα.

Για τα συμβολικά δίπολα

Εργο του Αχιλλέα Παπακώστα από την έκθεση της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων με τίτλο «Δίπολα», σε επιμέλεια του Ευθύμη Λαζόγκα. 

Αντίθετες μεταξύ τους συμβολικές έννοιες διερευνούν με τα έργα τους οι νέοι εικαστικοί, που συμμετέχουν στη νέα έκθεση της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων με τίτλο «Δίπολα», σε επιμέλεια του Ευθύμη Λαζόγκα, διδάσκοντος Ιστορίας Τέχνης στην ΑΣΚΤ. Η ζωγραφική, η γλυπτική, οι εγκαταστάσεις και τα βίντεο γίνονται τα μέσα για τη διερεύνηση συμβολικών «διπόλων, όπως η ύλη και το άυλο, το εφήμερο και το αιώνιο, το φως και το σκοτάδι, η άνοδος και η κάθοδος. Στόχος της έκθεσης, η οποία εγκαινιάζεται απόψε στις 8.30 μ.μ. και θα διαρκέσει έως τις 21 Ιουνίου, είναι η ανάδειξη νέων δημιουργών με αξιόλογο έργο και παρουσία σε σημαντικά καλλιτεχνικά γεγονότα της χώρας.

Αννα Καφέτση: Ηθική αποκατάσταση για εμένα είναι να ανοίξει το Μουσείο στο κοινό

Η τέως διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» έπειτα από τις δηλώσεις του Νίκου Ξυδάκη στον Τύπο για το μέλλον του ΕΜΣΤ

Αστραπέλλου Μαριλένα
ΤΟ ΒΗΜΑ:  11/04/2015

«Ενα μεγάλο διεθνές μουσείο, όπως είναι το ΕΜΣΤ, πρέπει να ανοίξει ολόκληρο και το άνοιγμά του να είναι ένα διεθνές γεγονός. Τα μουσεία δεν ψευτοανοίγουν, ή ανοίγουν ή δεν ανοίγουν καθόλου» λέει η Αννα Καφέτση

Την τελευταία φορά που μίλησε ήταν τον Οκτώβριο σε συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει στο κτίριο του Ωδείου Αθηνών, εκεί δηλαδή όπου στεγαζόταν το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ώσπου να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο κτίριο του Φιξ. Περίπου έναν μήνα μετά ακολούθησε η απομάκρυνση από τη θέση της με απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Κ. Τασούλα. Εκτοτε σιώπησε, αντικαταστάθηκε από την Κατερίνα Κοσκινά, η κυβέρνηση άλλαξε, το Μουσείο παραμένει ερμητικά κλειστό και ο νέος αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Ν. Ξυδάκης μίλησε για την «ηθική αποκατάστασή» της.

Μαεστρία τεχνίτη και πίστη προσκυνητή

Ο «Ιησούς φέρων τον σταυρό», (1600-1605) .

ΤΙΤΙΝΑ ΧΑΛΜΑΤΖΗ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11/04/2015

Ταξιδεύεις στο φως των έργων του. Φως ανέσπερο, έργον ανθρώπειον. Αγιο φως διά χειρός Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Γεννήθηκε στη βενετοκρατούμενη Κρήτη το 1541. «Κρης εποίει», υπέγραφε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ελλην, μαθήτευσε νωρίς την αγιογραφία. Στα 26 του φεύγει στην πόλη των Ενετών, εκεί κοινωνεί των μυστηρίων της Αναγέννησης, εμπεδώνει τις αρχές της προοπτικής και των περίτεχνων αφηγήσεων, τα ζωντανά χρώματα. «Πώς θα ζήσεις εκεί πέρα στην ξενιτιά Μενεγή», τον ρωτάει ο Καζαντζάκης στην «Αναφορά στον Γκρέκο», «κανένα δεν ξέρεις, κανένας δεν σε ξέρει». «Δε θα χαθώ· σκοπούς μεγάλους έχω στο νου μου, μεγάλη δύναμη στα χέρια μου· θα παλέψω... Θα δεις…». Φεύγει στη Ρώμη, κέντρο του Μανιερισμού. Εντρυφά στην ανατομία, έχει όμως λιγοστές παραγγελίες για ζωγραφική. Αμφισβητεί δημοσίως την ποιότητα των έργων του Μιχαήλ Αγγελου, εμφανείς όμως είναι οι επιρροές του Φλωρεντίνου στον Κρητικό. Φεύγει λόγω και της βλασφημίας του.

Piotr Uklanski: ένας ιδιοφυής, τολμηρός και είρων καλλιτέχνης

kathimerini.gr

Χριστίνα Σανούδου 

  © Provided by kathimerini.gr Untitled (Joannes Paulus PP. II), 2004. Πορτρέτο του Ιωάννη Παύλου, αποτελούμενο από Βραζιλιάνους στρατιώτες. Εργο από τη συλλογή του καλλιτέχνη. 

 

Διάσημος για την ικανότητά του να διακρίνει την ομορφιά στα πιο απρόσμενα μέρη, για τις ιδιοφυείς συλλήψεις, αλλά και την τόλμη με την οποία προσεγγίζει τα πιο αμφιλεγόμενα ή «ευαίσθητα» ζητήματα, ο Piotr Uklanski είναι εξοικειωμένος με τις έντονες αντιδράσεις του κοινού: Το 1998, η σειρά έργων του με τίτλο «The Nazis» έγινε αφορμή για διαδηλώσεις στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα, αρκετές από τις φωτογραφίες της σειράς καταστράφηκαν στο πλαίσιο μιας διαμαρτυρίας με πρωταγωνιστή τον Πολωνό ηθοποιό Daniel Olbrychski, ο οποίος όρμησε στη Zacheta Gallery της Βαρσοβίας οπλισμένος με ένα σπαθί και συνοδευόμενος από τηλεοπτικό συνεργείο.

Η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

«Να ορθώσουμε το ανάστημά μας απαλλαγμένοι απ' τα περιττά. Να αναστρέψουμε την κρίση κρινόμενοι. Να κρίνουμε και να προκρίνουμε το ουσιώδες», παροτρύνει, ο ζωγράφος Χρήστος Μποκόρος με την έκθεση του «Tα στοιχειώδη», που εγκαινιάστηκε στις 4 Απριλίου, στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Έχει προηγηθεί η παρουσίαση της στο Μουσείο Μπενάκη τον Δεκέμβριο του 2013, στη συνέχεια στο Κασκαΐς της Πορτογαλίας και στην Ερμούπολη της Σύρου το περασμένο καλοκαίρι. Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, έρχεται μετά την παρουσίασή της στο Αγρίνιο, γενέθλια πόλη του ζωγράφου και θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου.

«Τάμα» στον Τσιτσάνη από 19 εικαστικούς... ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΘΕΤΗ

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ως κορυφαία προσωπικότητα του λαϊκού τραγουδιού, έχει αποτελέσει στο παρελθόν και συνεχίζει να αποτελεί μέχρι σήμερα πηγή έμπνευσης για εκπροσώπους από διαφορετικούς τομείς της τέχνης. 

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννησή του ο «Ιανός» θα φιλοξενήσει ένα μεγάλο εικαστικό αφιέρωμα στον μεγάλο λαϊκό συνθέτη το οποίο εγκαινιάζεται σήμερα και θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Μαΐου για να μεταφερθεί, αμέσως μετά στη Θεσσαλονίκη και τη γενέτειρά του, τα Τρίκαλα.

31 «κόκκινα» έργα για τη μάχη της Καλλίπολης... ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η κόκκινη παπαρούνα, σύμβολο μνήμης των πεσόντων στρατιωτών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και το κόκκινο χρώμα γενικά, σύμβολο όλων εκείνων που χάθηκαν στα πεδία της μάχης, κυριαρχούν στην έκθεση «In Red. 100 χρόνια από τη μάχη της Καλλίπολης», η οποία φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης και περιλαμβάνει έργα τέχνης 31 Ελλήνων, Τούρκων, Αυστραλών και Νεοζηλανδών καλλιτεχνών.

Sue Mac Dougall: Abstract Poppies II, ακρυλικά, 2013. Σωτήρης Σόρογκας: Πέτρες και Παπαρούνες, λιθογραφία, 1972. Γιώργος Πάλλης: Χωρίς Τίτλο, υψιτυπία, 2015

Η έκθεση αποτελεί εκδήλωση τιμής για την επέτειο των 100 χρόνων από την εκστρατεία της Καλλίπολης και μετά τη Θεσσαλονίκη, όπου θα μείνει έως τις 15 Μαΐου, θα φιλοξενηθεί στη Λήμνο (12 Ιουνίου - 19 Ιουλίου 2015), σε μια πρωτοβουλία του Χώρου Τέχνης «Ωχρα Μπλε» και με την υποστήριξη των Δήμων Θεσσαλονίκης και Λήμνου.

Μπέκι Κάμπελ: Μια Σκωτσέζα στην Κυψέλη

Αστραπέλλου Μαριλένα, Το Βήμα: 05/04/2015  

• Τι κάνει μια δυναμική, φιλόδοξη σκωτσέζα εικαστικόνα εγκαταλείψει τα Highlands και να εγκατασταθεί στο κέντρο της Κυψέλης;

Μπέκι Κάμπελ: «Εδώ είχα την ελευθερία να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά στην τέχνη μου, να ζήσω σε μια ζωντανή πόλη, να δω τα υπέροχα μουσεία της και να γνωρίσω συναρπαστικούς ανθρώπους»

Είναι μικρή, μόλις 29 χρόνων. «Ενας από τους λόγους που μετακόμισα στην Αθήνα είναι γιατί μου το λέει συνέχεια ο κόσμος» λέει με ενθουσιασμό. Δεν είναι τόσο φιλάρεσκη ή ανασφαλής, απλώς η Μπέκι Κάμπελ εκπλήσσεται πολύ ευχάριστα από το γεγονός ότι στην Ελλάδα τα όρια της «νεότητας» είναι πολύ διευρυμένα σε σχέση με την πατρίδα της, τη Σκωτία. Καθώς καθόμαστε στο διαμέρισμα επί της οδού Αγίας Ζώνης το οποίο αποτελεί τη βάση του διεθνούς προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών snehta, ο ήλιος μπαίνει σε γερές δόσεις από τα παράθυρα μαζί με τους σβησμένους ήχους της έντονης κινητικότητας στη Φωκίωνος Νέγρη. Καλλιτέχνες στήνουν τα έργα τους για την έκθεση Setting λίγες μέρες πριν από τα εγκαίνια και είναι φανερό ότι η Μπέκι Κάμπελ που την επιμελείται και συμμετέχει σε αυτή με ένα έργο της βρίσκεται «στο σπίτι της». Το είχε νιώσει εξάλλου από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια για να εγκαινιάσει ως εικαστικός αυτό το residency στην καρδιά της Κυψέλης.

Φωτογραφικός θησαυρός

Καταστροφή «ανήθικων» βιβλίων, Μανχάταν, 1935. (New York City Municipal Archives) 

Θύματα δολοφονιών, συντρίμμια αεροπλάνων, «σεσημασμένοι» πολιτικοί ακτιβιστές, εκτροχιασμένα τραμ, γάτες παγιδευμένες σε δέντρα και, το σημαντικότερο, όψεις μιας Νέας Υόρκης, που δεν υπάρχει πια: Η πρόθεση των φωτογράφων της αστυνομίας δεν ήταν, φυσικά, να απαθανατίσουν τα τοπία και τους ανθρώπους της πολύβουης μητρόπολης για τις επόμενες γενιές. Ωστόσο, στην προσπάθειά τους να αποτυπώσουν με τον φακό τους κάθε ένδειξη που μπορούσε να βοηθήσει στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος, κάθε σοβαρό ή ασήμαντο περιστατικό που διατάρασσε την καθημερινότητα της πόλης και κάθε άτομο, το οποίο είχε απασχολήσει –ή πιθανώς θα απασχολούσε στο μέλλον– τις αρχές, συνέβαλαν στη δημιουργία ενός ανυπολόγιστης αξίας φωτογραφικού αρχείου.

Επιτυχής συντήρηση 23 έργων του Θεόφιλου και εκ νέου ανάδειξή τους

Τα έργα ενός από τους σπουδαιότερους λαϊκούς μας ζωγράφους, του Θεόφιλου, αποκαταστάθηκαν και τοποθετήθηκαν εκ νέου στο μουσείο, στη Βαρειά Λέσβου. 

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία, όπως έκανε γνωστό το υπουργείο Πολιτισμού, η συντήρηση 23 ζωγραφικών έργων του Θεόφιλου, τα οποία και εκτίθενται στο ανακαινισμένο πλέον μουσείο για τον καλλιτέχνη στη Βαρειά Λέσβου.

Τα έργα που χρονολογούνται γύρω στο 1930 είναι ζωγραφισμένα απευθείας σε ύφασμα, χωρίς την ύπαρξη προετοιμασίας, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ευαίσθητα σε ορισμένους παράγοντες φθοράς. Επιπλέον, ο προηγούμενος τρόπος στήριξης και ανάρτησης –ήταν προσαρμοσμένα πάνω σε ξύλινα τελάρα με πλαίσιο από κόντρα πλακέ και πλεξιγκλάς– και η έκθεσή τους σε ακτινοβολία και ακατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες επέτειναν τις φθορές. Τέτοιες ήταν η χρωματική αλλοίωση της ζωγραφικής επιφάνειας, η αποδυνάμωση του υφάσματος, οι επιφανειακοί ρύποι, οι οπές από τη δράση εντόμων, καθώς και η ανάπτυξη μούχλας στην πίσω όψη ορισμένων έργων.

Ψηφιακός Ελ Γκρέκο από την Εθνική Πινακοθήκη

Μία διαφορετική εμπειρία της μοναδικής ζωγραφικής του Ελ Γκρέκο θα περιμένει τους επισκέπτες της ψηφιακής έκθεσης που προετοίμασε η Εθνική Πινακοθήκη και θα εγκαινιαστεί την ερχόμενη Τρίτη 31 Μαρτίου στην προσωρινή της έδρα στο Γουδί (Εθνική Γλυπτοθήκη), παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου. Η έκθεση έχει «μεταφέρει» στην Αθήνα τα πιο σημαντικά μνημειακά έργα του Γκρέκο που δεν μπορούν να ταξιδέψουν είτε λόγω μεγέθους είτε γιατί βρίσκονται σε ναούς και θρησκευτικά ιδρύματα. Με τη βοήθεια εξελιγμένης ψηφιακής τεχνολογίας ανασυντίθενται σύνολα (εικονοστάσια, παρεκκλήσια κ.ά.) που έργα τους είναι σήμερα διασκορπισμένα σε μουσεία και συλλογές ανά τον κόσμο. Φωτογραφικό υλικό που παραγγέλθηκε ειδικά για το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα της περιήγησης στην έκθεση, εισάγοντας τον θεατή στο ίδιο το γίγνεσθαι της δημιουργίας.

H τέχνη του πλαστού

Μετά την πρόσφατη σύλληψη δύο ανδρών για την πώληση πλαστών πινάκων ελλήνων ζωγράφων, τα ερωτήματα για την ύπαρξη οργανωμένων κυκλωμάτων στη χώρα μας έρχονται ξανά στο προσκήνιο 

Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης με ένα αυθεντικό έργο του

 

Ο ένας 62 ετών, δημοσιογράφος, και ο άλλος 87, γνωστός διακοσμητής, με τις φήμες να τον θέλουν να έχει διατελέσει ακόμη και προσωπικός ντεκορατέρ του σάχη της Περσίας. Δύο άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας - όπως ακριβώς δηλαδή είναι συνήθως οι άνθρωποι σε τέτοιες ιστορίες - στις 25 Φεβρουαρίου συνελήφθησαν και φέρονται να είναι μέλη εγκληματικής ομάδας που διέπραττε πλαστογραφίες πινάκων ζωγραφικής γνωστών ελλήνων δημιουργών.

Η μεθοδολογία τους ήταν εύστοχη. Ο 87χρονος, με διασυνδέσεις στην καλή κοινωνία, σύστηνε υποψήφιους αγοραστές στον 62χρονο δημοσιογράφο. Επειτα, ο δημοσιογράφος τούς παρουσίαζε πίνακες γνωστών ελλήνων ζωγράφων, πείθοντάς τους ότι προέρχονται είτε από τη συλλογή της οικογένειάς του είτε από αριστοκρατικές οικογένειες και συλλέκτες. Φυσικά, ο φίλος του, ο ντεκορατέρ, τους καθησύχαζε για τη γνησιότητα των πωληθέντων έργων.