Η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

«Να ορθώσουμε το ανάστημά μας απαλλαγμένοι απ' τα περιττά. Να αναστρέψουμε την κρίση κρινόμενοι. Να κρίνουμε και να προκρίνουμε το ουσιώδες», παροτρύνει, ο ζωγράφος Χρήστος Μποκόρος με την έκθεση του «Tα στοιχειώδη», που εγκαινιάστηκε στις 4 Απριλίου, στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Έχει προηγηθεί η παρουσίαση της στο Μουσείο Μπενάκη τον Δεκέμβριο του 2013, στη συνέχεια στο Κασκαΐς της Πορτογαλίας και στην Ερμούπολη της Σύρου το περασμένο καλοκαίρι. Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, έρχεται μετά την παρουσίασή της στο Αγρίνιο, γενέθλια πόλη του ζωγράφου και θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου.

«Είναι μια έκθεση που μιλάει για τα ουσιώδη, για τα ελάχιστα τα οποία είναι τόσα πολλά, και όλα αυτά φτιαγμένα όχι μόνο σαν θύμηση, αλλά σαν μια υπόμνηση, για το τι έχουμε ζήσει , για τι χρειαζόμαστε , για το τι έχουμε μπροστά μας. Νομίζω ότι είναι από τις πιο εύγλωττες και πλούσιες αφηγήσεις για τα χρόνια που περνάνε και από τις πιο ελπιδοφόρες υπομνήσεις γι' αυτά που ακολουθούν», ανέφερε χαιρετίζοντας την έκθεση , ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού κ. Νίκος Ξυδάκης, στα εγκαίνια, παρουσία του δημάρχου Πειραιά κ. Γιάννη Μώραλη και του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου Νίκου Διαμαντή.
Για τον Χρήστο Μποκόρο η ζωγραφική είναι «άσκηση αυτογνωσίας». Ο ίδιος ο καλλιτέχνης προσδιορίζει ότι ,«Τα στοιχειώδη» δημιουργούν μια ατμόσφαιρα καθημερινής, λιτής ευημερίας με τα απαραίτητα: λίγο φαΐ, νερό να ευπρεπιστούμε, ένα κατάλυμα, και μια πόρτα ανοιχτή».
Στην προγραμματισμένη για τα εγκαίνια ομιλία του χθες, με θέμα «Η κρίση ως αφετηρία….», ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών Βασίλης Καραποστόλης, ανέφερε μεταξύ άλλων πως τα «στοιχειώδη ήταν ένας συμβολισμός του αναφαίρετου, αυτού δεν μπορούν να μας το πάρουν. Έπειτα αυτό καταστράφηκε και σήμερα με την κρίση ζούμε την τιμωρία αυτής της αντίληψης, ότι όλα αλλάζουν υπέρ ημών.
Τώρα πρέπει να ξαναδούμε τα πράγματα με ένα βλέμμα επανάκτησης αυτού του οποίου έχει χαθεί. Εάν βεβαίως τα στοιχειώδη είχαν φωνή θα μπορούσαν να πουν τα παλιά σοφά λόγια ότι : εάν δεν μπορείς αυτό που θέλεις, να θέλεις αυτό που μπορείς».

Το υλικό πάνω στο οποίο ο Χρήστος Μποκόρος ζωγραφίζει «Τα στοιχειώδη» είναι ξύλινα σανίδια από ορεινές γέφυρες. «Είναι τα ορατά περάσματα που εξασφαλίζουν τη μετάβαση και την ανθρώπινη επικοινωνία σε δρόμους δύσβατους. Πάνω τους, η ζωγραφική αντιστέκεται στη ζωή, που μας δαπανά, αδαπάνητη». Η στενότητα και το μήκος των έργων «επισημαίνουν τη στενότητα και το μήκος της οδού που διαβαίνουμε ως την απέναντι όχθη» σημειώνει ο ζωγράφος.

Βαθύτερη επιθυμία του Χρήστου Μποκόρου ήταν αυτά τα έργα να μην είναι μόνο θέαμα αισθητικό. «Θα ήθελα να απευθύνονται στην καρδιά των μετεχόντων, να ανακουφίζουν το βλέμμα στην οικειότητα της ύλης και την πειστικότητα της ζωγραφικής και να διεγείρουν την έφεσή μας για το υψηλό και το κύριο, αυτή την τάση του ύψους, της ανάτασης που έχουμε βαθειά μέσα μας. Ένιωθα την ανάγκη ν' απελευθερωθούμε απ' την τυραννία του εφήμερου που συντηρεί την αφθονία της μετριότητας και του περιττού. Να ανέβουμε σ' ένα ψηλότερο νόημα ζωής που να αναιρεί τον θάνατο πριν μας καταλύσει, να τον προλάβουμε αναστημένοι εν ζωή. Να μη σερνόμαστε. Κάθε στιγμή μας πάλλεται η αιωνιότητα του άπειρου κόσμου».
Η έκθεση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.