ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ: 45 καρέ από το «τέλος της Ευρώπης»

• Εικόνες ανθρώπων που ζουν στα άκρα της ηπείρου μας, από τη Γαύδο έως τη Νορβηγία και από τα Ουράλια έως το ακρωτήρι Κάμπο ντα Ρόκα, στην έκθεση του Παύλου Φυσάκη

«Τι φωτογραφίζετε;», ρώτησαν δύο κοριτσάκια, η Μάγια και η Σοφία, στο ακρωτήρι Νόρτκαπ της περιοχής Φίνμαρκ της Νορβηγίας τον Ελληνα φωτογράφο Παύλο Φυσάκη. «Το τέλος της Ευρώπης», απάντησε εκείνος. «Τότε φωτογράφησέ μας», του είπαν.

Στα τέσσερα γεωγραφικά άκρα της Ευρώπης αναζήτησε ο Παύλος Φυσάκης την έννοια των ορίων αλλά και της ταυτότητας της Ευρώπης. Σαράντα πέντε καρέ απαντήσεων θα δούμε υπό τον τίτλο «Land Ends» στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, από τις 14 Δεκεμβρίου (εγκαίνια έκθεσης 13 του μηνός, 8 μ.μ.) έως τις 29 Ιανουαρίου.

Η εικαστική πλευρά του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη

• Κατερίνα Λυμπεροπούλου
• Εκθεση των ζωγραφικών έργων του έλληνα λογοτέχνη στην γκαλερί Κalfayan
• ΤΟ ΒΗΜΑ

Εργο του αυτοδίδακτου ζωγράφου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη (1908-1993)

Βυζαντινός και Ευρωπαίος, πολύπλοκος και αθώος, ορθόδοξος και μοντέρνος, ο Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης κέντησε με αναρίθμητες πινελιές και με απέραντη αγάπη και υπομονή ένα μυστικό τοπίο όπου αναδύονται οι σχέσεις του ανθρώπου με το απόλυτο. Αυτό το τοπίο αναδύεται μέσα από την έκθεση του ζωγράφου που εγκαινιάστηκε την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στις Κalfayan Galleries. Η έκθεση σε επιμέλεια Ερρίκου Σοφρά θα διαρκέσει έως τις 28 Φεβρουαρίου 2012.

Ζωγράφος αυτοδίδακτος («μα κάθε άλλο παρά απλοϊκός και άτσαλος») ο Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης (1908-1993) πλούτισε τη νεοελληνική ζωγραφική με καινούργια πρωτοφανέρωτα χαρακτηριστικά. Aναθρεμμένος στη βυζαντινή Θεσσαλονίκη, βαθύς γνώστης της βυζαντινής γραμματείας και τέχνης αλλά και κάτοχος, από πολύ νωρίς όλων των ρευμάτων και των τάσεων του ευρωπαϊκoύ μοντερνισμού και της αβανγκάρντ, συνδύασε στα έργα του την παράδοση με στοιχεία των μετεμπρεσιονιστών φτάνοντας σε εντελώς προσωπικές διατυπώσεις.

Η ζωγραφική του Πεντζίκη είναι σε άμεση συνάρτηση με τον πνευματικό του κόσμο, τον ιδιαίτερο ψυχισμό του, τα νεωτερικά, τόσο τολμηρά πεζογραφήματά του. Οπως τόσες φορές είχε πει, το κέντρο αλλά και το έναυσμα της καλλιτεχνικής του παραγωγής ήταν η ορθόδοξη πίστη και τα πατερικά κείμενα.

ΛΙΝΑ ΜΕΝΔΩΝΗ: 6,5 εκ. € για έργα στην άγονη γραμμή

• Στο πλαίσιο της έκθεσης στο «Κυκλαδικής Τέχνης» θα στηθεί ιστοσελίδα για να επικοινωνούν οι μαθητές απομακρυσμένων νησιών με τους συνομηλίκους τους στην Αθήνα

Από την έκθεση, «Αγονη γραμμή» στο «Κυκλαδικής Τέχνης»

Η «Αγονη γραμμή» μεταφέρεται για λίγο στην καρδιά της Αθήνας, μέσα από την ομότιτλη έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ταυτοχρόνως, οι μαθητές των απομακρυσμένων νησιών της Δωδεκανήσου θα έχουν δυνατότητα διαδικτυακής επαφής με τους συνομηλίκους τους στην πρωτεύουσα.

Η ιστοσελίδα www.agonigrammi.gr θα στηθεί ειδικά γι' αυτό, όπως είπε η πρόεδρος του Ιδρύματος Γουλανδρή Σάντρα Μαρινοπούλου σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Το αρχαιολογικό ταξίδι στο Καστελόριζο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Τήλο και τη Νίσυρο γίνεται μέσω περίπου 400 εκθεμάτων που αφηγούνται μικρές και μεγάλες ανθρώπινες ιστορίες. Οκτώ εκατομμύρια είναι η εμπορική τους αξία και μεταφέρθηκαν από την ΚΒ ΕΠΚΑ και την 4η ΕΒΑ του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Η μέχρι πρόσφατα έφορος αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου Μελίνα Φιλήμωνος είπε πως έγινε αγώνας δρόμου γι' αυτή την έκθεση-άθλο.

Η γενική γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αναφέρθηκε στα έργα που γίνονται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ: Παρεμβάσεις στο Παλαιόκαστρο Καστελορίζου, στο οχυρό της Ρω, στα τείχη της Νισύρου, στην αρχαία και βυζαντινή Χάλκη, στο μουσείο και σε μοναστήρι της Σύμης, στο Καστράκι Αγαθονησίου και στον Αγιο Γεώργιο Καστελορίζου. Ο συνολικός προϋπολογισμός φτάνει τα 6,5 εκ. ευρώ και τα έργα ήδη εκτελούνται. Η κ. Μενδώνη μίλησε για «μνημεία και εκκλησιές της θέλησης, της πίστης, της αφοσίωσης στην πατρίδα, στην άγονη πέτρα και στο φως».

Ο υπερήφανος διευθυντής του Μουσείου Νικόλαος Σταμπολίδης, που έχει στήσει την έκθεση με τον Γιώργο Τασούλα, άφησε στον νεότερο την ξενάγηση. Οι οραματικές συλλήψεις (σφραγίδα του κ. Σταμπολίδη) επιτρέπουν στον επισκέπτη να κάνει ένα υπέροχο ταξίδι.

«Φθηνές φωτογραφίες» στη Θεσσαλονίκη

Εργο-φωτογραφία του Κ. Γκροζούδη

Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης διοργανώνει και φέτος, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, την ετήσια έκθεση Cheap Photo - Φθηνή Φωτογραφία, που προσφέρει την ευκαιρία στους εραστές της καλής φωτογραφίας και τους φίλους του θεσμού να αγοράσουν για το σπίτι τους σε φτηνές τιμές αληθινά έργα τέχνης. Η έκθεση εγκαινιάζεται αύριο στην γκαλερί TETTIX, όπου και θα παραμείνει έως τις 15 Δεκεμβρίου.

Στην Cheap Photo-Φτηνή Φωτογραφία συμμετέχουν πολλοί καλλιτέχνες, ανάμεσά τους οι: Ε. Γανδά, Στ. Σταματίου, Β. Κεφαλέα, Γ. Γκιζάρης, Β. Δασκαλοπούλου, Μ. Δημόκας, Β. Μπακαλούδης, Στ. Φιλίππου, Κ. Γκροζούδης, Ε. Μπαλτουνά, Σ. Παλέντζα, Πλ. Χαλόφτης, Α. Παριανού, Χρ. Κουρτίδης, Ν. Διάφα, Χρ. Σέρρου.

Ολοι οι δημιουργοί είναι νέοι φωτογράφοι από ολόκληρη τη χώρα και τα έργα έχουν ενιαία τιμή 50 ευρώ το καθένα.

Μαντάμ Χίτλερ

• Βιβλιοθήκη, Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011
• Μηνύματα στο κινητό από τη Σιγκαπούρη

«Η ζωγραφική δεν γίνεται για να διακοσμεί διαμερίσματα. Είναι ένα εργαλείο για να επιτίθεσαι, αλλά και να αμύνεσαι ενάντια στον εχθρό». Πικάσο

Τις ελαιογραφίες του ινδονήσιου ζωγράφου Ρόναλντ Μάνουλανγκ, με θέμα τον απολύτως εκθηλυσμένο Χίτλερ, πρόλαβα να τις δω τον περασμένο μήνα. Φιλοξενήθηκαν για πέντε ημέρες στην γκαλερί Ουμασένι, η οποία αποτελεί τμήμα του προσεγμένου εκθεσιακού χώρου Αρτ Στέιτζ της Σιγκαπούρης. Στο εισαγωγικό τρόπον τινά έργο, το οποίο τιτλοφορείται «Ευαγγελισμός», με διαστάσεις 180 επί 200 εκατοστά, ο αρχηγός των ναζί, αρκετά πειραγμένος, ώστε να θυμίζει έντονα και τελεσίδικα νεαρή γυναίκα, κρατά στο αριστερό του χέρι ένα αντίτυπο του περιώνυμου βιβλίου του Ο Αγών μου. Είναι έτοιμος να υποδεχτεί έναν νεαρό, ελαφρώς αναγεννησιακό Αγγελο, του οποίου το μισό σώμα καταλαμβάνει ήδη την αριστερή γωνία του πίνακα. Σε έναν άλλο πίνακα, με θέμα «Περιμένοντας να γεννήσει», στις ίδιες περίπου διαστάσεις, ο/η Χίτλερ, καθιστός, με βαμμένα τα νύχια των ποδιών, χαϊδεύει την εμφανώς φουσκωμένη κοιλιά του/της, όπως ξεπροβάλλει με ιδιαίτερη έμφαση από την απροσχημάτιστα ανοιχτή ρόμπα. Στον μάλλον απροσδόκητο «Φύρερ με το παιδί», ο ζωγράφος έχει προσθέσει στον βραχίονα του βρέφους έναν αριθμό, ο οποίος ανακαλεί αμέσως τις εφιαλτικές αριθμήσεις των ταυτοποιήσεων στην επιδερμίδα των εγκλείστων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, που λειτούργησαν στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο αρχηγός του Γ' Ράιχ απεικονίζεται με δόκιμη επαγγελματική ευχέρεια. Με τον αέρα μιας αδιαπραγμάτευτης εγκυρότητας. Με αγιογραφική θα πρόσθετα επιμονή, η οποία θέλει να εξάρει τις λεπτομέρειες, αλλά και τη γενικότερη εικόνα μιας απόλυτης μετουσίωσης του ανθρώπινου παράγοντα σε κάτι σαφώς υπέρτερο. Για την τέχνη του αυθεντικού χιτλερισμού, η οποία συνεχώς δρα στην προκειμένη περίπτωση ως το εφιαλτικό υπεραπείκασμα, η Σούζαν Σόνταγκ έχει συνοψίσει τα εξής: «Η ναζιστική τέχνη είναι αντιδραστική, μένει προκλητικά έξω από το κύριο ρεύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του αιώνα μας. Αλλά γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει κερδίσει τη θέση που έχει στον σύγχρονο κόσμο». Κατά τα άλλα, η εικαστική προθετικότητα ομολογείται γραπτώς στο πρόγραμμα της έκθεσης: ο Ρόναλντ Μάνουλανγκ παραδέχεται ευθέως ότι τιμωρεί κι αυτός με τη σειρά του, εκ του ασφαλούς όμως και με το αζημίωτο, τον Φύρερ. Αναδρομικά βεβαίως, θα παρατηρούσε, και δικαίως, κανείς. Αλλά με ζωγραφικό σθένος, το οποίο σίγουρα θα το ζήλευαν πολλοί από τους ομοτέχνους του, θα σημείωνε ο ουδέτερος, ο αντικειμενικός παρατηρητής. Η Σιγκαπούρη, η οποία γνώρισε από πολύ κοντά τον ιαπωνικό κατοχικό στρατό, μισό και πλέον αιώνα πριν, έχει κάθε λόγο να αφορίζει κι αυτή το παρελθόν του μαζικού ολέθρου. Μπορεί τα ξόρκια, τα οποία δανείζεται, εννοώ στην προκειμένη περίπτωση τα σκωπτικά λάδια του καλλιτέχνη από τη γειτονική Ινδονησία, να φαντάζουν εκκεντρικά μέσα στην πολυτέλειά τους και ίσως διανοουμενίστικα, αλλά παρ' όλα αυτά προνοούν αφύπνιση και εγρήγορση συνειδήσεων. Φυτεμένος εδώ, στους τροπικούς κήπους της Σιγκαπούρης, ο Χίτλερ φαίνεται να είναι το γνωστό, κακό όνειρο από έναν άλλο πλανήτη, όχι και πολύ μακρινό, από αυτούς που παρελαύνουν αίφνης στα ιαπωνικά βιβλία με κόμικς, τα γνωστά ως μάνγκα: υβριδικός, συνειδητά μπαρόκ, αρκούντως βλοσυρός, έχει κάτι από τον αέρα ενός ημιπαράφρονος πολέμαρχου, ο οποίος είναι ολοφάνερο ότι επείγεται να πειθαναγκάσει κι αυτό το νησί να προσαρτηθεί στη φαντασιακή αυτοκρατορία του. Η αίσθηση του κωμικού παγώνει μέσα μου προτού αποκρυσταλλωθεί σε μειδίαμα: κάτι αντιστέκεται, σαν να θέλει να αρκεστώ για την ώρα στο τραγικό μόνο φορτίο του συγκεκριμένου εικαστικού μηνύματος. Η αισθητική πληρότητα του εικονιζόμενου μεγαλομανούς τραβεστί, σε πολλαπλές μάλιστα στάσεις, και οι καθ' όλα επαρκείς συνδηλώσεις τους με γειώνουν εν τέλει στη σφαίρα του μακάβριου. Δεν περίμενα ποτέ οι τροπικοί να είναι τόσο φιλόξενοι.

Γιώργος Βέης

«Αθάνατες» εικαστικές τέχνες

• Ελευθεροτυπία, Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011
• Η καλλιτεχνική εκπροσώπηση στην Ακαδημία Αθηνών
• Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Μέχρι να εκλεγεί ακαδημαϊκός, ένας καλλιτέχνης έχει κάνει μακρά και επιτυχημένη πορεία στην τέχνη. Την επομένη της εκλογής του δεν ανακόπτεται η δυναμική αυτής της πορείας, συνεχίζεται. Ενας ζωγράφος ή ένας γλύπτης σταματά να δημιουργεί όταν τον «προδώσει» το βιολογικό του ρολόι. Μέχρι τότε, δημιουργεί κι όλο δημιουργεί ακαταπαύστως.

Ομως, ποια είναι η στάση ενός εικαστικού-ακαδημαϊκού από την κορυφαία θεσμική θέση, που αυτοδικαίως του δίνει κάτι παραπάνω από κύρος; Γιατί, πλέον δεν μιλάει μόνο μέσω του καλλιτεχνικού αποτελέσματος, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, έχει κριθεί από τους κριτικούς και το κοινό. Ο λόγος του έχει περίσσευμα ευθύνης, ακόμη κι αν η Ακαδημία πέρασε από έντονη αμφισβήτηση: αρκεί και μόνον να θυμίσουμε ότι αρνήθηκαν να γίνουν ακαδημαϊκοί οι δύο νομπελίστες μας, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Οδυσσέας Ελύτης.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Με την είσοδο στην Ακαδημία Αθηνών του Νικηφόρου Βρεττάκου, της Κικής Δημουλά και του Θανάση Βαλτινού κατέπεσε ένα «ταμπού». Δεν θεωρείσαι πια «συντηρητικός» αν αποδεχθείς να είσαι υποψήφιος για την Τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών.

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτή τη διάκριση, είναι ιδιαιτέρως τιμητική», δήλωσε ο νεοεκλεγείς ακαδημαϊκός, ο 79χρονος γλύπτης Γιάννης Παρμακέλης. Να σημειώσουμε ότι την έδρα της Γλυπτικής διεκδίκησαν οι ομότεχνοί του Θόδωρος, Τάκης Παρλαβάντζας, Ευάγγελος Μουστάκας, Ασπασία Παπαδοπεράκη, Μαίρη Παπακωνσταντίνου και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Εικαστικός διάλογος στο Βόλο

Από σήμερα Σάββατο (3 Δεκεμβρίου), το μεσημέρι, λειτουργεί στο βιβλιοπωλείο – καφενείο «ΧΑΡΤΑ» στο Βόλο, η έκθεση του Μίλτου Παντελιά και της Ειρήνης Γκόνου, με 28 καινούργια έργα των δυο εικαστικών καλλιτεχνών.

Ο Μίλτος Παντελιάς εκθέτει δεκατέσσερα έργα μεικτής τεχνικής με ακουαρέλλες και μολύβια εστιάζοντας σε πρόσωπα από τον γνώριμο χώρο των εικαστικών του αναζητήσεων και η Ειρήνη Γκόνου άλλα δεκατέσσερα έργα, κυρίως συνθέσεις- μικροπεριβάλλοντα του δικού της εικαστικού ιδιώματος και με διάφορα υλικά. Πρόκειται για ένα διάλογο των δύο καλλιτεχνών που έχει ξεκινήσει προ πολλού και συνεχίζεται καθώς εξελίσσονται και οι εικαστκές συναντήσεις τους.

Η Ειρήνη Γκόνου γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα, σπούδασε γλυπτική στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts και στην École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs στο Παρίσι, όπου εργάστηκε δύο χρόνια ως βοηθός στο τμήμα γλυπτικής. Έμεινε στο Παρίσι για έντεκα συνεχή χρόνια μελετώντας παράλληλα την πολύ-πολιτισμική διάσταση της Τέχνης.Έχει πραγματοποιήσει από το 1980 ως σήμερα τριάντα ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, σε συνεργασία με εξέχοντες επιμελητές εκθέσεων της ελληνικής εικαστικής σκηνής. Έργα της συμπεριλαμβάνονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

Ο Μίλτος Παντελιάς γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Σπούδασε χαρακτική και λιθογραφία στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts και στην συνέχεια Art Plastiques στο Πανεπιστήμιο Paris VIII στο Παρίσι, όπου έμεινε ζωγραφίζοντας και χαράζοντας για έντεκα συνεχή χρόνια. Από το 1978 έχει πραγματοποιήσει τριάντα ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και το Εξωτερικό σε συνεργασία με εξέχοντες επιμελητές εκθέσεων της ελληνικής εικαστικής σκηνής και έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις. Έργα του συμπεριλαμβάνονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

«ΧΑΡΤΑ»

βιβλιοπωλείο – καφενείο: Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250

Στο φως ημιτελής αυτοπροσωπογραφία του Ρέμπραντ! Βρέθηκε κάτω από άλλο πορτραίτο του ολλανδού ζωγράφου

Η ημιτελής αυτοπροσωπογραφία βρέθηκε κάτω από αυτό το πορτραίτο ενός γέρου άνδρα το οποίο θεωρείται ότι είναι του Ρέμπραντ.

Μία ημιτελής αυτοπροσωπογραφία του Ρέμπραντ ανακαλύφθηκε κάτω από ένα πορτραίτο του μεγάλου ζωγράφου. Το κρυμμένο έργο βρέθηκε όταν ο πίνακας μελετήθηκε με ακτίνες Χ στο εργαστήριο Brookhaven της Νέας Υόρκης και το Ευρωπαϊκό Συγκρότημα Ακτινοβολίας Σύγχροτρον (ESRF) στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας.

Η λεπτομέρεια δεν είναι εμφανής στο πρόσωπο αλλά οι ειδικοί λένε ότι αντιστοιχεί σε μία αναπαραγωγή που χρονολογείται από το 1633 η οποία έχει επιγραφή που λέει ότι είναι από έργο του Ρέμπραντ.

Ο ιστορικός κ. Ερνστ βαν ντε Βέτερινγκ, επικεφαλής του Ερευνητικού Προγράμματος για τον Ρέμπραντ, δήλωσε ότι υπάρχουν βασικές τεχνικές ομοιότητες στο ζωγραφικό στιλ μεταξύ της αυτοπροσωπογραφίας και των αυθεντικών έργων του ολλανδού δημιουργού που ταξιδεύουν χρονικά πίσω στη δεκαετία του 1630.

«Το πορτραίτο υπολογίζεται ότι είναι από τα πρώτα του έργα. Επομένως αυτά είναι ντοκουμέντα που δείχνουν ακόμη περισσότερο πώς ο Ρέμπραντ λειτουργούσε στο ατελιέ του στην πρώιμη περίοδό του» δήλωσε στο BBC ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου της Αμβέρσας κ. Κοέν Γιάνσενς. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Τι εγχειρήματα είχε ξεκινήσει; Ποια ολοκληρώθηκαν; Για πόσα από αυτά θα άλλαξε γνώμη και ξεκίνησε από την αρχή...».

Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε με τις ακτίνες Χ φθορισμού επέτρεψε τη χαρτογράφηση των διαφόρων χημικών στοιχείων του ζωγραφικού έργου, αποκαλύπτοντας έτσι διαφορετικές όψεις της κρυμμένης εικόνας.

Στον δρόμο της «Eντιμης Πενίας»... Εκθεση για τον μεγάλο εξπρεσιονιστή Γ. Μπουζιάνη στο ταπεινό σπίτι όπου έζησε

Μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2012 θα διαρκέσει η έκθεση «Εντιμος Πενία» στο σπίτι- μουσείο του Γεωργίου Μπουζιάνη για τον εξπρεσιονιστή ζωγράφο και την εποχή του

[Κατερίνα Λυμπεροπούλου, Το Βήμα, 1/12/2011].  «Οι πόλεις χάνονται όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους καλούς απ' τους κακούς» λέει ο Αντισθένης, ιδρυτής της κυνικής φιλοσοφίας και μαθητής του Σωκράτη.

Kαι ποιοι είναι οι καλοί στους οποίους αναφερόταν; Αυτοί που σε δύσκολους καιρούς πορεύονται με απλότητα, σκληραγωγία και αυτοδιάθεση. Εκείνοι που προσπαθούν να είναι αυτάρκεις, απελευθερωμένοι από τις μεταβολές της τύχης και άλλων απειλητικών προς αυτούς δυνάμεων.

Φλαμανδική ζωγραφική και… ανατομία

• Αναδρομική έκθεση του Ντίνο Βαλς στο Μουσείο Φρυσίρα

Χαρακτηριστικό έργο του Ντίνο Βαλς που φιλοξενείται στο Μουσείο Φρυσίρα

[Κατερίνα Λυμπεροπούλου, ΤΟ ΒΗΜΑ, 25/11/2011]. Σπούδασε ιατρική και εξάσκησε το επάγγελμα του χειρουργού προτού αποφασίσει να αφιερωθεί στην πραγματικά μεγάλη αγάπη της ζωής του, τη ζωγραφική. Δεν είναι τυχαίο έτσι που ο ισπανός καλλιτέχνης Ντίνο Βαλς «παίζει» με την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, καθώς επίσης και με τα χειρουργικά εργαλεία, ενσωματώνοντας αυτές τις επιδράσεις στις επιρροές που έχει από την παράδοση της φλαμανδικής ζωγραφικής. Αποτέλεσμα να καταφέρει να βάλει τη δική του σφραγίδα στην τέχνη της εποχής του.

Αυτό τον καλλιτέχνη φιλοξενεί από την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου το Μουσείο Φρυσίρα. Με 40 πίνακες του Βαλς, το κτίριο της οδού Μονής Αστερίου μετατρέπεται σ' έναν χώρο ανάδειξης της δουλειάς του καλλιτέχνη μέσα από την αναδρομική έκθεση που τιτλοφορείται «Ντίνο Βαλς. Ταξίδι στον ισπανικό μαγικό ρεαλισμό».

Ο Μόραλης και το «Ερωτικό» του πρωταγωνιστές στον οίκο Bonhams

• Ζωγράφοι του 20ου αιώνα ξεχώρισαν σε δημοπρασία με τζίρο 2 εκατ. ευρώ

Το «Ερωτικό» του Γιάννη Μόραλη αναδείχθηκε κορυφαίο έργο της δημοπρασίας

Κορυφαίο έργο της δημοπρασίας του οίκου Bonhams που έγινε τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου στο Λονδίνο αναδείχτηκε το «Ερωτικό» του Γιάννη Μόραλη. Από τα 154 έργα που δημοπρατήθηκαν, σε ελληνικές και ξένες συλλογές κατέληξαν το 60% (σε αξία) και το 44% (σε όγκο). Ο συνολικός τζίρος έφτασε τα 2 εκατομμύρια ευρώ. 

Χαρακτηριστικό, ωστόσο, της δημοπρασίας είναι ότι λίγα από τα προσφερόμενα έργα κατάφεραν να ξεπεράσουν την υψηλή τιμή εκτίμησής τους, ενώ οι ζωγράφοι που προτιμήθηκαν ήταν κυρίως του 20^ου αιώνα.

Γύζης και Ράλλης οι κορυφαίοι του Greek Sale του Sotheby’s

• Κατερίνα Λυμπεροπούλου
• Ολοκληρώθηκε η δημοπρασία έργων ελληνικής τέχνης του οίκου στο Λονδίνο
• TO BHMA: 22/11/2011

Η «Παλλακίδα που κοιμάται» του Θεόδωρου Ράλλη

Το έργο του Νικολάου Γύζη «Ο χορός των νυμφών» αποδείχτηκε το κορυφαίο του Greek Sale του οίκου Sotheby's που πουλήθηκε 265.250 στερλίνες (303.738 ευρώ) ξεπερνώντας την τιμή εκτίμησής του 150.000 -200.000 ευρώ. Η δημοπρασία έγινε την Τρίτη 22 Νοεμβρίου στο Λονδίνο και εντάχθηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του sale «European Paintings»

Ακολούθησε «Η παλλακίδα που κοιμάται» του Θεόδωρου Ράλλη που πουλήθηκε έναντι 193.250 στερλίνων (221.291 ευρώ) ξεπερνώντας κατά πολύ την τιμή εκτίμησής του 80.000-120.000 στερλίνες. Τρίτος ακριβότερος πίνακας της δημοπρασίας ήταν το «Αλέξανδρος Φιλίππου και ΄Ελληνες πλην Λακεδαιμονίων» του Νίκου Εγγονόπουλου που πουλήθηκε έναντι 151. 250 στερλίνες (173.197 ευρώ) έχοντας ως τιμή εκτίμησης 100.000-150.000 στερλίνες.

Στην Αυστρία έκθεση ζωγραφικής με θέμα «Εντυπώσεις από την Ύδρα»

Μεγάλη έκθεση δώδεκα Αυστριακών καλλιτεχνών με θέμα «Εντυπώσεις από την Υδρα», εγκαινιάστηκε την Τρίτη στους χώρους των γραφείων του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού στη Βιέννη. Την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 9 Δεκεμβρίου, αποτελούν εξήντα πίνακες ζωγραφικής, κυρίως ακουαρέλες.

Το «παρών» στα εγκαίνια έδωσαν εκπρόσωποι τουριστικών επιχειρήσεων, πολλοί Αυστριακοί φίλοι της Ελλάδας, μέλη της Ομογένειας και η διευθύντρια Υπηρεσιών Εξωτερικού του ΕΟΤ, Καλλιόπη Καρούσια.

Η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη της επί σειρά ετών προέδρου της Αυστροελληνικής Εταιρείας, Μαρίας Μαυρομιχάλη - Μποτς, η οποία έφυγε πρόωρα από τη ζωή τον περασμένο Αύγουστο.

Ο Γιάννης Παρμακέλης ακαδημαϊκός

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτή τη διάκριση, είναι ιδιαιτέρως τιμητική», τόνισε χθες, σε τηλεφωνική μας επικοινωνία, ο γλύπτης Γιάννης Παρμακέλης, ο οποίος εκλέχτηκε νέο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Εργο του γλύπτη Γιάννη ΠαρμακέληΤην έδρα διεκδικούσαν επίσης οι γλύπτες Θόδωρος, Τάκης Παρλαβάντζας, Ευάγγελος Μουστάκας, Ασπασία Παπαδοπεράκη, Μαίρη Παπακωνσταντίνου και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Σχολιάζοντας την παρούσα, δύσκολη δοκιμασία της χώρας, ο Γιάννης Παρμακέλης δήλωσε: «Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε όλοι μαζί, παρά τα λάθη και τις υπερβολές του παρελθόντος, να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση».

Ο ζωγράφος που δεν... υπάρχει

ΕΡΓΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΝΟΗΜΕΝΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Τη ζωή και το έργο ενός ζωγράφου που δεν υπήρξε ποτέ αφηγείται με δεκάδες ζωγραφικά έργα μικρών και μεσαίων διαστάσεων, φωτογραφίες κι ένα βίντεο ο Γιώργος Χατζημιχάλης, στην έκθεση που εγκαινιάζεται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (κτήριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β' 17 -19 και Ρηγίλλης).

Ακρυλικό σε μουσαμά του μυστηριώδους ζωγράφου Α.Κ. Το νέο έργο του, εκτός από εντυπωσιακό σε έκταση, ξεχωρίζει και για τον άρτιο τρόπο με τον οποίο ο εικαστικός ισορροπεί τα ισχυρά εννοιολογικά στοιχεία της εγκατάστασής του με τη ζωγραφική. Στον ίδιο χώρο παρουσιάζονται επίσης η έκθεση της Νίνας Παπακωνσταντίνου με τίτλο «Αντί γραφής» και έργα που εστιάζουν στις σχέσεις γραφής, ίχνους και υφής και η εγκατάσταση του Κουβανού καλλιτέχνη Κάρλος Γκαραϊκόα με τίτλο Photo-topography: εννέα τρισδιάστατες φωτογραφίες από το υλικό πολυσπάν (μοιάζει με φελιζόλ) και ισάριθμες μαυρόασπρες φωτογραφίες τραβηγμένες από τον καλλιτέχνη στην Αβάνα και το Καράκας. Η εγκατάσταση του Χατζημιχάλη έχει τίτλο «Γιώργος Χατζημιχάλης - ο ζωγράφος -Α.Κ. - ένα μυθιστόρημα».

Το Σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας

Μ' ένα μεγάλο - και ειδικού συμβολισμού - εικαστικό γεγονός ανοίγει η «αυλαία» των φετινών εκδηλώσεων του Ιδρύματος Ευγενίδου,όπου από σήμερα θα φιλοξενείται η έκθεση «Το Σύμπαν της Ρωσικής Πρωτοπορίας: Τέχνη και Εξερεύνηση του Διαστήματος: 1900-1930» - μέρος τηςΣυλλογής Κωστάκη τουΚρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Για πρώτη φορά το κοινό της Αθήνας θα έλθει σε επαφή με μια έκθεση - ντοκουμέντο μεγάλων Ρώσων εικαστικών που αγάπησαν το Σύμπαν, το φως και τα μυστικά του... Παρουσιάζονται πενήντα οκτώ έργα - θησαυροί δεκαεννέα καλλιτεχνών που έχουν ως κοινό θεματικό άξονα το σύμπαν, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα τις τάσεις της Ρωσικής Πρωτοπορίας.

Η έκθεση πλαισιώνεται με δίγλωσση έκδοση/λεύκωμα, αλλά και με διημερίδα - συμπόσιο (σήμερα και αύριο) με θέμα «Τέχνη - Επιστήμη - Σύμπαν» με τη συνδιοργάνωση και Προεδρία του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και με ομιλητές τους Δ. Σιμόπουλο, Διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, Μαρία Τσαντσάνογλου, Ιστορικό Τέχνης, Επιμελήτρια του ΚΜΣΤ, Εφη Σπηλιώτη, εικαστικό, Χρήστο Παπαδάκη, εικαστικό, Κώστα Αλυσσανδράκη, Αστροφυσικό, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μιχάλη Παπαδάκη, αντιπρόεδρο του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Ευτύχη Μπιτσάκη, Διδάκτορα Φιλοσοφίας. Στη διημερίδα, επίσης, θα συμμετέχει ο ελληνικής καταγωγής Ρώσος κοσμοναύτης και καλλιτέχνης - φωτογράφος Φιόντορ Γιουρτσίχιν. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τέλος Δεκεμβρίου και καθημερινά θα προβάλλονται στους χώρους της ταινίες βωβού κινηματογράφου επιστημονικής φαντασίας του 1924 και του 1934, καθώς και ένα animation ανάλογης θεματολογίας του 1924. Η είσοδος είναι δωρεάν για το κοινό. Ωρες λειτουργίας έκθεσης καθημερινά: 10.00 - 20.30 (εξαιρούνται οι επίσημες αργίες).

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

17/7/2011

 -- Τα κινήματα της Ρωσικής Πρωτοπορίας

16/1/2011

 -- Το Σύμπαν ...της Ρωσικής Πρωτοπορίας

21/2/2010

 -- Πρώιμη Ρωσική Πρωτοπορία

21/6/2009

 -- Από τη Ρωσική Πρωτοπορία

14/4/2005

 -- Ρώσικη Πρωτοπορία και Τυπογραφία

Εκθεση φοιτητών της ΑΣΚΤ σε... κατάστημα της Ερμού

• Κατερίνα Λυμπεροπούλου
• Μια πρωτότυπη εικαστική πρόταση που θα μπορούμε να δούμε από αύριο Τρίτη
• ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  07/11/2011

Από τα έργα που θα εκτίθενται από αύριο στο concept store SHOP Eρμού 112Α.

Για τους  νεαρούς καλλιτέχνες είναι μια ευκαιρία να προβάλουν τη δουλειά τους στο πλατύ κοινό. Για τους εμπνευστές του εγχειρήματος είναι ένα πείραμα που έδειξε να λειτουργεί γι’ αυτό και συνεχίζεται. Για δεύτερη φορά μετά τον Απρίλιο του 2011, η τέχνη των αποφοίτων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών βρίσκει σπίτι σ’ ένα κατάστημα, το concept store SHOP Eρμού 112^Α.

Από την Τρίτη 8 Νοεμβρίου και για τέσσερις εβδομάδες, στις βιτρίνες και τους ιδιαίτερους χώρους του καταστήματος – όπου φιλοξενούνται πρωτοποριακές συλλογές ρούχων, αξεσουάρ και διακοσμητικών ειδών από όλο των κόσμο– θα παρουσιαστούν έργα των αποφοίτων της ΑΣΚΤ.

Εκθέτουν οι καλλιτέχνες: Παυλίνα Αθανασίου, Αντωνία Καπλάνη, Ελευθερία Κοτζάκη, Ερατία Μελετίου, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Δημήτρης Πανής και Γιώτα Τζιρίνη.

Ανσελμ Ρέιλε: «Νιώθω άβολα να εκθέτω σε μια χώρα που χρεοκοπεί»

Κατερίνα Λυμπεροπούλου

• Ο γερμανός καλλιτέχνης μιλάει για τη νέα του δουλειά «Θραύσματα Ακρόπολης»

TO BHMA:  07/11/2011

Ο Ανσελμ Ρέιλε έχει συνδέσει τη νέα του δουλειά με την Ακρόπολη αν και δεν έχει ακόμη επισκεφθεί το μνημείο...

 Με την έκθεση του γερμανού καλλιτέχνη Ανσελμ Ρέιλε στη γκαλερί Gagosian της Αθήνας, που εγκαινιάστηκε την περασμένη Δευτέρα, συμβαίνει κάτι παράδοξο. Ο τίτλος της είναι «Θραύσματα Ακρόπολης», ο 41χρονος Ρέιλε όμως δεν έχει δει ποτέ του το αρχαίο μνημείο.

Εικαστικά ντοκουμέντα τού σήμερα

Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Από τη ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

Η οικονομική κρίση έχει και τα καλά της. Παράδοξο; Επειτα από δύο χλιαρές αθηναϊκές Biennale με καλή χορηγική υποστήριξη, η φετινή έκανε το θαύμα της, με τα ελάχιστα.

Κώστας Σφήκας, «Αλληγορία», 1986, Still από ταινία, ευγενική παραχώρηση του Παναγιώτη ΣασλίδηΤι είναι αυτό που κάνει τόσο γοητευτική τη φετινή Biennale της Αθήνας; Με μια πρώτη ματιά θα πει ο σώφρων θεατής ότι είναι το κτήριο, αυτή η έξοχη Διπλάρειος Σχολή που, προσωπικά, δεν γνώριζα ότι υπήρχε και τα έργα που ακολουθούν την ίδια ατμόσφαιρα, ως να ήσαν πάντα εκεί.

Ισως αυτή η έξοχη παρουσία, επίτευγμα της Ξένιας Καλπατζόγλου, του Poka Yio και του Nicolas Bourriaud (με εξαιρετικό παρελθόν τόσο στο Παλέ ντι Τοκιό του Παρισιού όσο και στο στοχασμό του ως διανοούμενου και πολυπλάγμονος) να οφείλεται στην ταύτιση του μέσα με το έξω, της πόλης γύρω από την πλατεία Θεάτρου και του ίδιου του εσωτερικού. Αυτά τα στοιχεία, ναι, υπάρχουν, είναι έντονα και εμείς όλοι έχουμε υποστεί το βασανιστήριο της καταρρέουσας πόλης, την αγωνία πόσους ζητιάνους να συναντήσεις, τι θα τους πεις αλλά και τι θα πεις στον εαυτό σου που τρέμει στην ανασφάλεια του ασαφούς μέλλοντος και της ταλαιπωρίας που τον περιμένει.

Ολα αυτά ισχύουν. Ισχύει ωστόσο και κάτι άλλο πολύ πιο ισχυρό, που συμβαίνει στην κοινότητα της τέχνης της οποίας η Biennale είναι καθρέφτης, αυτή τη στιγμή. Μήπως το νιώθετε και εσείς; Κάπου, κάτι δεν άλλαξε και αφήσαμε έξω την πιπίλα τύπου «διεθνές», «trendy», «ultra contemporary», κάτι δεν μας φώτισε αιφνίδια για να αφήσουμε πίσω τις τάσεις και τις σχολές και εκείνο το φαφλατάδικο new pop art και τα σημειωμένα χαρτάκια του neo εννοιολογικού και τους άνευ έργου και έρευνας εννοιολογισμούς;

Απούλητοι Πικάσο, Ντεγκά, 3 εκατ. δολάρια για Βασίλιεβιτς

Πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια πουλήθηκε σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη πίνακας του Ρώσου καλλιτέχνη Βασίλι Βασίλιεβιτς Βερεστσάγκιν (1843-1904), ποσό ωστόσο κατώτερο των αρχικών εκτιμήσεων που υπολόγιζαν την πώληση να αγγίζει τα 5 εκατομμύρια δολάρια.

Πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια πουλήθηκε σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη πίνακας του Ρώσου καλλιτέχνη Βασίλι Βασίλιεβιτς Βερεστσάγκιν (1843-1904), ποσό ωστόσο κατώτερο των αρχικών εκτιμήσεων που υπολόγιζαν την πώληση να αγγίζει τα 5 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για το "Μαργαριταρένιο τζαμί στο Δελχί", ένα από τα σημαντικότερα έργα του που εμφανίζονται σε δημοπρασία εδώ και έναν αιώνα.

Το γιγάντιο έργο, μήκους 3,9 μέτρων και πλάτους 4,8 μέτρων, δημιουργήθηκε την περίοδο 1876 - 1879 και απεικονίζει άντρες να προσεύχονται σε ένα ινδικό τέμενος. Σε άλλη δημοπρασία στη Νέα Υόρκη, το άγαλμα μιας έφηβης χορεύτριας του Ντεγκά ("Η μικρή χορεύτρια"), δύο πορτρέτα του Πικάσο και δύο πίνακες του Τζιακομέτι απέτυχαν να πιάσουν τους αρχικούς υψηλούς στόχους πώλησης.

Ιπτάμενες πόλεις και αεροποδήλατα

Εργα της Συλλογής Κωστάκη που αναδεικνύουν τη σχέση της Ρωσικής τέχνης με την εξερεύνηση του Διαστήματος και την επιστήμη, στο Ιδρυμα Ευγενίδου

Πιοτρ Φατέεφ, Σύνθεση, 1917

H Ρωσική Πρωτοπορία αναπτύχθηκε μέσα στο ιστορικό πλαίσιο και το ιδεολογικό κλίμα που προετοίμαζαν τη Ρωσική Επανάσταση. Οι καλλιτέχνες εκείνοι που αμφισβητούσαν την παραδοσιακή τέχνη αισθάνθηκαν συνοδοιπόροι με τους επαναστάτες, γιατί κι αυτοί είχαν μια ουτοπική ιδέα: να ταυτίσουν την τέχνη με την ίδια τη ζωή ή να βάλουν την τέχνη στη ζωή.

Ο Μαγιακόφσκι, εκπρόσωπος του φουτουρισμού, ονειρεύτηκε συμφωνίες από σειρήνες εργοστασίων. Ο Καντίνσκι πρότεινε το 1920 να ανεγερθεί μνημείο στη "Μεγάλη Ουτοπία", γιατί πυροδοτούσε την πρόοδο του πνεύματος. Και ο Βλαντιμίρ Τάτλιν, θρυλική μορφή της Ρωσικής Πρωτοπορίας, σχεδίασε το μοναδικό ουτοπικό όραμα ενός αεροποδηλάτου, του περίφημου "Λετάτλιν", ενός ιπτάμενου οχήματος κινούμενου με πετάλια από τον άνθρωπο. Δεν έβλεπε γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να διδαχθούν να πετούν σε νεαρή ηλικία, ακριβώς όπως διδάσκονται να περπατούν ή να κολυμπούν. Ο Τάτλιν έδωσε έμφαση στην ευαίσθητη επεξεργασία του ξύλου (ιτιά), όπως και στην οργανική ροή του. "Δεν θέλω να το προσεγγίσουν με έναν καθαρά ωφελιμιστικό τρόπο. Το δημιούργησα ως καλλιτέχνης. Κοιτάξτε την καμπύλη των φτερών.

O Εωσφόρος στη Βασιλική της Ασίζης Ο διάβολος που κρύβεται στις λεπτομέρειες... σε έργο του Τζιότο

Το πρόσωπο του διαβόλου είχε κρύψει ο Ιταλός ζωγράφος Τζιότο, ένας από τους προδρόμους της Αναγέννησης, σε λεπτομέρεια φρέσκο που κοσμεί τη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου στην Ασίζη, όπως ανακάλυψαν συντηρητές. Ο Εωσφόρος είχε «χωθεί» για τους τελευταίους επτά αιώνες στις πτυχές ενός σύννεφου και ήταν ουσιαστικά αόρατος διά γυμνού οφθαλμού. Πρόκειται για το 20ό φρέσκο του κύκλου που περιγράφει το βίο του Αγίου Φραγκίσκου στη Βασιλική και την ανακάλυψη έκανε η Ιταλίδα ιστορικός τέχνης Κιάρα Φρουγκόνε. Ο Τζιότο είχε χρησιμοποιήσει τις πτυχές του σύννεφου για να δώσει τα χαρακτηρικά μία γιφούρας με «γαντζωτή» μύτη, πονηρό χαμόγελο και σκούρα κέρατα. Κοιτάζοντας κανείς το φρέσκο από το επίπεδο του πατώματος της Βασιλικής δεν διακρίνεται τίποτε αλλά, όπως αναφέρει το Reuters, το πρόσωπο διαγράφεται με σαφήνεια σε κοντινή εξέταση φωτογραφιών του έργου. Ο επικεφαλής της ομάδας συντηρητών της Βασιλικής Σέρτζιο Φουσέτι εκτιμά πως η πρόθεση του ζωγράφου ήταν περισσότερο «να κλείσει το μάτι» στους παρατηρητικούς επισκέπτες παρά να κάνει τον Σατανά ένα από τα κεντρικά θέματα του φρέσκο. Οι συντηρητές εκτιμούν πως ο Τζιότο, κατά την διαχρονικά συνήθη πρακτική των Ευρωπαίων ζωγράφων, χρησιμοποιήσε χαρακτηριστικά κάποιου για τον οποίο έτρεφε αντιπάθεια ως «μοντέλο» για τον διάβολο.

σΕξαρση: Σχέσεις Πέους & Αιδοίου στις Σύγχρονες Εικαστικές Τέχνες

• ΤΙ: Ομαδική Έκθεση Σύγχρονης Εικαστικής Τέχνης.
• ΠΟΥ: Αίθουσα Εκθέσεων Μπουζ Κοπερατίβα, Αθήνα.
• ΠΟΤΕ: 2 - 30 Νοεμβρίου 2011.

Ο Επιμελητής και Ιστορικός Τέχνης Μεγακλής Ρογκάκος οργανώνει την έκθεση που τιτλοφορείται σΕξαρση: Σχέσεις Πέους & Αιδοίου στις Σύγχρονες Εικαστικές Τέχνες και παρουσιάζεται στον πρωτοποριακό χώρο τέχνης Μπουζ Κοπερατίβα στην Αθήνα.

Η σΕξαρση είναι μία ομαδική έκθεση με θέμα την σχέση -ένωση ή διαχωρισμό- και των δύο γεννητικών οργάνων -πέους κι αιδοίου- στις  εικαστικές τέχνες. Περιλαμβάνονται έργα από διεθνείς σύγχρονους καλλιτέχνες σε διάφορες μορφές· όπως βίντεο, γλυπτική, εγκατάσταση, ζωγραφική, μικτή τεχνική, περφόρμανς και φωτογραφία. Μία μικρή επιλογή έργων από καλλιτέχνες του παρελθόντος δίνουν ιστορική διάσταση στην θεματική της έκθεσης.

Το θέμα που επέλεξε ο Μεγακλής Ρογκάκος είναι σκοπίμως τολμηρό. Η σΕξαρση προέκυψε ως αντίδραση στην σιωπηρώς συνεχιζόμενη λογοκρισία της παρουσίασης των γεννητικών οργάνων στις εικαστικές τέχνες του 21^ου αιώνα. Η έκθεση εορτάζει ένα μεγάλο εύρος στυλ με τα οποία κατάλληλοι εικαστικοί αναπαριστούν το πέος και το αιδοίο. Ο τρόπος αναπαράστασης ποικίλει από άμεσο και προκλητικό μέχρι έμμεσο και υπαινικτικό· πάντως σε όλες τις περιπτώσεις είναι ίσως πρωτόγνωρος.

Στόχος είναι ν’ αποδειχθεί ότι η εικαστική αναπαράσταση της σχέσης πέους κι αιδοίου μπορεί να είναι επιβραβευτική γενικά για το φιλότεχνο κοινό. Τα εκθέματα σκοπεύουν να γεννήσουν στους θεατές ποικίλα συναισθήματα – αμηχανία, βεβήλωση, γέλιο, διαστροφή, ευθυμία, ζήλια, ηδονή, θάρρος, ίντριγκα, κατάπτωση, λαγνεία, μαζοχισμό, ντροπή, ξενογαμία, οικειότητα, πόθο, ρομαντισμό, σαδισμό, τύψεις, υστερία, φιληδονία, χυδαιότητα, ψάξιμο και ωραιότητα.

Εδώ, κεντρικό θέμα της έκθεσης είναι τα φυσικά ανθρώπινα γεννητικά όργανα του άνδρα και της γυναίκας – το πέος και το αιδοίο. Έχει ενδιαφέρον ότι στην κλασσική αρχαιότητα τα εν λόγω όργανα υπήρξαν αναπόσπαστο μέρος του κάλους του ιδανικού ανθρωπίνου σώματος. Με την πτώση του Παγανισμού και την έλευση του Χριστιανισμού, το γυμνό σώμα συνδέθηκε με την αμαρτία και λογοκρίθηκε. Αυτού του είδους η λογοκρισία έχει εμποτίσει την Δυτική ηθική και συνεχίζει αμείωτη στις μέρες μας. Η εν λόγω έκθεση επιχειρεί να θυμίσει στο κοινό ότι τα γεννητικά όργανα είναι παρόντα και αξίζουν θέασης.

Ένας εικονογραφημένος κατάλογος με κείμενα του Μεγακλή Ρογκάκου (Ελληνικά & Αγγλικά) συνοδεύει την έκθεση.

ΑΝΟΙΧΤΑ: Κάθε ημέρα, 14:00 - 22:00.

ΕΓΚΑΙΝΕΙΑ: Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011, στις 21:00.

ΧΟΡΗΓΟΙ: Η έκθεση διοργανώνεται υπό την αιγίδα της «Θετική Φωνή», Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Μεγακλής Ρογκάκος, Επιμελητής ACG Art, ( +30-6979-783973, megakles@acg.edu

Μπουζ Κοπερατίβα, Οδός Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα, ( +30-211-4000863,  BoozeCooperativa@otenet.gr

Η ΕΚΘΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ: http://www.BoozeCooperativa.com/?lang=gr&l=3

1.      Ανώνυμος (Κίνα α. 1900)

2.       Σπύρος Αγγελόπουλος (Ελλάδα, Αθήνα γ. 05.05.1979 / δρα: Αθήνα)

3.       Μπλάνκα Αμέσκουα (Μεξικό, Πόλη Μεξικού γ. 06.03.1971 / δρα: Αθήνα, Νέα Υόρκη, Πόλη Μεξικού)

4.       Δημήτρης Αντωνίτσης (Ελλάδα, Αθήνα γ. 13.09.1966 / δρα: Αθήνα & Νέα Υόρκη)

5.       Νταβίντ Άρμπιτμαν (Μεξικό, Πόλη Μεξικού γ. 30.05.1966 / δρα: Ισραήλ, Γιόκνεαμ)

6.       Γιώργος Βαβυλουσάκης (Ελλάδα, Χίος γ. 11.10.1970 / δρα: Αθήνα)

7.       Κωνσταντίνος Βαβυλουσάκης (Ελλάδα, Χίος γ. 11.10.1970 / δρα: Αθήνα)

8.       Αλέξανδρος Βούτσας (ΗΠΑ, Νέα Υόρκη, Μανχάταν γ. 10.05.1961 / δρα: Αθήνα)

9.       Γένεσις Μπράιερ Π-Όριτζ (Αγγλία, Μάντσεστερ γ. 22.02.1950 / δρα: ΗΠΑ, Νέα Υόρκη)

10.    Νίκος Γιαβρόπουλος (Ελλάδα, Θεσσαλονίκη γ. 01.04.1971 / δρα: Αθήνα)

11.    Γκαμπριέλ Γκρουν (Αργεντινή, Μπουένος Άιρες γ. 09.06.1978 / δρα: Μπουένος Άιρες)

12.    Έλλη Γρίβα (Ελλάδα, Θεσσαλονίκη γ. 12.02.1972 / δρα: Αθήνα & Βερολίνο)

13.    Αλέξανδρος Δημητριάδης (Ελλάδα, Βόλος γ. 24.03.1962 / Αθήνα)

14.    Κώστας Ευαγγελάτος (Ελλάδα, Κεφαλονιά, Αργοστόλι γ. 12.11.1957 / δρα: Αθήνα)

15.    Μαρίβα Ζαχάρωφ (Ελλάδα, Αθήνα γ. 25.02.1978 / δρα: Αθήνα)

16.    Τίνα Καμπάνη (Ελλάδα, Αθήνα γ. 24.09.1962 / δρα: Αθήνα)

17.    Νικόλας Κληρονόμος (Ελλάδα, Αθήνα 17.03.1954 / δρα: Αθήνα)

18.    Χάρης Κοντοσφύρης (Ελλάδα, Λέσβος, Μυτιλήνη γ. 1965 / δρα: Αθήνα)

19.    Νίκος Κρυωνίδης (Ελλάδα, Ξάνθη γ. 22.04.1963 / δρα: Θεσσαλονίκη)

20.    Ιωακείμ Λαπότρ (Γαλλία, Παρίσι γ. 1978 / δρα: Παρίσι)

21.    Στάθης Λιβάνης (Ελλάδα, Ιθάκη γ. 24.12.1941 / δρα: Παρίσι & Αθήνα)

22.    Παναγιώτης Λιναρδάκης (Ελλάδα, Σπάρτη γ. 03.02.1957 / δρα: Παρίσι & Αθήνα)

23.    Χόρχε Λοπέζ (Αργεντινή, Σαν Χουάν γ. 11.03.1975 / δρα: Ισπανία, Βαλένθια)

24.    Χάινριχ Λοσόου (Γερμανία, Μόναχο 1843-1897 / δρα: Παρίσι)

25.    Μεγακλής (Αγγλία, Λονδίνο γ. 23.12.1972 / δρα: Αθήνα)

26.    Άλκηστη Μιχαηλίδου (Ελλάδα, Κρήτη, Ηράκλειο γ. 01.01.1959 / δρα: Αθήνα)

27.    Μάρω Μιχαλακάκου (Ελλάδα, Αθήνα γ. 27.06.1967 / δρα: Αθήνα)

28.    Σαλβατόρε Μορβίλο (Ιταλία, Σαντ’ Αγκάτα γ. 01.01.1959 / δρα: Λονδίνο)

29.    Νίκολας Μουρ (Αγγλία, Λονδίνο γ. 19.05.1958 / δρα: Σύρος, Ελλάδα)

30.    Ελένη Μπαγάκη (Ελλάδα, Κρήτη, Χανιά γ. 22.12.1979 / δρα: Αθήνα)

31.    Ελένη Μυλωνά (Ελλάδα, Αθήνα γ. 14.09.1944 / δρα: Αθήνα & Νέα Υόρκη)

32.    Γαβριέλα Ντάρις (Καναδάς, Τορόντο γ. 01.11.1982 / δρα: Λονδίνο)

33.    Λένα Ντίμοβα (Σοβιετική Ένωση, Μόσχα γ. 08.03.1959 / δρα: Αθήνα)

34.    Οφ Αρτ: Ρούλα Καραφέρη (Ελλάδα γ. 21.11.1966 / δρα: παγκοσμίως)

35.    Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος (Ελλάδα, Αθήνα γ. 01.03.1975 / δρα: Αθήνα)

36.    Θάνος Παναγιώτου (Ελλάδα, Μαρούσι γ. 05.05.1985 / δρα: Αθήνα)

37.    Παντελής Παντελόπουλος (Ελλάδα, Αθήνα 19.04.1957 / δρα: Αθήνα)

38.    Ανδρέας Παπαναστασίου (Ελλάδα, Πάτρα γ. 08.04.1980 / δρα: Αθήνα)

39.    Σωτήρης Παπανικολάου (Ελλάδα, Αθήνα γ. 29.09.1963 / δρα: Αθήνα)

40.    Κ.Ν. Πάτσιος (Ελλάδα, Αθήνα γ. 26.11.1977 / δρα: Αθήνα)

41.    Ελένη Παυλοπούλου (Ελλάδα, Λάρισα γ. 24.10.1969 / δρα: Αθήνα)

42.    Γιαναγκάουα Σιγκενόμπου (Ιαπωνία 1787-1832 / δρα: Γιαναγκάουα-τσο)

43.    Γιώτα Σκαρβέλη (Ελλάδα, Σπάρτη γ. 09.01.1958 / δρα: Αθήνα & Λονδίνο)

44.    Μαργαρίτα Σκόκου (Ελλάδα, Αθήνα γ. 03.06.1943 / δρα: Αθήνα)

45.    Άγγελος Σκούρτης (Ελλάδα, Πάτρα γ. 16.05.1949 / δρα: Αθήνα)

46.    Λία Σταμοπούλου (Ελλάδα, Αθήνα γ. 21.08.1964 / δρα: Αθήνα)

47.    Βιτάλι Στατσίνσκι (Καζακστάν, Κζιλ-Όρντα 1928-2010 / δρα: Παρίσι)

48.    Γιώργος Στριφτάρης (Ελλάδα, Άρτα 14.09.1967 / δρα: Αθήνα)

49.    Ορέστης Συμβουλίδης (Ελλάδα, Αθήνα γ. 27.10.1979 / δρα: Αθήνα)

50.    Τζιάρα (Ελλάδα, Θεσσαλονίκη γ. 17.03.1963 / δρα: Κρήτη, Χανιά)

51.    Κορίνα Τριανταφυλλίδου (Ελλάδα, Αθήνα γ. 27.01.1978 / δρα: Αθήνα)

52.    Ραλφ Τσιρβόγκελ (Γερμανία, Κλάουστχαλ-Τσέλερφελντ γ. 11.02.1975 / δρα: Βερολίνο)

53.    Φίλιππος Τσιτσόπουλος (Ελλάδα, Αθήνα γ. 30.04.1967 / δρα: Μαδρίτη)

54.    Πάβλος Χαμπίδης (Ελλάδα, Θεσσαλονίκη γ. 13.11.1957 / δρα: Αθήνα)

55.    Άρης Χατζόπουλος (Ελλάδα, Αθήνα γ. 02.11.1982  / δρα: Αθήνα)