Ο Αμερικανός φωτογράφος Ρόμπερτ Μέιπλθορπ (1946-1989) διεύρυνε τα όρια της φωτογραφίας όσο λίγοι. Τόσο τα όρια της συμβατικής τεχνικής όσο και εκείνα της ηθικής της εποχής του. Το ξαναθυμίζει μια έκθεση έργων του, που ανοίγει αύριο (25 Σεπτεμβρίου) στην γκαλερί Towner, στο Ιστμπουρν της Νότιας Αγγλίας.
Ο φωτογράφος με όπλο και όλα τα συμπράγκαλα του σατανισμού Η ήρεμη αυτή παραλιακή πόλη νότια του Σάσεξ, μετά την καλοκαιρινή τουριστική σεζόν, κατοικείται κυρίως από ηλικιωμένους συνταξιούχους, οι οποίοι, σύμφωνα με έναν από τους δημοσιογράφους που είδαν πρώτοι την έκθεση, καλά θα κάνουν να περάσουν πρώτα από το φαρμακείο για υπογλώσσια.
Δημοσιογραφική η υπερβολή, αλλά ξεκινάει από τη δύναμη που διατηρούν ακόμα οι εικόνες του Μέιπλθορπ, 21 χρόνια μετά το θάνατό του. Οι συνταξιούχοι μπορεί να μην εστιάσουν στα υπέροχα κοντράστα του «καμένου» συχνά λευκού με το μαύρο δέρμα, που ο φωτογράφος λάτρευε, αλλά τα περισσότερα από τα θέματα που διάλεγε θα τους την κάνουν τη δουλειά. Βία, σατανισμός, σαδομαζό, gay bondage... ό,τι δεν περιμένεις να δεις μέσα σε μια ολόλευκη, ντιζαϊνάτη και απέριττη α λα Λε Κορμπιζιέ γκαλερί σαν του ήσυχου Ιστμπουρν.
«Δεν μου αρέσει η λέξη "σοκαριστικό"», είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του το 1988. «Κυνηγάω το "απρόσμενο". Ψάχνω για πράγματα που δεν έχουμε δει ξανά. Ημουν σε θέση να τραβήξω τέτοιες φωτογραφίες. Ενιωθα πως είχα την υποχρέωση να τις τραβήξω».
Παρ' όλα αυτά, αν και ο Μέιπλθορπ φωτογράφιζε και πιο «παραδοσιακά» θέματα, από λουλούδια -με αδυναμία στους κρίνους και τις ορχιδέες- μέχρι τυπικά πορτρέτα και κλασικά γυμνά, διάσημο τον έκαναν οι εικόνες του που σόκαραν. Και ίσως να έριξαν τη σκιά τους στις ικανότητές του ως φωτογράφου. Στον αντίποδα, βέβαια, η ερωτική του σχέση με τον πόνο και τον θάνατο, καθρεφτισμένη σε δεκάδες φωτογραφίες με νεκροκεφαλές, όπλα και όργανα βασανισμού.
Η έκθεση στο Ιστμπουρν με τις 64 ασπρόμαυρες εικόνες του πάντως -με 17 από αυτές σε εκτυπώσεις του ίδιου, τις οποίες και έχει υπογράψει- περιέχει πάρα πολλά πορτρέτα διασήμων. Από τον Αντι Γουόρχολ που τον επηρέασε, μέχρι τον Τρούμαν Καπότε. Ξεκινάει μάλιστα με πορτρέτα της Πάτι Σμιθ, με την οποία μοιράστηκαν ένα από τα δωμάτια του ξενοδοχείου Τσέλσι, στα 20-κάτι τους, όταν αυτή συνθέτει το Land και αυτός μπαίνει σε έναν κόσμο δερμάτινων ροκαμπίλι ερωτικών φαντασιώσεων.
Ανάμεσα στα υπόλοιπα έργα ξεχωρίζουν ένα πιστόλι τη στιγμή που εκπυρσοκροτεί, η α λα Κιθ Χέρινγκ μεταμόρφωση της Γκρέις Τζόουνς, πορτρέτα -από τον Ιγκι Ποπ μέχρι τον Αρνολντ Σβαρτζενέγκερ- και, βέβαια, οι προσπάθειές του να προσωποποιήσει το «κακό» σε έντονα σκοτεινά πορτρέτα του.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Νοεμβρίου 2010 και τις περισσότερες εικόνες μπορείτε να απολαύσετε στο http://www.nationalgalleries. org/collection/ar_home/4:6685/4984
No comments:
Post a Comment