- Το έργο της Κατερίνας Ζαχαροπούλου «Petronella OOrtman», θα εγκαινιασθεί στις 26 Μαΐου
- Μαρία Θερμού, ΤΟ ΒΗΜΑ: 20/05/2011
Ενα κουκλόσπιτο στήνεται αυτές τις μέρες στο Μπέη Χαμάμ (Λουτρά ο Παράδεισος) της Θεσσαλονίκης, εικαστική εγκατάσταση στην πραγματικότητα με βιντεοσκοπημένες περφόρμανς, που λαμβάνουν χώρα στα δωμάτια των λουτρών ενσωματώνοντας τα αρχιτεκτονικά μέλη του οθωμανικού μνημείου στο σύγχρονο έργο τέχνης. Πρόκειται για το έργο της Κατερίνας Ζαχαροπούλου «Petronella OOrtman», μία σπονδυλωτή, οπτική αφήγηση σκηνών από τη ζωή μιας γυναίκας σε ένα κατασκευασμένο οικιακό περιβάλλον, που θα εγκαινιασθεί στις 26 Μαΐου.
Η ιδέα του έργου αντλείται από το αυθεντικό Κουκλόσπιτο της «Petronella Oortman» του 1690, που εκτίθεται στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ ενώ τα σκηνοθετημένα «οικιακά» σκηνικά της Κατερίνας Ζαχαροπούλου προέρχονται από ένα ετερόκλητο σύνολο προσωπικών ενθυμημάτων, φωτογραφιών και διακοσμητικών αντικειμένων.
«Ανοίγω το Ντουλάπι και παίρνω τα μικρά, τα μεγαλώνω με τη φαντασία, τα ελευθερώνω από τη δέσμευση του "σουβενίρ", φωτίζω τις φράσεις που κοιμούνται και επιθυμώ να δικαιώσω την πράξη της "ιδιωτικής συλλογής" ως απολύτως αναγκαία δίπλα στις μεγάλες συλλογές του σύγχρονου κόσμου», λέει η καλλιτέχνης.
Το αποτέλεσμα είναι, όλα αυτά τα μικρά αντικείμενα και οι φτηνές μινιατούρες, που έχουν αποσπάει από το αρχικό τους πλαίσιο αναφοράς, να παίρνουν μέσα στο έργο μνημειακές διαστάσεις και να μετατρέπονται σε δομικά στοιχεία σύνθεσης ενός σκηνικού περιβάλλοντος, που αιωρείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και το παραμύθι, το όνειρο και τον εφιάλτη.
Ετσι μέσα στο κουκλόσπιτο εκτυλίσσονται μοναχικές δράσεις, ψυχικές και συναισθηματικές διεργασίες: ανάγνωση, βηματισμός, αναπόληση, γράψιμο αλλά και περιποίηση του σώματος. Αλλά και η συμπεριφορά της ηρωίδας κινείται ανάμεσα στην ήρεμη ενδοσκόπηση και στα όρια της ψυχικής διαταραχής. Αλλωστε όπως λέει η Ζαχαροπούλου «Ισορροπώ το καθημερινό με το φαντασιακό. Χωρίς αυτό παρηγοριά και τέχνη δεν υπάρχει».
Το έργο σε επιμέλεια της Συραγώς Τσιάρα παρουσιάζεται από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με τη σύμπραξη της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Η ιδέα του έργου αντλείται από το αυθεντικό Κουκλόσπιτο της «Petronella Oortman» του 1690, που εκτίθεται στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ ενώ τα σκηνοθετημένα «οικιακά» σκηνικά της Κατερίνας Ζαχαροπούλου προέρχονται από ένα ετερόκλητο σύνολο προσωπικών ενθυμημάτων, φωτογραφιών και διακοσμητικών αντικειμένων.
«Ανοίγω το Ντουλάπι και παίρνω τα μικρά, τα μεγαλώνω με τη φαντασία, τα ελευθερώνω από τη δέσμευση του "σουβενίρ", φωτίζω τις φράσεις που κοιμούνται και επιθυμώ να δικαιώσω την πράξη της "ιδιωτικής συλλογής" ως απολύτως αναγκαία δίπλα στις μεγάλες συλλογές του σύγχρονου κόσμου», λέει η καλλιτέχνης.
Το αποτέλεσμα είναι, όλα αυτά τα μικρά αντικείμενα και οι φτηνές μινιατούρες, που έχουν αποσπάει από το αρχικό τους πλαίσιο αναφοράς, να παίρνουν μέσα στο έργο μνημειακές διαστάσεις και να μετατρέπονται σε δομικά στοιχεία σύνθεσης ενός σκηνικού περιβάλλοντος, που αιωρείται ανάμεσα στην πραγματικότητα και το παραμύθι, το όνειρο και τον εφιάλτη.
Ετσι μέσα στο κουκλόσπιτο εκτυλίσσονται μοναχικές δράσεις, ψυχικές και συναισθηματικές διεργασίες: ανάγνωση, βηματισμός, αναπόληση, γράψιμο αλλά και περιποίηση του σώματος. Αλλά και η συμπεριφορά της ηρωίδας κινείται ανάμεσα στην ήρεμη ενδοσκόπηση και στα όρια της ψυχικής διαταραχής. Αλλωστε όπως λέει η Ζαχαροπούλου «Ισορροπώ το καθημερινό με το φαντασιακό. Χωρίς αυτό παρηγοριά και τέχνη δεν υπάρχει».
Το έργο σε επιμέλεια της Συραγώς Τσιάρα παρουσιάζεται από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με τη σύμπραξη της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
- Πού και Πότε
No comments:
Post a Comment