Μπαρόκ στη Στοκχόλμη

Ο όρος μπαρόκ χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει ένα κυρίαρχο ρεύμα στην τέχνη, στη μουσική, στην αρχιτεκτονική και στο θέατρο, από τα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Δραματική ένταση, τολμηρός αισθησιασμός, υπερβολή στις λεπτομέρειες, έλξη για το παράλογο και το ανοίκειο ήταν τα χαρακτηριστικά που αποδόθηκαν στο μπαρόκ, με υποτιμητική διάθεση αρχικά, σε αντίθεση με τη διαύγεια και τη γαλήνια νηφαλιότητα της αναγεννησιακής τέχνης. Ηταν, ωστόσο, ένα εξαιρετικά σημαντικό στάδιο στην ευρωπαϊκή καλλιτεχνική διαδρομή, αντανάκλαση των κοινωνικών εξελίξεων, με εκπροσώπους μερικούς από τους κορυφαίους δημιουργούς στην ιστορία της τέχνης. Το αφιέρωμα στο μπαρόκ που φιλοξενείται στο Kulturhuset Stadsteatern της Στοκχόλμης, εστιάζεται στη διαχρονική επιρροή του και τη σύνδεσή του με τη σύγχρονη τέχνη, παρουσιάζοντας έργα καλλιτεχνών της εποχής εκείνης (ανάμεσά τους ο Ρέμπραντ, ο Ελ Γκρέκο, ο Γιορντάενς) μαζί με έργα σύγχρονων καλλιτεχνών, από τη συλλογή του σουηδικού Εθνικού Μουσείου.

[Αγγελική Στουπάκη, Η Καθημερινή, 19/10/2014]