Επτά, Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
«Ο ΤΖΑΚΟΜΕΤΙ και οι Ετρούσκοι» είναι ο τίτλος μίας μεγάλης έκθεσης που παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη του Παρισιού με μεγάλη προβολή. Η έκθεση επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση του έργου του Τζακομέτι με την ετρουσκική τέχνη, που τον ενέπνευσε και σημάδεψε τη δημιουργία του.
Οι λεπτές αέρινες φιγούρες του αντιπαραβάλλονται με τα αριστουργήματα που δημιούργησαν καλλιτέχνες ενός αρχαίου λαού της Ιταλίας του οποίου η καταγωγή περιβάλλεται με μυστήριο.
Πάνω από 150 έργα ετρουσκικής τέχνης παρουσιάζονται στον πρώτο όροφο. Γλυπτά, αμφορείς, βάζα, κούπες, κεραμικά, μπρούντζινα σκεύη, ραφινάτα κοσμήματα, στολίδια, επιτύμβιες πλάκες με ανάγλυφες αναπαραστάσεις, τάφοι, πολυάριθμα γλυπτά. Είναι αντιπροσωπευτικά έργα του 9ου-2ου αιώνα π.Χ. Σε άλλο όροφο παρουσιάζονται έργα του Τζακομέτι δίπλα σε έργα ετρουσκικής τέχνης. Στην έκθεση βλέπουμε σημειωματάρια και βιβλία στα οποία ο καλλιτέχνης είχε σχεδιάσει με μολύβι, πλάι στην εικόνα ενός ετρουσκικού έργου, τις δικές του φιγούρες.
Ο ελβετός γλύπτης και ζωγράφος θεωρείται από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία κυβισμού, σουρεαλισμού και εμποτίζεται από φιλοσοφικές αναζητήσεις του υπαρξισμού. Μετά το 1935 έπαψε να δημιουργεί σε σχέση με τον σουρεαλισμό και εκπόνησε «Συνθέσεις με Φιγούρες», που δεν ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα 7 εκατοστά. Ο καλλιτέχνης επεδίωκε να δείξει την απόσταση που υπάρχει μεταξύ του καλλιτέχνη και του μοντέλου του.
Στη μεταπολεμική περίοδο, ο Τζακομέτι δημιούργησε τα πιο γνωστά έργα του. Τα πολύ μεγάλα και φίνα του αγάλματα ενσαρκώνουν μια νέα εμπειρία του: τη διαφορά που αναγνώρισε ανάμεσα στη μέχρι τότε οπτική του και την τέχνη του κινηματογράφου και της φωτογραφίας. Μέσω μιας υποκειμενικής οπτικής εμπειρίας, δημιούργησε την πλαστική απεικόνιση όχι σαν σωματική απομίμηση, αλλά σαν φαντασιακή εικόνα.
Ο Τζακομέτι ανακάλυψε την ετρουσκική τέχνη στο αρχαιολογικό τμήμα του Λούβρου. Οι Ετρούσκοι είχαν δημιουργήσει μία εξαιρετική σε ποιότητα, πλούτο και κάλλος τέχνη. Σαρκοφάγους με ανάγλυφες παραστάσεις, γλυπτά αριστουργήματα με μεγάλες λεπτές φόρμες. Ο Τζακομέτι επηρεάστηκε βαθιά, θαύμασε την ομορφιά και τον «μοντερνισμό» που είχαν οι φόρμες των γλυπτών τους, αποφάσισε να επισκεφθεί την κοιτίδα του πολιτισμού των Ετρούσκων, την Τοσκάνη. Πήγε στη Φλωρεντία, στη Ρώμη, περιηγήθηκε σε γνωστά αρχαιολογικά μουσεία της Ιταλίας. Στην Βολτέρα, επαρχία της Πίζας, ανακάλυψε με μεγάλη συγκίνηση το εμβληματικό έργο του ετρουσκικού πολιτισμού, το αριστούργημα «Ο νυχτερινός ίσκιος». Μία γυναικεία μορφή που θεωρείται η «Μόνα Λίζα, η Τζοκόντα των Ετρούσκων», φιγούρα ψηλόλιγνη, μυστηριώδης, αισθησιακή, που φαίνεται εμποτισμένη με δυνατό μαγνητισμό. Το γλυπτό του «Ορθια γυναίκα», η σειρά «Γυναίκες της Βενετίας» αλλά και ανδρικές φιγούρες του όπως «Ο άνθρωπος που βαδίζει», φέρουν τη σφραγίδα της επίδρασης που δέχτηκε από το έργο αυτό.
No comments:
Post a Comment