Συλλέκτης με ένστικτο καλλιτεχνικό

Estorick Collection of Modern Italian Art

Gino Severini's "Quaker Oats - Cubist Still Life," 1917.

Ορισμένες εκθέσεις ρίχνουν φως στις ζωές εκείνων που είχαν επαμφοτερίζουσα σχέση με την τέχνη. Δεν ήταν μεν δημιουργοί οι ίδιοι, αλλά είχαν με την τέχνη μια σχέση δημιουργική που τους κρατούσε στη ζωή. Ενας από αυτούς ήταν ο Ερικ Εστορίκ που τη «δημιουργία» του αναδεικνύει τώρα μια έκθεση της ιταλικής τέχνης του 20ού αιώνα, η οποία πραγματοποιείται στο Μουσείο Εστορίκ Μοντέρνας Ιταλικής Τέχνης, στο Βόρειο Λονδίνο. Η ιστορία του είναι κάτι ανάμεσα ρεαλισμού και φανταστικού αφηγήματος.

Το 1905 οι Ρώσοι γονείς του μετανάστευσαν στη Νέα Υόρκη. Ο πατέρας εργαζόμενος σε ένα εργοστάσιο βαφών, εφηύρε μια μηχανή κατασκευής έγχρωμων διαφημιστικών καρτών που τον έκανε πλούσιο. Ο μικρός Ερικ πήγε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και σαν φοιτητής αναμείχθηκε με τους αριστερούς κύκλους της πόλης. Γνωρίστηκε με τον φωτογράφο Αλφρεντ Στίγκλιτζ που στην γκαλερί του στην Πέμπτη Λεωφόρο είδε για πρώτη φορά τέχνη της Ευρωπαϊκής αβάν γκαρντ, ανάμεσά τους και έργα του Ιταλού φουτουριστή Τζίνο Σεβερίνι, τα οποία του άφησαν ανεξίτηλες εντυπώσεις. Λίγο αργότερα στην γκαλερί Ζωντανής Τέχνης, είδε έργα του Πικάσο, του Μπρακ, του Ματίς και των πρώτων υπερρεαλιστών που τον γοήτευσαν. Το 1938 ήταν λέκτορας κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης έως το 1941, όταν πήγε στην Αγγλία για να γράψει ένα βιβλίο για τον Στάφορντ Κριπς. Επέστρεψε εκεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τούτη τη φορά άρχισε να συλλέγει σχέδια μοντέρνων ζωγράφων που ήταν τότε πάμφθηνα. Κατέληξε με μια συλλογή Πικάσο, Μπρακ, Γκρι και Λεζέ. Φίλοι της γυναίκας του Σαλώμης (Ντεσάου) τού γνώρισαν τον Αρθουρ Μπριξ που του έδειξε το βιβλίο του Ουμπέρτο Μποτσιόνι για τον φουτουρισμό, εικονογραφημένο από τον Σεβερίνι, τον Λούτσιο Μπάλα και άλλους φουτουριστές.

Ταξίδεψε στο Μιλάνο όπου ο Μάριο Σιρόνι του έδειξε τα έργα του των τελευταίων 30 χρόνων – «αγόρασα εκατοντάδες σχέδια και όσους πίνακες μπορούσε να χωρέσει η κούρσα μου», έγραψε στο ημερολόγιό του ο Εστορίκ. Στην επιστροφή του στην Ιταλία μετά 1 χρόνο, γνώρισε τον Μάσιμο Καμπίλι, με τον οποίο δέθηκε με στενή φιλία και αγόρασε πάρα πολλά έργα του. Μέσω αυτού γνώρισε και τον Ζόραν Μουζίκ από τον οποίο επίσης αγόρασε... [International Herald Tribune, Η Καθημερινή, 19/4/2008]

Eric Estorick: The making of an art collector. By Souren Melikian, International Herald Tribune, Published: February 15, 2008.

LONDON: At rare intervals, exhibitions lift the veil over the secretive ways of those who live for art and sustain themselves through the ambiguous relationship they strike with it. The story of Eric Estorick, whose feats are celebrated by a show of 20th-century Italian art on view at the Estorick Collection of Modern Italian Art in North London until April 6, falls somewhere between a dark humoristic tale by Evelyn Waugh and a fantasy straight out of one of P. G. Wodehouse's spoofy novels. In 1905, Eric's Russian parents, fed up with the anti-Semitism of their native land, emigrated to America and settled in Brooklyn, New York… [article continues]