«Εφυγε» ο σπουδαίος εικαστικός Βίλι Ζίτε

Ο σπουδαίος καλλιτέχνης

Ο Βίλι Ζίτε (Willi Sitte), ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, απεβίωσε το Σάββατο το πρωί σε ηλικία 92 ετών. Ο σπουδαίος ζωγράφος και γραφίστας γεννήθηκε στην πόλη Χρόσταβα της Τσεχοσλοβακίας και άρχισε να σπουδάζει τέχνη το 1936 στην σχολή του Βιομηχανικού Μουσείου της Βόρειας Βοημίας στο Λίμπερετς και αργότερα στην σχολή του Χέρμαν Γκόρινγκ. Από εκεί αποβλήθηκε το 1941 όταν μαζί με άλλους σπουδαστές έστειλαν ένα γράμμα διαμαρτυρίας για τις εκπαιδευτικές μεθόδους της σχολής και τον ώθησαν να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στην Ιταλία και το 1945 συνδέθηκε με μια παρτιζάνικη ομάδα πολεμώντας το φασισμό. Ηταν ήδη δραστήριος στο νεολαιίστικό κομμουνιστικό κίνημα από την δεκαετία του 1930. Το 1946 επέστρεψε στην γενέτειρά του και δούλεψε για μια γερμανική αντιφασιστική οργάνωση και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Γερμανία στο ανατολικό τμήμα όπου ήταν η Σοβιετική ζώνη.

Η καλλιτεχνική του δράση και ο τρόπος ζωής του συνδέθηκε άμεσα με την πολιτική και πολιτιστική ζωή της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας όπου και ανέπτυξε όλη τη δημιουργικότητα και το ταλέντό του και αναδείχτηκε σε έναν από τους κορυφαίους ζωγράφους του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Επηρεάστηκε αρχικά από πολλούς Ιταλούς ζωγράφους, όπως και από τον Λέγκερ, τον Πικάσο, και το σπουδαίο Μεξικανό κομμουνιστή ζωγράφο που φιλοτέχνησε και μεγάλες τοιχογραφίες, Νταβίντ Σικέιρος.

Ενώ ξεκίνησε με λυρικές συνθέσεις από τη δεκαετία του 1950 εμβαθύνει στη μαρξιστική φιλοσοφία, και με την τέχνη του εκφράζει κοινωνικά θέματα, αναδεικνύει την ταξική πάλη και την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την τεράστια προσπάθεια για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Το 1974 εκλέχτηκε πρόεδρος της Ενωσης Καλλιτεχνών της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας και υπήρξε μέλος της ΚΕ του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας.
[ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 11/6/2013]

Εργο του Ζίτε το 1955 για τα 10 χρόνια από το βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους Αμερικανοβρετανούς