Γυμνές φιγούρες με μυστικά

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Οι ανθρώπινες γλυπτές μορφές του Ούγκο Ροντινόνε «συνομιλούν» με τα αινιγματικά κυκλαδικά ειδώλια και θέτουν διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα

Γυμνές και ευάλωτες, σε κατάσταση λήθης ή ανάπαυσης, ανθρώπινες μορφές, φτιαγμένες από σύγχρονο καλλιτέχνη, έρχονται να συνομιλήσουν με τα γαλήνια και αινιγματικά κυκλαδικά ειδώλια της 3ης χιλιετίας π.Χ., καλώντας τον θεατή να αναλογιστεί διά μέσου των αιώνων πώς αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα τα υπαρξιακά ερωτήματα σε διάφορες περιόδους. Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφ. Δούκα 4) παρουσιάζει στο κοινό, από την ερχόμενη Πέμπτη έως τις 19 Σεπτεμβρίου, άλλη μια σύγχρονη έκθεση, αυτή του διάσημου Ελβετού καλλιτέχνη Ούγκο Ροντινόνε, ο οποίος με τη δουλειά του, που πάντα ξεχειλίζει από ενέργεια, εξερευνά τις συναισθηματικές και ψυχικές καταστάσεις του σημερινού ανθρώπου.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ «Οι πολιτικοί δεν λογαριάζουν τους πνευματικούς ανθρώπους»

«Ποτέ οι Ελληνες πολιτικοί δεν λογαριάζουν τους πνευματικούς ανθρώπους και δημιουργούς», δήλωσε ο ζωγράφος και ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης από την Κύπρο, όπου βρέθηκε για τα εγκαίνια έκθεσής του, με αφορμή την έναρξη της λειτουργίας του Μουσείου Τεχνών στη Λευκωσία.

«Ποτέ οι Ελληνες πολιτικοί δεν λογαριάζουν τους πνευματικούς ανθρώπους και δημιουργούς», δήλωσε ο ζωγράφος και ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης από την Κύπρο, όπου βρέθηκε για τα εγκαίνια έκθεσής του, με αφορμή την έναρξη της λειτουργίας του Μουσείου Τεχνών στη Λευκωσία. «Εγώ είμαι, εκτός των άλλων, και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ουδείς μάς λαμβάνει υπόψη. Ασκείται μια εκπαιδευτική πολιτική και το κράτος ουδέποτε ρώτησε την Ακαδημία τη γνώμη της», πρόσθεσε ο Τέτσης στο περιθώριο των εγκαινίων.

Ερμηνεύοντας τη βία

Η βία σε όλες τις μορφές της -πολιτική, κοινωνική, ιδιωτική- μέσα από τη γυναικεία ματιά είναι το θέμα της έκθεσης που παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης στη Φεράρα, με τίτλο «Η Τέχνη ερμηνεύει τη βία». Επτά γυναίκες εικαστικοί εξερευνούν το θέμα μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη φωτογραφία, το βίντεο, τις εγκαταστάσεις. Στην κεντρική αίθουσα, χαλύβδινα γυναικεία εσώρουχα κρέμονται από το ταβάνι: είναι ένα έργο της Νάιζα Χαν, που συμβολίζει την καταπίεση των γυναικών στην πατρίδα της, το Πακιστάν. Η Αυστριακή καλλιτέχνις Βάλι Εξπορτ παρουσιάζει έναν πύργο ύψους τριών μέτρων φτιαγμένο από καλάσνικοφ, που τον «συμπληρώνουν» βίντεο με σκηνές από τον πόλεμο στο Ιράκ. Στην έκθεση (έως 10/6) συμμετέχουν επίσης με έργα τους η Γιόκο Ονο, η Νάνσι Σπέρο, η Ρεχίνα Χοσέ Γκαλίντο (εδώ το «Βάρος», 2006), η Λίντια Σούτεν και η Λορεντάνα Λόνγκο.

Alberto Giacometti: Συλλογή του Ιδρύματος Αλμπέρτο και Ανέτ Τζακομέτι

Pinacoteca do Estado de Sao Paolo

www. pinacoteca. org. br

«Alberto Giacometti: Συλλογή του Ιδρύματος Αλμπέρτο και Ανέτ Τζακομέτι». Ο πρώτος ιδιώτης συλλέκτης που αγόρασε έργο του Τζακομέτι ήταν Αργεντινός, ωστόσο η έκθεση αυτή είναι η πρώτη ρετροσπεκτίβα του Ελβετού καλλιτέχνη (1901-1966) που διοργανώνεται στη Νότια Αμερική. Παρουσιάζονται πάνω από 220 έργα του -86 γλυπτά, 37 ελαιογραφίες, 85 έργα σε χαρτί- τα οποία διατρέχουν το σύνολο της σταδιοδρομίας του Τζακομέτι, ενός από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Αντανακλούν τον ενθουσιασμό του για τον Σεζάν, τον κυβισμό, τον σουρεαλισμό, την προκλασική ελληνική γλυπτική αλλά και την αφρικανική τέχνη, και αναδεικνύουν τον μοντέρνο, καινοτόμο τρόπο που εξερεύνησε το ανθρώπινο σώμα, την κύρια πηγή έμπνευσης στη δουλειά του. Στην έκθεση περιλαμβάνονται μερικά από τα πιο φημισμένα γλυπτά του, οι ισχνές, επιμήκεις, απόκοσμες ανθρώπινες φιγούρες, οι οποίες θεωρούνται τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του. Εως τις 17 Ιουνίου.

Debussy, la musique et les arts

Musee de l’ Orangerie

www. musee-orangerie. fr

«Debussy, la musique et les arts». «Αγαπώ τις εικόνες όσο αγαπώ και τη μουσική», έλεγε ο Κλοντ Ντεμπισί. Ο Γάλλος συνθέτης (1862-1918) είχε αναπτύξει φιλικούς δεσμούς με ζωγράφους και συγγραφείς της εποχής του, ιδιαίτερα με δημιουργούς που έμεναν έξω από το ακαδημαϊκό κατεστημένο, και αναζητούσε συχνά την πηγή έμπνευσης για τις συνθέσεις του στο πεδίο της ποίησης και των εικαστικών τεχνών. Η έκθεση εστιάζει στις «συναντήσεις» του Ντεμπισί με καλλιτέχνες των οποίων τα έργα γνώριζε και θαύμαζε ιδιαίτερα - Ντεγκά, Ρενουάρ, Γκογκέν, Μπονάρ, Καμίλ Κλοντέλ, Οντιλόν Ρεντόν, Γκούσταφ Κλιμτ, Ανρί Εντμόν Κρος (εδώ το έργο του «Χρυσά νησιά») κ. ά. Εκτός από πίνακες, ακουαρέλες, σχέδια και γλυπτά, παρουσιάζονται επίσης επιστολές και φωτογραφίες, πρώτες εκδόσεις έργων του Αντρέ Ζιντ και του Πολ Βαλερί, χειρόγραφα και παρτιτούρες του Ντεμπισί. Εως τις 11 Ιουνίου.

Artemisia. Pouvoir, gloire et passions d’ une femme peintre

Musee Maillol

www. museemaillol. com

«Artemisia. Pouvoir, gloire et passions d’ une femme peintre». Κόρη του ζωγράφου Οράτσιο Τζεντιλέσκι, η Αρτεμισία εργαζόταν από μικρή στο ατελιέ του πατέρα της, στη Ρώμη. Εξοικειώθηκε με την τέχνη του και αποφάσισε να αφοσιωθεί κι εκείνη στη ζωγραφική, σταδιοδρομία σχεδόν απαγορευμένη για τις γυναίκες της εποχής της. Το πληθωρικό ταλέντο της συνοδευόταν από παθιασμένη φιλοδοξία και πείσμα, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει σκληρές περιπέτειες αλλά και να καταφέρει να αναδειχθεί σε περιζήτητη ζωγράφο. Το ενδιαφέρον για το έργο της, που το χαρακτηρίζει ασυνήθιστη τόλμη και αισθησιασμός, έχει αναζωπυρωθεί τον τελευταίο καιρό, όπως αποδεικνύουν τα εκθεσιακά αφιερώματα που διοργανώνονται. Η έκθεση «Αρτεμισία, 1593-1654, η δύναμη, η δόξα και το πάθος μιας γυναίκας ζωγράφου» παρουσιάζει ένα σύνολο 43 πινάκων, που αντιπροσωπεύουν όλες τις φάσεις της διαδρομής της (εδώ ο περίφημος πίνακάς της «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη»). Εως τις 15 Ιουλίου.

Αληθινές ιστορίες: Αμερικανικές φωτογραφίες

Pinakothek der Moderne

www. pinakothek. de

«Αληθινές ιστορίες: Αμερικανικές φωτογραφίες». Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μια νέα γενιά φωτογράφων άρχισε να εξερευνά τις γοργά μεταβαλλόμενες κοινωνικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές συνθήκες της αμερικανικής πραγματικότητας. Εμπνευσμένοι από το ντοκιμαντερίστικο στυλ του Γουόκερ Εβανς, επινόησαν νέες, ανατρεπτικές εικαστικές φόρμες, επηρεάζοντας σημαντικά τις επόμενες γενιές φωτογράφων. Η έκθεση παρουσιάζει περίπου εκατό φωτογραφίες που χρονολογούνται από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα και αντανακλούν την εξέλιξη τόσο της τεχνοτροπίας όσο και της φωτογραφικής τεχνολογίας. Ο Ρόμπερτ Ανταμς, ο Λάρι Κλαρκ, ο Λι Φριντλάντερ και ο Γκάρι Γουάινογκραντ (εδώ η φωτογραφία του «Λος Αντζελες, 1969»), οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στο ασπρόμαυρο, θεωρούνται σήμερα «κλασικοί μοντέρνοι». Ο Εντ Ρούσα έδωσε περιγραφές του αμερικανικού τοπίου όπως το έχει μεταλλάξει η ανθρώπινη παρέμβαση. Ο Στίβεν Σόαρ ήταν μεταξύ εκείνων που καθιέρωσαν την έγχρωμη φωτογραφία ως μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, ενώ ο Ουίλιαμ Εγγλεστον έχει μετατρέψει καθημερινά αντικείμενα σε οπτικά ποιήματα. Η «φωτογραφία δρόμου» έχει πρωταγωνιστική θέση στην έκθεση, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως τις πρόσφατες φωτογραφίες της Ζόε Λέοναρντ, που απαθανατίζει με ευαισθησία και ρεαλισμό στιγμές από τη ζωή στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Εως τις 30 Σεπτεμβρίου.

Ελ Γκρέκο, μοντέρνος 300 χρόνια νωρίτερα

Για τον «Ελληνα που έβλεπε μπροστά» η έκθεση της χρονιάς στη Γερμανία

• Aνταπόκριση από το Nτισελντορφ της Μαριας Pηγουτσου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20/5/2012

Χρειαζόταν μια καλή ιδέα για να πείσει κάποια από τα μεγαλύτερα μουσεία και συλλογές του κόσμου να του δανείσουν για κάμποσους μήνες μερικούς σπάνιους θησαυρούς τους. Ο Μπιτ Βίσμερ, διευθυντής του Mουσείου Kunstpalast στο Ντίσελντορφ, ορμώμενος από την αγάπη του για την ισπανική ζωγραφική, ζήτησε κάτι που ο ίδιος δεν είχε στο μουσείο του: Ελ Γκρέκο. Δεν θα αρκούσε όμως μόνο αυτό. Εκθέσεις για τον Ελ Γκρέκο έχουν γίνει πολλές, ενώ το 2014 συμπληρώνονται 400 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου ζωγράφου και με αφορμή αυτό το γεγονός θα διοργανωθούν ακόμα περισσότερες. Τα μουσεία και οι συλλογές θα χρειάζονταν λοιπόν έναν καλό λόγο για να αφήσουν τα πολύτιμα έργα τους να ταξιδέψουν στη Γερμανία. Ετσι ο Μπιτ Βίσμερ σκέφθηκε να παρουσιάσει την επιρροή του μεγάλου δασκάλου στη μοντέρνα τέχνη.

Πίνακας του Πουσέν, μεταξύ των κλαπέντων που βρέθηκαν σε χώρο στάθμευσης

Τέσσερις πίνακες ζωγραφικής, ανάμεσά τους ένας του 17ου αιώνα του γάλλου ζωγράφου Νικολά Πουσέν, βρέθηκαν άθικτοι σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο Αιάκειο, την πρωτεύουσα της Κορσικής, τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την κλοπή τους από το Μουσείο Fesch του νησιού, ανακοίνωσε σήμερα η αστυνομία. Ο εισαγγελέας Τομάς Πιζόν είπε ότι η αστυνομία δέχθηκε τηλεφώνημα αγνώστου την Παρασκευή στο οποίο το πρόσωπο αυτό είπε πού βρίσκονταν οι πίνακες οι οποίοι είχαν εξαφανιστεί, μεταξύ τους "Ο Μίδας στην πηγή του ποταμού Πακτωλού" του Πουσέν και "Η Πεντηκοστή" του 14ου αιώνα του Μαριότο ντι Νάρντο. "Τα έργα κείτονταν στο έδαφος του χώρου στάθμευσης. Είναι σε καλή κατάσταση και εξετάζονται από ειδικούς", είπε ο Πιζόν στους δημοσιογράφους. Τα άλλα έργα είναι η "Παρθένος και το Παιδί" του Τζιοβάνι Μπελίνι του 15ου αιώνα, "Η Παρθένος με το παιδί σε δόξα του Σεραφείμ" άγνωστου καλλιτέχνη του 16ου αιώνα. Η συνολική αξία των τεσσάρων έργων τέχνης εκτιμάται σε 10 εκατομμύρια ευρώ και είχαν εξαφανιστεί από το Μουσείο Καλών Τεχνών Fesch το Φεβρουάριο του 2011.

Σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη, σε τιμή-ρεκόρ πουλήθηκε η «Κραυγή» του Μουνχ

Η περίφημη «Κραυγή» του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρντ Μουνχ πουλήθηκε έναντι 119,92 εκατομμυρίων δολαρίων. Έγινε, έτσι, το ακριβότερο έργο τέχνης που πουλήθηκε σε δημοπρασία. Ο πίνακας που αποτελεί τμήμα μιας σειράς τεσσάρων έργων δημοπρατήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον οίκο Sotheby's. Το έργο του Nορβηγού ζωγράφου, δημιουργήθηκε το 1895 και απεικονίζει μία σχεδόν αφηρημένη ανδρική φιγούρα με το στόμα ανοιχτό και τα χέρια να ακουμπάνε τα αφτιά, μπροστά στο σκοτεινό ουρανό του Όσλο. Υποδηλώνει μία απελπισμένη ανθρώπινη μορφή. Ήταν η μόνη εκδοχή του έργου -από τις τέσσερις- που βρισκόταν σε χέρια ιδιώτη. Οι άλλες τρεις ήταν ιδιοκτησία νορβηγικών μουσείων. Είναι, επίσης, ο μοναδικός που περιλαμβάνει στο κάδρο ένα ποίημα του Έντβαρντ Μουνχ που μιλάει για την έμπνευσή του.

Μήνυμα αλληλεγγύης στους έλληνες καλλιτέχνες από το Αμβούργο

Η έκθεση εικαστικών από καλλιτέχνες των ανατολικών περιχώρων του Αμβούργου απετέλεσε πρωτοβουλία των ίδιων των καλλιτεχνών, οι οποίοι με την οικονομική στήριξη του Δήμου Μπέργκεντορφ και άλλων χορηγών, υλοποίησαν το εγχείρημα. Λόγω του πλήθους των έργων ζωγραφικής και γλυπτικής, που έχουν φιλοτεχνήσει οι καλλιτέχνες, η έκθεση δεν φιλοξενήθηκε μόνο στους χώρους του παραδοσιακού κάστρου της περιοχής, αλλά και στον ιστορικό ανεμόμυλο και σε δύο άλλες αίθουσες καλλιτεχνικών εκδηλώσεων του Δήμου. Προσκεκλημένος της έκθεσης ήταν ο έλληνας καλλιτέχνης Χρήστος Αλαβέρας, ζωγράφος και performer από τη Θεσσαλονίκη. «Πρόκειται για μια χειρονομία αλληλεγγύης με τους συναδέλφους στην Ελλάδα, που κρατούν ψηλά την τέχνη τους σε δύσκολους καιρούς», δήλωσε ο εκ των διοργανωτών Φραντς Κραφτ.

Διαθήκη 120 εκατ. ευρώ άφησε ο διάσημος ζωγράφος Λούσιαν Φρόιντ

Αυτοπροσωπογραφία του Λούσιαν Φρόιντ ο οποίος πέθανε πέρυσι σε ηλικία 88 ετών

Ο μεγάλος ζωγράφος Λούσιαν Φρόιντ άφησε στη διαθήκη του περιουσία 96 εκατομμυρίων λιρών, ή 120 εκατομμυρίων ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που έχει αφήσει πίσω του βρετανός καλλιτέχνης. Πολλά από τα παιδιά του, όμως, μάλλον δεν θα έμειναν ικανοποιημένα. Ο Φρόιντ, εγγονός του ψυχαναλυτή Σίγκμουντ Φρόιντ, πέθανε τον περασμένο Ιούλιο σε ηλικία 88 ετών. Είχε ήδη αναγνωριστεί ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους πορτρέτων, με θέματα από τη βασίλισσα Ελισάβετ μέχρι το μοντέλο Κέιτ Μος.

Το 2008, το έργο του Φρόιντ με τίτλο «Benefits Supervisor Sleeping», το πορτρέτο μια γυμνής παχύσαρκης γυναίκας που κοιμάται σε έναν καναπέ, πουλήθηκε από τον Οίκο Christies στο ποσό των 33,6 εκατομμυρίων δολαρίων, ρεκόρ για έργο ζωγράφου που βρισκόταν εν ζωή.