Saturday, December 15, 2007

Jan Vermeer

Είμαι βέβαιος ότι και ο σημερινός καλλιτέχνης θα αρέσει στον φίλο μου τον Antoine. Μιλώ για τον Βερμέερ, που κάποτε ήταν παραγνωρισμένος, αλλά ελάχιστα στοιχεία υπάρχουν για τον ίδιο. Φυσικά δεν υπάρχει και ζωγραφιά με τη φάτσα του. Ο Ολλανδός ζωγράφος Johannes Vermeer ή Jan Vermeer (βαφτίστηκε 31 Οκτωβρίου 1632 και πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 1675) ειδικεύτηκε στις εσωτερικές σκηνές της καθημερινότητας. Ολόκληρη τη ζωή του την πέρασε στην πόλη του Delft. Ήταν ένας επιτυχημένος επαρχιακός ζωγράφος που δεν φαίνεται να πλούτισε, ίσως εξαιτίας του γεγονότος ότι παρήγαγε σχετικά λίγα έργα ζωγραφικής, αφήνοντας μετά το θάνατό του χήρα και έντεκα παιδιά στα χρέη.
images/1melkmeisje.jpg

Milkmaid = Η γαλατού (;)

Έμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια. Άλλωστε αυτά παθαίνουν όσοι μένουν στην επαρχία – δεν τους ξέρει κανένας! Αυτό μπορεί να είναι χιούμορ αλλά απηχεί ένα μεγάλο μέρος της πραγματικότητας. Ο Βερμέερ παρέμεινε ουσιαστικά ξεχασμένος για σχεδόν διακόσια χρόνια, μέχρι που το 1866 ο κριτικός τέχνης Thoré Bürger δημοσίευσε ένα δοκίμιο προβάλλοντάς τον (μόνο 35 έργα ζωγραφικής αποδίδονται στον Βερμέερ). Από τότε η φήμη του Vermeer έχει απλωθεί, και αναγνωρίζεται πλέον ως ένας από τους μέγιστους ζωγράφους του Dutch Golden Age, τον τοποθετούν δίπλα στον Ρέμπραντ και είναι ιδιαίτερα διάσημος για την επεξεργασία και τη χρήση φωτός στα έργα του.


Het meisje met de parel

Το Κορίτσι με ένα σκουλαρίκι μαργαριταριών (ολλανδικά: Het meisje met de parel) είναι ένα από τα αριστουργηματικά έργα του Vermeer. Το έργο βρίσκεται αυτήν την περίοδο στο Mauritshuis στη Χάγη. Αναφέρεται μερικές φορές ως «Μόνα Λίζα του Βορρά» ή «Ολλανδή Μόνα Λίζα».

Click

Η Μαστροπός [The Procuress] - 1656 (143 x 130 cm.) - Staatliche Kunstsammlungen, Gemäldegalerie, Dresden

Η Μαστροπός είναι το πρώτο γνωστό έργο του Vermeer. A large format work 56.3 X 51.2" (143 X 130 cm). The subject, the decor and the cultural climate are perfectly exemplary of the Caravaggio school, in the tradition of raconteurs of ribald stories, prodigal sons and cheaters. One can see a young woman, whose firm curves are being groped by the putative client under the attentive eye of the assistant procuress. It Is obvious that what could be and is very often vulgar when rendered by certain painters of the Caravaggio schoool, is transcended here. All the emphasis is put on beauty, the quality of the admirable tapestry, the balustrade and the perfect contrast of the yellow with the work's overall reddish-brown hue. A painting with promise. Vermeer had not yet been born.

Woman in Blue Reading a Letter Johannes Vermeer, 1663-1664 Oil on canvas 46,6 × 39,1 cm Rijksmuseum Amsterdam, Amsterdam

The Woman in Blue Reading a Letter [Γυναίκα στα γαλάζια που διαβάζει γράμμα] is a painting finished around 1663-1664. It is housed in the Rijksmuseum Amsterdam. As in the Girl with a Pearl Earring, a solitary figure of a woman is standing immersed in her thoughts, this time in the center of the composition. She reads a letter and seems completely absorbed by it. This painting stands out by the simplification of the composition, which does away with the previously mandatory leaden window to the left. Even the chairs and table surrounding the principal and single figure have lost in importance. Only the map on the wall breaks the uniformity. Vermeer's palette has become very delicate and sophisticated. Blue predominates by its widespread use in the woman's jacket. The foreground again gains in emphasis according to the precepts derived from the inverted telescope. Otherwise, the viewer is only confronted with the pure majesty of the main figure, set against the clear wall, whose luminosity is balanced by the brownish map. In its classical simplicity, grandeur and almost abstract conception, this is one of Vermeer's masterpieces.

Τα υπόλοιπα, μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ

2 comments:

Antoine said...

Ε, λοιπόν δύο πράγματα μπορούν να συμβαίνουν. Ή έχεις τοποθετήσει κοριό στο σπίτι μου ή επικοινωνείς τηλεπαθητικά μαζί μου. Χθες το βράδυ διάβαζα για το Βερμέερ και σκεφτόμουνα να παρουσιάσω έργα του (Η Χουακίνα δεν έχει καθόλου Βερμέερ στη συλλογή της).

Μπορώ να πω ότι η έκθεσή σου είναι αρκετά εμπεριστατωμένη και δίνει στον αναγνώστη μια γενική άποψη για την τέχνη του.

Ωστόσο, θα μου επιτρέψεις με την πρώτη ευκαιρία να ανεβάσω και εγώ πίνακές του;

Νίκος Λαγκαδινός said...

Antoine ΦΊΛΕ ΜΟΥ, πόσο χαίρομαι που επικοινωνούμε. Κάτι μου έλεγε μέσα μου ότι ο Βερμέερ σου αρέσει. Εγώ δεν κάνω την εκπληκτική δουλειά που κάνεις εσύ με τους καλλιτέχνες. Είσαι πιο οργανωμένος. Εγώ, απλώς, κάνω εικαστικές νύξεις, παρεμβάσεις. Εσύ όμως μπορεί αύριο να είσαι από τους ανθρώπους που θα έχουν λόγο για τη ζωγραφική στον τόπο μας. Να είσαι καλά.