Ο γλύπτης Αχιλλέας Απέργης

https://www.timesnews.gr

Ο Αχιλλέας Απέργης του Γεωργίου (Κέρκυρα 31 Ιανουαρίου 1909 – Αθήνα 23 Μαρτίου 1986) ήταν Έλληνας γλύπτης της γενιάς των χρόνων 1898-1922. Ο Αχιλλέας Απέργης γεννήθηκε στη Γαρίτσα Κέρκυρας και ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά του Γεωργίου και της Θεανώς Απέργη. Ο Γεώργιος Απέργης ήταν επιτυχημένος έμπορος, που εκτιμούσε και αγαπούσε τις τέχνες και ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την κλίση του γιου του Αχιλλέα προς την τέχνη. Αρχικά, η κλίση αυτή εκφραζόταν με τη ζωγραφική, το σχέδιο και στη συνέχεια με μικρά γλυπτά από γύψο ή πηλό.

Περικλής Πανταζής: Ένας από τους πρώτους Έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους

https://www.timesnews.gr

Ο Περικλής Πανταζής, γνωστός και ως Périclès Pantazis (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1849 – Βρυξέλλες, 25 Ιανουαρίου 1884), ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στο Βέλγιο, όπου πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

Χόφερτ Φλινκ: Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής.

https://www.timesnews.gr

O Χόφερτ Φλινκ [Govert Flinck, 25 Ιανουαρίου 1615 – 2 Φεβρουαρίου 1660] ήταν Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής. Γιος εμπόρου υφασμάτων από το Cleve της Γερμανίας, εκπαιδεύτηκε σε νεαρή ηλικία υπό την εποπτεία του Μεννονίτη ζωγράφου Lambert Jacobsz., στην ολλανδική πόλη Leeuwarden. Στο εργαστήριο του, γνώρισε επίσης τον ζωγράφο Γιάκομπ Μπάκερ (1609-51), ο οποίος άσκησε σημαντική επιρροή στον Φλινκ. Το 1633 εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, όπου ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο εργαστήριο του Ρέμπραντ.

Μοντιλιάνι: «Θα ήθελα η ζωή μου να ήταν σαν πλουσιοπάροχο ποτάμι που κυλάει χαρμόσυνα πάνω στη γη»!!!

Ο Αμεντέο Κλεμέντε Μοντιλιάνι [Amedeo Clemente Modigliani, 12 Ιουλίου 1884 – 24 Ιανουαρίου 1920] ήταν Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης. Γεννήθηκε στην πόλη Λιβόρνο της Τοσκάνης και ξεκίνησε τις σπουδές του στις καλές τέχνες στην Ιταλία πριν μετακομίσει στο Παρίσι το 1906, όπου άρχισε να δημιουργεί το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος του. Φιλάσθενος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, πέθανε σε ηλικία 35 ετών. Το ψευδώνυμο του ήταν Μόντι (Modi)...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Σαλβαδόρ Νταλί: Ένας από τους πιο γνωστούς ζωγράφους του 20ού αιώνα και μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης

https://www.timesnews.gr

Ο Σαλβαδόρ Νταλί [πλήρες όνομα: Salvador Felip Jacint Dalí Domènech, Φιγέρες, 11 Μαΐου 1904 — Φιγέρες, 23 Ιανουαρίου 1989] ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ζωγράφους. Συνδέθηκε με το καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού, στο οποίο ανήκε για ένα διάστημα. Αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς ζωγράφους του 20ού αιώνα και μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης.

Έντβαρτ Μουνκ, ο ζωγράφος της «Κραυγής»!!!

https://www.timesnews.gr

Ο Έντβαρτ Μουνκ [Edvard Munch, 12 Δεκεμβρίου 1863 – 23 Ιανουαρίου 1944] ήταν Νορβηγός ζωγράφος, που ανήκει στους προδρόμους του εξπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στο χωριό Άνταλσμπρουκ της Νορβηγίας και μεγάλωσε στο Όσλο. Πέθανε στο Όσλο. Το πιο γνωστό του έργο είναι «Η Κραυγή». Γονείς του Μουνκ ήταν ο Christian Munch, γιατρός και ιατρικός ανώτερος υπάλληλος, και η Laura Cathrine Bjølstad, οι οποίοι είχαν παντρευτεί το 1861. Είχε μια μεγαλύτερη αδελφή, την Johanne Sophie (γεννημένη το 1862), και τρία μικρότερα αδέρφια, τους Peter Andreas (1865), Laura Cathrine (1867), και Inger Marie (1868). Ήταν απόγονος του ζωγράφου Γιάκομπ Μουνκ (Jacob Munch) (1776-1839) και του ιστορικού Peter Andreas Munch (1810-1863).

Εντουάρ Μανέ: Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης

https://www.timesnews.gr

Ο Εντουάρ Μανέ [Édouard Manet, 23 Ιανουαρίου 1832 – 30 Απριλίου 1883] ήταν Γάλλος ζωγράφος. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Αποτέλεσε επιπλέον έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα. Ο Εντουάρ Μανέ γεννήθηκε στο Παρίσι και μεγάλωσε μέσα σε ένα μεγαλοαστικό οικογενειακό περιβάλλον. Ο πατέρας του, Auguste Manet, ήταν δικαστής, ενώ η μητέρα του, Eugénie-Desirée Fournier ήταν κόρη διπλωμάτη. Από νωρίς ο Μανέ ήρθε σε επαφή με τον χώρο της τέχνης χάρη στη συμβολή του θείου του, Charles Fournier, ο οποίος επιπλέον τον ενθάρρυνε να ακολουθήσει το επάγγελμα του ζωγράφου. Αντιθέτως, ο πατέρας του τον προορίζει για μία καριέρα στη νομική.

Χρήστος Καπράλος: Ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα

Ο Χρήστος Καπράλος (Παναιτώλιο ή Μουσταφούλι Αιτωλοακαρνανίας, 16 Νοεμβρίου 1909 – Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 1993) ήταν ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα, ιδίως σε ό,τι αφορά τον μοντερνισμό στην Ελλάδα. Ήταν γιος αγροτικής οικογένειας. Με τη βοήθεια των Αγρινιωτών αδελφών Παπαστράτου, σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1930 -1934) κοντά στον Ουμβέρτο Αργυρό (1882 – 1963) και συνέχισε σπουδάζοντας γλυπτική στο Παρίσι κοντά στο γλύπτη Μαρσέλ Ζιμόν (Marcel Gimond). Επέστρεψε στην Ελλάδα, στο Παναιτώλιο το 1940. Το 1946 μετακινήθηκε στην Αθήνα και μετέπειτα στην Αίγινα, όπου έστησε το 1963 δικό του εργαστήριο...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ζαν Φρανσουά Μιγέ: Ο ζωγράφος των χωρικών

Ο Ζαν Φρανσουά Μιγέ [Jean-François Millet, 4 Οκτωβρίου 1814 – 20 Ιανουαρίου 1875] ήταν Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και ιδρυτής της Σχολής του Μπαρμπιζόν. Υπήρξε κυρίως ο ζωγράφος των χωρικών. Μετά τον λιχνιστή (1848), παρουσίασε το επόμενο έτος στα Σαλόν τον άνθρωπο με την αξίνα και το 1859 τον περίφημο σπορέα, που ενέπνευσε στον Βικτόρ Ουγκό ένα ποίημα στο οποίο εκθειάζει τη μεγαλειώδη χειρονομία του αγρότη.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Περικλής Βυζάντιος, ο ζωγράφος που λάτρεψε την «Ύδρα με τα αφάνταστα θέλγητρα»

Ο Περικλής Βυζάντιος (16 Ιανουαρίου 1893 – 9 Φεβρουαρίου 1972) γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Βυζάντιου, αξιωματικού του πυροβολικού, και της Μερόπης Σαμαρνιωτάκη. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά οικογένεια, φαναριώτικης καταγωγής, και ήταν εγγονός του Χρήστου Βυζάντιου. Φοίτησε στην Σχολή Μακρή και έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήριο του Ευαγγέλου Ιωαννίδη. Το 1910 πήγε στο Μόναχο για να σπουδάσει νομικά, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την πρωτεύουσα της Βαυαρίας για να σπουδάσει ζωγραφική στο Παίσι, στην École des beaux-arts και στην Académie Julian...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ: Η μεγάλη του αναγνώριση οφείλεται κυρίως στα πορτρέτα που φιλοτέχνησε είτε ως σχέδια είτε ως πίνακες.

Ο Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ [Jean-Auguste-Dominique Ingres, 29 Αυγούστου 1780 – 14 Ιανουαρίου 1867] ήταν Γάλλος νεοκλασσικός ζωγράφος. Αν και ο ίδιος θεωρούσε εαυτόν ως ζωγράφο ιστορικών σκηνών, η μεγάλη του αναγνώριση οφείλεται κυρίως στα πορτρέτα που φιλοτέχνησε είτε ως σχέδια είτε ως πίνακες. Ο Ενγκρ γεννήθηκε στο Montauban του νομού Tarn-et-Garonne στη νότια Γαλλία στις 29 Αυγούστου 1780. Ήταν το πρώτο από τα επτά παιδιά (πέντε επέζησαν) του Jean-Marie-Joseph Ingres, ο οποίος ζωγράφιζε μινιατούρες και κατασκεύαζε γλυπτά, διακοσμούσε πέτρινες προσόψεις και ήταν ερασιτέχνης μουσικός, και της συζύγου του Anne Moulet...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Βασίλης Φωτόπουλος: Πολυτάλαντος και αθόρυβος, με διεθνή αναγνώριση

Ο Βασίλης Φωτόπουλος (1934 – 14 Ιανουαρίου 2007) ήταν ζωγράφος, σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής και σκηνογράφος. O Βασίλης Φωτόπουλος είχε γεννηθεί το 1934 στην Καλαμάτα. Υστερα από τη δολοφονία του πατέρα του στον Εμφύλιο, ήρθε στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα του και τον αδελφό του, Διονύση. Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική είχε αρχίσει νωρίτερα με μαθητεία στον Καλαματιανό ζωγράφο Ευάγγελο Δράκο ενώ ως έφηβος είχε μυηθεί στη βυζαντινή αγιογραφία. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ώριμη φάση της ζωής του, η τέχνη αυτή παρέμενε όχι μόνο πηγή έμπνευσης αλλά και συναισθηματικής γαλήνης...

 ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ζακ Καρύ: Απεικόνισε τον Παρθενώνα λίγο πριν καταστραφεί από τον Μοροζίνι

Ο Ζακ Καρύ [Jacques Carrey, 12 Ιανουαρίου 1649 – 18 Φεβρουαρίου 1726] ήταν Γάλλος ζωγράφος και σκιτσογράφος. Είναι γνωστός για τα σκίτσα που έκανε το 1674 απεικονίζοντας πιστά τον Παρθενώνα λίγο πριν καταστραφεί από την έκρηξη του Μοροζίνι...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Αλμπέρτο Τζιακομέτι: Ανήκει στους σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα

Ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι [Alberto Giacometti, 10 Οκτωβρίου 1901 – 11 Ιανουαρίου 1966] ήταν Ελβετός γλύπτης και ζωγράφος που από το 1922 και μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Γιος εμπρεσιονιστή ζωγράφου, ο Τζιακομέτι έδειξε από πολύ νωρίς τις καλλιτεχνικές του τάσεις. Στα 13 του χρόνια φιλοτεχνούσε ήδη προτομές (ιδιαίτερα του αδελφού του Ντιέγκο, που υπήρξε σε όλη του τη ζωή το πιο πιστό μοντέλο του). Πίστευε ακράδαντα ότι το σχέδιο είναι η βάση των πάντων. Εργαζόταν αδιάκοπα, πειραματιζόμενος σε διάφορες κατευθύνσεις...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ντομένικο Γκιρλαντάιο: Διακρίθηκε κυρίως για τις αφηγηματικές νωπογραφίες του και τις προσωπογραφίες

Ο Ντομένικο Γκιρλαντάιο [Domenico Ghirlandaio, 1449 – 11 Ιανουαρίου 1494] ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από τη Φλωρεντία. Διακρίθηκε κυρίως για τις αφηγηματικές νωπογραφίες του και τις προσωπογραφίες επιφανών προσωπικοτήτων της εποχής του. Έζησε στη Φλωρεντία την ίδια περίοδο με τον Σάντρο Μποτιτσέλι και τον Φιλίππο Λίππι, ενώ υπήρξε για ένα διάστημα δάσκαλος του Μιχαήλ Άγγελου. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ντομένικο ντι Τομάσο Μπιγκόρντι. Tο ψευδώνυμο Γκιρλαντάιο (Il Ghirlandaio) συνόδευε τον πατέρα του, που ήταν γνωστός για τις μεταλλικές γιρλάντες (ghirlanda) που κατασκεύαζε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Χοσέ δε Ριμπέρα [ο μικρός Ισπανός]

Ο Χοσέ δε Ριμπέρα [José de Ribera y Cucó, 12 Ιανουαρίου 1591 – 2 Σεπτεμβρίου 1652], γνωστός και ως Τζουζέπε Ριμπέρα ή με το ιταλικό προσωνύμιο Lo Spagnoletto (ο μικρός Ισπανός), ήταν Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης της μπαρόκ περιόδου. Παρά την ισπανική του καταγωγή, έζησε κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του στην Ιταλία...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Γεώργιος Ιακωβίδης: Υπήρξε ένας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες προσωπογράφους

Ο Γεώργιος Ιακωβίδης (11 Ιανουαρίου 1853 – Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 1932) ήταν ζωγράφος κι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κινήματος της Σχολής του Μονάχου. Ο Γεώργιος Ιακωβίδης γεννήθηκε στα Χίδηρα της Λέσβου.^[1] Σε ηλικία 13 ετών πήγε στην Σμύρνη, για να ζήσει με τον θείο του, πρακτικό αρχιτέκτονα, και να φοιτήσει στην Ευαγγελική Σχολή, ενώ παράλληλα εργαζόταν. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη και κυρίως για την ξυλογλυπτική. Το 1868, ακολούθησε το θείο του στη Μενεμένη για δύο έτη και το 1870 με την προτροπή και την οικονομική βοήθεια του Μιχαήλ Χατζηλουκά, ξυλέμπορου, συνεργάτη του θείου του, αποφάσισε να σπουδάσει γλυπτική στην Αθήνα...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Τζιρόλαμο Φραντσέσκο Μαρία Ματσόλα, γνωστός ως Παρμιτζανίνο

Ο Τζιρόλαμο Φραντσέσκο Μαρία Ματσόλα [Girolamo Francesco Maria Mazzola, 11 Ιανουαρίου 1503 – 24 Αυγούστου 1540], γνωστός ως Παρμιτζανίνο (Parmigianino, «ο μικρός από την Πάρμα»), ήταν Ιταλός  μανιεριστής ζωγράφος και χαράκτης, που δραστηριοποιήθηκε στη Φλωρεντία, τη Ρώμη, τη Μπολόνια και τη γενέτειρά του Πάρμα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την επιμήκυνση των μορφών και περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, «το όραμα του Αγίου Ιερώνυμου» (1527) και την «Παναγία με τον Μακρύ Λαιμό» (Madonna dal collo lungo, 1534)...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ελιζαμπέτα Σιρανί: Ιταλίδα ζωγράφος του μπαρόκ

Η Ελιζαμπέτα Σιρανί [Elisabetta Sirani, Μπολόνια, 8 Ιανουαρίου 1638 – 28 Αγούστου 1665] ήταν Ιταλίδα ζωγράφος του μπαρόκ, της σχολής της Μπολόνια. Ήταν κόρη του επίσης καλλιτέχνη Τζοβάνι Αντρέα Σιρανί, της μπολονέζικης σχολής, μαθητή και κυρίως βοηθού του Γκούιντο Ρένι, ζωγράφου στο επάγγελμα και εμπόρου έργων τέχνης. Ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία από τέσσερα αδέλφια, με τις δύο αδερφές της, Μπάρμπαρα και Άννα – Μαρία να ακολουθούν τα βήματά της. Κατάφερε να κερδίσει τη θέση της, αν και γυναίκα, σε έναν χώρο που εκείνη την εποχή ήταν αυστηρά ανδροκρατούμενος, ενώ ο αδερφός της, Αντόνιο Μαρία, ακολουθώντας σπουδές ιατρικής, άφησε την πατρική κατοικία και δεν ξαναγύρισε ποτέ. Η οικογένεια Σιρανί κατοικούσε στο νούμερο 7 της Via Urbana, με το σπίτι της να αποτελεί επίσης και ατελιέ...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Ζαν-Λεόν Ζερόμ: Συνδύασε τις νεοκλασικές ιδέες με την οριενταλιστική εικονογραφία

Ο Ζαν-Λεόν Ζερόμ [Jean-Léon Gérôme, Vesoul, 11 Μαϊου 1824 – Παρίσι, 10 Ιανουαρίου 1904] ήταν Γάλλος ζωγράφος και ακαδημαϊκός, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της τελευταίας φάσης του νεοκλασικισμού στη Γαλλία, συνδυάζοντας τις νεοκλασικές ιδέες με την οριενταλιστική εικονογραφία. Στο εύρος τού έργου του περιλαμβάνονται ιστορική ζωγραφική, αλλά και θέματα από την Ελληνική μυθολογία φέρνοντας την Ακαδημαϊκή ζωγραφική παράδοση σε μια καλλιτεχνική κορύφωση...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Γεώργιος Βρούτος

Ο Γεώργιος Βρούτος (1843 Αθήνα – 10 Ιανουαρίου 1909 Αθήνα) σπούδασε γλυπτική στο Σχολείο των Τεχνών από το 1859 ως το 1864 κοντά στον Γεώργιο Φυτάλη. Παράλληλα πήρε μαθήματα μαρμαροτεχνίας στο εργαστήριο του Ιωάννη Κόσσου. Το 1866 η βασίλισσα Όλγα του εξασφάλισε υποτροφία, με την οποία συνέχισε για τρία χρόνια τις σπουδές του στη Ρώμη. Σπούδασε έξι μήνες στην Academia di Francia, και στη συνέχεια, ως το 1870, στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά με καθηγητές τους μαθητές του Κανόβα Άνταμο Ταντολίνι και Φίλιπο Νιακαρίνι...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr 

«Περνώντας από τοίχους» – Μαρίνα Αμπράμοβιτς | Εκδόσεις Ροπή

Από τις εκδόσεις Ροπή κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία της Marina Abramović «Περνώντας από τοίχους» σε μετάφραση Αφροδίτης Γεωργαλιού.

Το 2010, στο πλαίσιο της αναδρομής στην καριέρα της Μαρίνα Αμπράμοβιτς στο ΜοΜΑ, περισσότεροι από 750.000 άνθρωποι στάθηκαν στην ουρά για να καθίσουν απέναντί της και να επικοινωνήσουν μαζί της μη λεκτικά, σε μία πρωτοφανή περφόρμανς μεγάλης διάρκειας, που κράτησε περισσότερες από 700 ώρες. Εκείνος ο εορτασμός σχεδόν πενήντα χρόνων πρωτοποριακών περφόρμανς απέδειξε ακόμα μία φορά πως η Μαρίνα Αμπράμοβιτς είναι πραγματική δύναμη της φύσης.

Κόρη κομμουνιστών και ηρώων του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, η Μαρίνα μεγάλωσε στη μεταπολεμική Γιουγκοσλαβία του Τίτο και ανατράφηκε με άκρως αυστηρή εργασιακή ηθική. Ακόμα και όταν άρχισε να χτίζει τη διεθνή καριέρα της ως καλλιτέχνης, ζούσε υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της μητέρας της, υποχρεωμένη να επιστρέφει στο σπίτι κάθε βράδυ μέχρι τις δέκα. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να κατασιγάσει την ακόρεστη περιέργειά της, την επιθυμία της να συνδέεται με ανθρώπους, ή τη χαρακτηριστική βαλκανική αίσθηση του χιούμορ που τη διακρίνει, στοιχεία που τροφοδοτούν την τέχνη και την ίδια τη ζωή της. Ο πυρήνας του.

Περισσότερα στο https://www.timesnews.gr

Τζόττο ντι Μποντόνε: Πρόδρομος της Αναγέννησης…

Ο Τζόττο ντι Μποντόνε (Giotto di Bondone) ή απλώς Τζόττο ή Τζιότο, όπως συνήθως αναφέρεται στα ελληνικά (1267 – 8 Ιανουαρίου 1337) ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας από την Φλωρεντία. Θεωρείται από τις σημαντικότερες μορφές της τέχνης στα τέλη του Μεσαίωνα και πρόδρομος της Αναγέννησης. Γεννήθηκε περί το 1267 σε ένα χωριό κοντά στη Φλωρεντία και ο πατέρας του λεγόταν Μποντόνε. Ο βιογράφος των καλλιτεχνών της Αναγέννησης Τζόρτζιο Βαζάρι αναφέρει ότι ήταν γιος ενός βοσκού και τον ανακάλυψε ο Τσιμαμπούε να ζωγραφίζει τα πρόβατά του πάνω σε ένα βράχο, εκτίμησε το ταλέντο του και τον έκανε μαθητή του...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr 

Τόμας Λόρενς: Μεταξύ των σημαντικότερων προσωπογράφων της εποχής του

O σερ Τόμας Λόρενς [Bristol, 13 Απριλίου 1769 – Λονδίνο, 7 Ιανουαρίου 1830] ήταν Άγγλος ζωγράφος, μεταξύ των σημαντικότερων προσωπογράφων της εποχής του, και συλλέκτης έργων τέχνης. Η ενασχόλησή του με το σχέδιο ξεκίνησε σε μικρή ηλικία, όταν προς διασκέδαση των πελατών του πατέρα του στο πανδοχείο που διατηρούσε, φιλοτεχνούσε πορτρέτα τους. Ορισμένα γνωστά έργα εκείνης της περιόδου, όπως αυτό που αναπαριστά τον Λόιντ Κένιον, πρώτο βαρόνο του Κένιον, χρονολογούνται το 1779, όταν ο Λόρενς ήταν μόλις δέκα ετών...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Νικόλαος Γύζης: Ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα

Ο Νικόλαος Γύζης (Σκλαβοχώρι Τήνου, 1 Μαρτίου 1842 – Μοναχο, 22 Δεκεμβρίου 1900 (ι) / 4 Ιανουαρίου 1901 (γ) ) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Διακρίθηκε σε όλα τα χρόνια των σπουδών του και πήρε τα πρώτα βραβεία στην ξυλογραφία, τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία. Ο Νικόλαος Γύζης ήταν ένα από τα έξι παιδιά του ξυλουργού Ονούφριου Γύζη και της Μαργαρίτας Γύζη, το γένος Ψάλτη, που ζούσαν στο Σκλαβοχώρι Τήνου. Το 1850, η οικογένειά του μετοίκησε στην Αθήνα και ο μικρός Νικόλαος άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στην Σχολείο των Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), αρχικά ως ακροατής και, από το 1854 έως το 1864, ως κανονικός σπουδαστής...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Αντρέ Μασόν: Συνέβαλε στην εξέλιξη του υπερρεαλισμού και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού

O Αντρέ Μασόν (André-Aimé-René Masson, 4 Ιανουαρίου 1896 – 28 Οκτωβρίου 1987) ήταν Γάλλος ζωγράφος  και σχεδιαστής, με συμβολή στην εξέλιξη του υπερρεαλισμού και του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Σε ηλικία έντεκα ετών, ξεκίνησε σπουδές ζωγραφικής στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών, έχοντας ως δάσκαλο τον Constant Montald. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και αργότερα πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου τραυματίστηκε σοβαρά. Τα πρώιμα έργα του χρονολογούνται στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και χαρακτηρίζονται από την επίδραση του Αντρέ Ντερέν αλλά και τις αναζητήσεις του Μασόν πάνω στον αναλυτικό κυβισμό...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr

Γκυστάβ Κουρμπέ: Μια από τις επιβλητικότερες μορφές της Γαλλικής τέχνης του 19ου αιώνα

Ο Γκυστάβ Κουρμπέ [Jean Désiré Gustave Courbet, 10 Ιουνίου 1819 – 31 Δεκεμβρίου 1877] ήταν Γάλλος ζωγράφος, μια από τις επιβλητικότερες μορφές της Γαλλικής τέχνης του 19ου αιώνα. Θεωρείται από τους πρωτεργάτες του Ρεαλισμού. Συνέβαλε επίσης στη μετέπειτα εξάπλωση του Ιμπρεσιονισμού, καθώς υποστήριξε την δημιουργική ελευθερία του καλλιτέχνη, τάχθηκε υπέρ της αυτονομίας του και προώθησε τις εκθέσεις τους. Στους πίνακές του φιλοτέχνησε μια σειρά από εντυπωσιακά έργα, με εικόνες και από την αγροτική ζωή, πράγμα που τον χαρακτήρισε κι ως επαναστατική μορφή, ειδικά όταν πήρε μέρος στη Γαλλική Κομμούνα του 1871. Με το τέλος της Κομμούνας συνελήφθη, δημεύτηκαν οι πίνακές του κι έπειτα εξορίστηκε και πέθανε στην Ελβετία...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr